ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 44

หลิ่วหมิงมองดูชายผิวขาวที่สลบอยู่ที่พื้น แล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ

ที่แท้ผู้ที่เขาต่อสู้ด้วยก็ไม่ต่างอะไรกับคนก่อนๆ เลย ดูเหมือนว่าการโจมตีด้วยวิชาแท่งวารี ก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่คาดไม่ถึงได้เหมือนกัน

และดูเหมือนฝ่ายตรงข้ามจะเป็นศิษย์จิตวิญญาณขั้นกลางที่ไม่ได้ฝึกฝนเคล็ดวิชาสักเท่าไหร่

ถ้าหากเป็นศิษย์คนอื่นๆ ที่ฝึกฝนมากกว่านี้ หรือฝึกฝนเคล็ดวิชาที่สูงกว่านี้ เขาไม่ต้องใช้แรงมากยิ่งกว่านี้หรอกหรือ

หลิ่วหมิงคิดแบบนี้อยู่ในใจ ขยับหัวไหล่เล็กน้อย แล้วก็ตรวจดูสิ่งของของทั้งสามอย่างไม่เกรงใจ

หลังจากตรวจดูอย่างละเอียด เขาได้พบเจออาวุธอาญาสิทธิ์สามชิ้น หินจิตวิญญาณสามสิบก้อน และโอสถทิพย์ครึ่งขวดกับเศษกระดูกอสูรไม่ทราบชื่อที่ไม่เหมือนกับสิ่งของอื่นๆ

หลิ่วหมิงนำสิ่งของทั้งหมดนี้ห่อเข้าด้วยกัน เอาสะพายขึ้นบ่าเสร็จแล้วก็ขี่เมฆทะยานกลับไปยังนิกายปีศาจ

ครึ่งวันต่อมา เมื่อเขาเข้าไปที่ชั้นสองของหอดำเนินการ ในห้องโถงใหญ่ก็มีคนจอแจอยู่ไม่น้อย แต่ด้านหน้าของป้ายผลึกใสที่ประกาศภารกิจนั้นมีคนกว่าครึ่งหนึ่งเบียดเสียดอยู่ที่นั่น และต่างก็พูดคุยอะไรบางอย่างอยู่

หลิ่วหมิงเห็นดังนี้ก็รู้สึกแปลกใจ แต่ก็ไม่รีบร้อนเข้าไปดู กลับเดินไปยังด้านหน้าโต๊ะแท่นหินที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง

เขาวางข้องปลาลงบนโต๊ะแท่นหิน

ผู้ดูแลหอดำเนินการวัยกลางคนมองเข้าไปเข้าในข้องปลาทันที แล้วก็พยักหน้ากล่าวชื่นชม

“ไม่เลว เป็นปลาปากเหยี่ยวจริงๆ ถึงแม้ศิษย์น้องไป๋จะอายุยังน้อย แต่ช่วงนี้ก็ทำภารกิจได้สำเร็จไม่น้อย ข้าดูๆ แล้วเจ้ามีแวว ศิษย์น้องเจ้ามุ่งมั่นต่อไปเถอะ”

ผู้ดูแลหอดำเนินการกล่าวไปด้วย รับป้ายชื่อของหลิ่วหมิงมาด้วยความชำนาญเป็นพิเศษ เขานำไม้ตะบองสีเงินแตะลงไปบนนั้น และโยนถุงผ้าที่มีหินจิตวิญญาณเต็มแน่นในนั้นให้

“ขอบคุณศิษย์พี่ที่ชม ใช่สิ ช่วงนี้มีภารกิจอะไรบ้าง ทำไมศิษย์พี่มากมายถึงได้ไปรวมตัวอยู่ที่นั่น” หลิ่วหมิงหยิบป้ายชื่อ และหินจิตวิญญาณขึ้นมาแล้วถามกลับไปด้วยรอยยิ้ม

“เฮ่อๆ นี่คืออาจารย์ลุงจางแห่งสาขาพิษจิตวิญญาณต้องการศิษย์หลายคนไปช่วยดูเตาปรุงโอสถ แต้มคุณูปการไม่ต้องพูดถึง แต่เพิ่มผลตอบแทนเป็นชี้แนะวิชาปรุงโอสถ ดังนั้นถึงมีคนสนใจเป็นจำนวนมาก อาจารย์ลุงจางเป็นผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถมือหนึ่งของนิกายปีศาจเรา ถ้าหากว่าได้เรียนวิชาปรุงโอสถจากท่านมาสักหน่อย เกรงว่าทั้งชีวิตคงได้ใช้ประโยชน์ได้ไม่ใช่น้อย แต่ก็ต้องทำให้อาจารย์ลุงจางพอใจถึงจะได้!” ผู้ดูแลหอดำเนินการหัวเราะแล้วกล่าวออกมา แต่สีหน้าเขากลับแสดงตรงกันข้าม

“ศิษย์พี่ หรือว่าจะมีความลับอะไรอยู่ในนั้น?” หลิ่วหมิงถามกลับด้วยความสนใจ

“เฮ่อๆ ศิษย์น้องเจ้าสามารถกลับไปดูว่าศิษย์ที่มารับภารกิจนั้นเป็นใครบ้าง?” ผู้ดูแลหอดำเนินการกล่าวด้วยรอยยิ้ม

หลิ่วหมิงได้ยินก็รู้สึกประหลาดใจ หันหน้ากลับไปดูอย่างอดไม่ได้

เขามองดูชั่วครู่ ก็อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าแปลกใจออกมา แต่ผู้ดูแลหอดำเนินการกลับกล่าวออกมาอย่างไม่รีบร้อน

“แต่ก่อนอาจารย์ลุงจางก็เคยประกาศภารกิจแบบนี้หลายครั้ง ศิษย์ที่ไปรับภารกิจก็ไม่รู้ว่ามีมากมายสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่เคยมีใครทำสำเร็จจริงๆ ศิษย์ที่รับภารกิจนั้นนอกจากจะโดนอาจารย์ลุงจางด่าอย่างกับหมูกับหมาแล้ว ยังต้องเสียเวลาหลายเดือนไป ทั้งยังไม่ได้รับวิชาปรุงโอสถเลยแม้แต่น้อย ดังนั้นตอนหลังๆ เมื่อมีภารกิจนี้ขึ้น ศิษย์ที่มีอายุมากหน่อยก็จะไม่สนใจเลย เฮ่อๆ ก็มีแค่เพียงศิษย์น้องที่อายุน้อยๆ เหล่านี้เท่านั้น ที่ยังคงอยากลองดูสักครั้ง”

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง ขอบคุณศิษย์พี่ที่ชี้แนะ” หลิ่วหมิงเข้าใจในทันที

ถึงแม้ฝ่ายตรงข้ามจะไม่กล่าวอะไรมาก แต่เขาก็เห็นได้ชัดแล้วว่า ‘อาจารย์ลุงจาง’ แห่งสาขาพิษจิตวิญญาณนี้ไม่ใช่จะรับมือได้ง่ายๆ และเขาก็ละความคิดที่จะไปรับภารกิจนี้ทิ้งไป

ล้มเหลวยังพอว่า แต่เสียเวลาตั้งหลายเดือนนี้ สำหรับเขาแล้วถือว่ามันไม่คุ้มค่าเลย

แน่นอนว่าแต่ก่อนเขาก็เคยได้ยินจากปากของผู้อื่นมาบ้าง เกี่ยวกับความสามารถพิเศษของผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถ ผู้เชี่ยวชาญการตั้งค่ายกล ผู้เชี่ยวชาญพืชจิตวิญญาณ ผู้เชี่ยวชาญอสูรจิตวิญญาณ ผู้เชี่ยวชาญการฝึกปราณเป็นต้น ล้วนได้รับการตอบรับที่ดีในโลกแห่งการฝึกฝน โดยเฉพาะผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถที่นับว่ามีน้อยมาก สำหรับแต่ละนิกายแล้วไม่สามารถขาดมันไปได้

แต่ลึกๆ ในใจของเขายังค่อนข้างให้ความสนใจกับการปรุงโอสถนี้

ถ้าตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญการปรุงโอสถล่ะก็ ขนหนูยักษ์สีเขียวที่ได้รับนั้นก็สามารถนำมาปรุงเป็นโอสถได้ และเพิ่มประสิทธิภาพให้มันมากขึ้นด้วย

หลิ่วหมิงคิดแบบนี้อยู่ในใจแล้วก็หมุนตัวเดินออกจากโต๊ะแท่นหิน แต่ตอนที่เดินผ่านป้ายผลึกใสนั้น ก็ค่อยๆ ชะงักฝีเท้าแล้วกวาดตามองไปสักครู่ ครู่เดียวก็หาภารกิจที่อาจารย์ลุงจางผู้นั้นประกาศเจออย่างรวดเร็ว

เป็นอย่างที่ผู้ดูแลหอดำเนินการกล่าวไว้ ศิษย์ที่ดูแลเตาปรุงโอสถสามเดือนจะได้รับแต้มคุณูปการหนึ่งร้อยแต้ม และยังได้การชี้แนะวิชาปรุงโอสถ แต่ด้านล่างก็มีข้อความเพิ่มขึ้นมาว่า ถ้าหากไม่สามารถทำภารกิจให้อาจารย์ลุงจางผู้นี้พอใจได้ ก็จะไม่ได้รับรางวัลใดๆ ทั้งสิ้น

หลิ่วหมิงแสยะปาก เขาเดินไปจากชั้นสองทันที แล้วออกไปจากหอดำเนินการ ขี่เมฆทะยานออกไป

สองเดือนหลังๆ นี้ หลิ่วหมิงก็ไม่ได้ไปจากเขาเก้าทารก เขาได้แต่มุ่งมั่นฝึกฝนเคล็ดวิชากระดูกดำ