ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 424
ตอนที่ 424 กุ่ยหลี
โดย
Ink Stone_Fantasy
ร่างของพวกเขาถูกไหมดำรัดพันภายในพริบตา และมันยังปล่อยไอดำแปลกประหลาดออกมาอย่างไม่ขาดสาย พวกเขาดิ้นรนได้ไม่กี่ที ก็ไม่สามารถดิ้นรนได้อีก กล้ามเนื้อและผิวหนังบนตัวแห้งเหี่ยวขึ้นมา สุดท้ายก็กลายเป็นซากศพแห้งๆ
แท่นบูชาดูนิ่มขึ้นมาเป็นอย่างมาก ขณะที่มันส่งเสียงดัง “โครมคราม!” อยู่ครู่หนึ่ง ฝุ่นสีเทาที่เกาะอยู่บนพื้นผิวก็เริ่มหลุดร่วงลงมา เผยให้เห็นถึงกล้ามเนื้อสีเลือดที่ขยับตัวขยุกขยิก แผ่นป้ายที่อยู่ตรงกลาง ก็โค้งตัวพุ่งออกไป มันลากศพแห้งเหี่ยวเหล่านั้นเข้าไปในหลุมลึกท่ามกลางไอดำที่พวยพุ่ง
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นภายในพริบตาเดียว พอทาสเหมืองแร่ที่อยู่ห่างออกไปเล็กน้อยเห็นเช่นนี้ ต่างก็พากันถอยออกไปด้วยความตกใจและโมโห
ขณะนี้ หลิ่วหมิงและคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่ไกลออกไป ถึงมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างชัดเจน
ทันใดนั้น มีใบหน้าอัปลักษณ์ขนาดใหญ่ที่ก่อตัวมาจากหินทรายโผล่ออกมาบนพื้นกว้างโล่งตรงหน้า รูปลักษณ์ภายนอกดูคล้ายกับปีศาจดุร้าย หลุมขนาดใหญ่เป็นแค่ปากของมันเท่านั้น และแท่นบูชากับป้ายหินก็คือลิ้นของมันนั่นเอง
แต่ในขณะที่ทาสเหมืองแร่คนอื่นๆ เพิ่งจะถอยออกไปนั้น หลานสี่ที่ยืนนิ่งมานานก็โบกแขนทั้งสองท่ามกลางแสงสีฟ้าที่เปล่งประกาย
“ฟู่!” “ฟู่!”
พลังไร้รูปสองสายปะทะใส่ทาสเหมืองแร่สองสามคนที่อยู่ใกล้เขา
และร่างของเขาก็พร่ามัวหายไปจากที่เดิม ครู่ต่อมาก็มาปรากฏอยู่บนอากาศเหนือใบหน้าปีศาจยักษ์ เขาเอามือไขว้หลัง และจ้องมองผู้คนด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก
“อ๊าก!”
ภายใต้สถานการณ์ที่ทาสเหมืองแร่สองสามคนไม่ทันได้ระวัง ร่างของพวกเขาจึงถูกพลังมหาศาลปะทะใส่จนร่วงลงมาแต่ยังไม่ถึงพื้น
ไหมดำพุ่งขึ้นมาจากด้านล่าง และรัดพันพวกเขาไว้อย่างแน่นหนา เมื่อมีเงาร่างขนาดยักษ์กระพริบผ่านไป ร่างของคนเหล่านี้ก็หายไปท่ามกลางเสียงร้องอย่างน่าเวทนา
ที่แท้พวกเขาก็ถูกลิ้นยักษ์ด้านล่างม้วนตัวไป!
ลิ้นที่ดูใหญ่เทอะทะ แต่กลับเคลื่อนไหวรวดเร็วราวกับสายฟ้าแลบ
ขณะนั้นเอง ใบหน้ายักษ์ถึงขยับปากอย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกันก็มีเสียงเคี้ยวดัง “เอี๊ยดๆ!” ออกมาจากปาก
หลิ่วหมิงยืนอยู่กลางอากาศที่ไกลออกไป พอเขาภาพเช่นนี้สีหน้าก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป แม้แต่สายตาระดับเขา ก็ไม่สามารถมองเห็นการม้วนตัวของลิ้นเมื่อครู่ได้อย่างชัดเจน
ตอนนี้ทาสเหมืองแร่ที่เหลือถึงได้สติกลับมา และเริ่มด่าทอด้วยความโมโห
เดิมทีสองคนในนั้นเป็นคนสนิทของหลานสี่ เมื่อพวกเขาหนีตายมาได้ ย่อมรู้สึกโมโหเป็นพิเศษ
มาถึงตอนนี้ ใครก็รู้ว่าที่หลานสี่พาพวกเขามาที่นี่ ย่อมไม่ประสงค์ดีอย่างแน่นอน
แต่สถานที่แห่งนี้ เป็นจุดตัดมิติอีกแห่งหนึ่งอย่างแน่นอน สิ่งนี้ทำให้พวกเขาอยากจะหนีไปทันที แต่กลับตัดใจไม่ได้
ประการแรก พวกเขาไม่รู้ว่าท่ามกลางเหวลึกเวิ้งว้างแห่งนี้ จะไปหาจุดตัดมิติได้อย่างไร ประการที่สอง ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่มีของเหลวจิตวิญญาณ หากเผชิญหน้ากับอสูรโฉด คงต้องตายลูกเดียวเท่านั้น
แม้คนเหล่านี้จะรู้สึกโกรธแค้นหลานสี่เป็นอย่างมาก แต่ในใจกลับรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ขณะนี้ หลานสี่กลับเอ่ยปากอย่างไม่สะทกสะท้าน
“ข้าสัญญาว่าจะพาพวกเจ้าหนีไปจากสายแร่ใต้ทะเลลึก และหาวิธีไปจากสถานที่แห่งนี้ ตอนนี้จุดตัดก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ข้าโกหกพวกเจ้าซะที่ไหน? ส่วนจะมีชีวิตรอดออกไปได้หรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของพวกเจ้าแล้ว”
จากนั้นเขาก็ก้มหน้ากล่าวกับใบหน้ายักษ์ที่อยู่ด้านล่างด้วยสีหน้าเคร่งขรึม โดยไม่สนใจผู้คนที่อยู่ตรงหน้าอีก
“ผู้อาวุโสกุ่ยหลี ข้าน้อยได้นำโลหิตบริสุทธิ์มาให้ตามสัญญาแล้ว และคำสัญญาที่ท่านให้ไว้กับข้าในตอนนั้น ก็ควรจะเอามาแลกกันได้แล้ว?”
“ฮ่าๆ! เจ้าหลาน โชคดีที่เจ้าทำสำเร็จ ตอนนั้นเจ้าติดต่อกับข้าได้โดยไม่ได้ตั้งใจ ข้าจึงไม่ได้คาดหวังมากนัก เจ้าวางใจเถอะ! เพียงแค่ข้าได้โลหิตบริสุทธิ์เหล่านี้มา ก็สามารถคลายผนึกบนตัวได้ และฟื้นฟูระดับการฝึกฝนได้ส่วนหนึ่ง พอถึงตอนนั้นก็สามารถช่วยเจ้าทะลวงคอขวดตรงหน้าได้แล้ว หากมีข้าคอยช่วยเหลือล่ะก็ ย่อมไม่มีสิ่งใดมาขัดขวางการเข้าสู่ระดับแก่นแท้ของเจ้าในภายหลังได้” ใบหน้าขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านล่างบิดเบี้ยวอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างแปลกประหลาด
ต่อมาใบหน้าของมันก็หดตัวลงท่ามกลางเสียงดังโครมคราม จากนั้นก็ค่อยๆ โผล่ขึ้นมาจากพื้น สุดท้ายก็กลายเป็นศีรษะที่สูงเจ็ดแปดจั้ง ซึ่งล้วนก่อตัวมาจากดินและก้อนหิน
อักขระสีดำเปล่งประกายระยิบระยับบนพื้นผิว และแผ่ไอดำออกมา เบ้าตาขนาดใหญ่ทั้งสองมีเปลวไฟสีเงินขนาดเท่าอ่างล้างหน้าลุกไหม้อยู่ไม่หยุด
“ดีมาก! ข้าน้อยต้องขอบคุณผู้อาวุโสกุ่ยหลีล่วงหน้าแล้ว แต่ว่าในกลุ่มคนเหล่านี้ มีผู้แข็งแกร่งระดับแก่นแท้อยู่ด้วย ผู้อาวุโสต้องระวังให้มาก” พอหลานสี่ได้ยินคำพูดเช่นนี้ สีหน้าของเขาก็ดูผ่อนคลายลง แต่ยังคงพูดเตือนออกมา
“กะอีแค่ระดับแก่นแท้? ฮึ! เจ้าหมายถึงเจ้าเด็กเผ่าปีศาจผู้นั้นใช่ไหม! ไม่บอกก็เห็นอยู่ว่าตอนนี้ร่างกายของเขามีปัญหา ต่อให้จะอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ข้าก็หาได้สนใจไม่ ในความคิดของข้า เจ้าเด็กระดับนี้เทียบเท่ากับมดตัวหนึ่งเท่านั้น แค่อึดใจเดียวก็สามารถเป่าขวัญของเขาจนกระเจิงได้ และไม่สามารถไปเกิดใหม่ได้อีก” ใบหน้าขนาดใหญ่ค่อยๆ หันหน้ามา หลังจากมองดูชายหนุ่มชุดขาวทีหนึ่งแล้ว ก็ทำเสียงฮึดฮัดก่อนกล่าวออกมา
พอคำพูดนี้ออกมาจากปาก ซินหยวนและทาสเหมืองแร่คนอื่นๆ ต่างก็มองหน้ากันอย่างอดไม่ได้ ดูเหมือนพวกเขาจะไม่ค่อยเชื่อคำพูดนี้มากนัก!
ดูจากคำพูดของมัน หากผู้แข็งแกร่งระดับแก่นเพียงหนึ่งเดียวในทะเลชังไห่เป็นเด็กคนหนึ่ง แล้วผู้ฝึกฝนระดับของเหลวอย่างพวกเขา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเข้าไปใหญ่
ตั้งแต่หลิ่วหมิงเห็นใบหน้ายักษ์ปรากฏออกมา เขากลับจ้องมองอักขระสีดำที่เปล่งประกายอยู่บนผิวของมันด้วยตาที่เป็นประกาย ซึ่งไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา