ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 505
ตอนที่ 505 จินอวี้หวน
โดย
Ink Stone_Fantasy
หลิ่วหมิงมองดูป้ายนิกายบนเอวแล้วคิดไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ส่ายหน้าไปมา
หากอยากจะรวบรวมแต้มคุณูปการให้ครบสองหมื่นแต้มในระยะเวลาสั้นๆ ย่อมเป็นไปไม่ได้ เขาไม่ยอมเสี่ยงอันตรายไปรับภารกิจยากๆ ของนิกายเพียงเพราะแต้มคุณูปการที่ขาดเพียงเล็กน้อยเด็ดขาด เพราะจำนวนของแต้มคุณูปการมีส่วนสัมพันธ์กับความยากง่ายของภารกิจ เขาไม่อยากเสียชีวิตด้วยเหตุผลแปลกๆ
ส่วนบัญชีความเป็นความตายนั้น เขายิ่งไม่ได้พิจารณาด้วยซ้ำ ด้านหนึ่งเป็นเพราะว่าผู้ฝึกฝนชั่วร้ายเหล่านั้นลึกลับเป็นอย่างมาก ไม่สามารถจับเส้นสนกลในได้เลยแม้แต่น้อย ไม่มีเวลาพอที่จะไปตามหา ส่วนอีกด้านหนึ่ง ผู้ฝึกฝนชั่วร้ายหนึ่งร้อยอันดับแรกล้วนไม่ใช่คนดี ตัวเขาเองก็ไม่อยากหาเรื่องใส่ตัวชั่วคราว และรางวัลของผู้ที่ยังไม่เข้าร้อยอันดับแรก มันก็ไม่เพียงพอสำหรับเขา
น่าเสียดายที่เขาไม่อาจรอถึงตอนที่ดูดกลืนพลังเวท ทำให้พลังเวทบริสุทธิ์แล้วค่อยทะลวงคอขวด มิเช่นนั้นต่อให้ไม่อาศัยพลังจากภายนอก เขาก็มีความเชื่อมั่นในการทะลวงเขตแดนของเหลวขั้นปลายไม่ใช่น้อย
หลิ่วหมิงใช้จิตกวาดดูโอสถสีเงินในหอยสังข์ย่อส่วนที่อยู่บนเอว และยิ้มออกมาอย่างขมขื่น
ครั้งนี้เขาใช้แต้มคุณูปการพลิกดูคัมภีร์แนะนำโอสถอย่างไม่เสียดาย แต่ยังคงไม่ค้นพบอะไร แม้ในใจจะรู้ว่าโอสถนี้ไม่ธรรมดา แต่ภายใต้สถานการณ์ที่ยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมัน ย่อมไปอาจเสี่ยงอันตรายไปทำอะไรกับมันได้
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย หลังจากถอนหายใจเบาๆ แล้ว ก็ได้แต่พักเรื่องนี้ไว้ชั่วคราว
……
ผ่านไปราวๆ ครึ่งชั่วยาม หลังจากหลิ่วหมิงไปจากหอนานัปการแล้ว ก็ผ่านยอดเขาสูงตระหง่านหลายลูก และผ่านเทือกเขาที่ทอดยาวติดต่อกันผืนหนึ่ง จนมาถึงอากาศเหนือหุบเขาขนาดใหญ่ที่มีภูเขาล้อมรอบ บริเวณนั้นมีแสงหลบหลีกของผู้คนที่สัญจรไปมา
หลังจากเขากวาดสายตาดูเครื่องหมายบนแผนที่ของนิกายยอดบริสุทธิ์ที่อยู่ในมือแล้ว ก็มั่นใจว่าหุบเขาขนาดใหญ่นี้เป็นตลาดในนิกายยอดบริสุทธิ์
พอทอดสายตามองออกไป ตลาดในหุบเขาแห่งนี้ครอบครองพื้นที่ราวๆ หนึ่งพันหมู่ ดูคล้ายกับเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่ง
ทั่วทั้งตลาดมีลานหินสีดำเป็นศูนย์กลาง มีทางเดินทอดยาวไปเหนือตกออกใต้ ถนนทางใต้ทอดยาวไปตรงทางเข้าหุบเขา ริมถนนทั้งสองด้านมีตึกรามบ้านช่องขนาดต่างๆ ทั่วทั้งตลาดถูกจัดเรียงเป็นรูปวงรี
แม้จะบอกว่าเป็นตลาดในนิกาย แต่มันก็เหมือนกับตลาดในโลกภายนอก มีชั้นจำกัดเหินเวหาวางอยู่ห่างจากตลาดไปหลายลี้
หลังจากหลิ่วหมิงร่อนลงบนพื้นที่โล่งมุมหนึ่งแล้ว ก็ค่อยๆ เดินเข้าไปยังทางเข้าหุบเขา
พอหลิ่วหมิงเข้าไปในตลาด ก็ค้นพบว่าผู้คนบนท้องถนนคึกคักเป็นอย่างมาก ผู้คนที่ผ่านไปมามีผู้ที่สวมชุดศิษย์สายนอก และผู้ที่มีจำนวนมากสุดย่อมเป็นศิษย์ธรรมดา
ขณะที่เดินไปด้วย เขาก็กวาดสายตาดูร้านค้าสองข้างทางอยู่ตลอด ซึ่งมีขนาดค่อนข้างใหญ่
ไม่นาน หลิ่วหมิงก็มาถึงลานใจกลางหุบเขาขนาดใหญ่ แต่จะเห็นว่าพื้นที่ส่วนใหญ่ของลานกว้าง มีแผงขายของตั้งเรียงรายเต็มไปหมด
สิ่งที่ทำให้หลิ่วหมิงค่อนข้างรู้สึกตกใจก็คือ แผงร้านค้าในตลาดส่วนมากล้วนเป็นของศิษย์ธรรมดา และมีของศิษย์สายนอกเพียงส่วนน้อยเท่านั้น
หลิ่วหมิงเดินดูหนึ่งรอบอย่างไม่รีบร้อน และเลี้ยวไปยังทางถนนเส้นหนึ่งที่อยู่ด้านหน้า จากนั้นก็เดินเข้าร้านค้าเล็กๆ ที่ดูไม่เตะตาร้านหนึ่งที่ตั้งอยู่มุมถนน
ไม่นาน เขาก็เดินออกมาแล้วหันหน้าเดินอ้อมไปทางถนนแคบๆ สายหนึ่ง และเดินเข้าไปในร้านค้าอีกร้านหนึ่ง
เขาทำเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไปราวๆ ครึ่งชั่วยาม ขณะที่เขาเดินออกจากร้านค้าขนาดกลางแห่งหนึ่งนั้น สีหน้าของเขาก็ดูผ่อนคลายมาก ถุงผ้าบนเอวมีหินจิตวิญญาณเพิ่มขึ้นมาจากก่อนหน้าสี่แสนกว่าหินจิตวิญญาณ และแก่นบริสุทธิ์กับวัสดุที่ได้มาจากแดนอบอ้าว ก็ถูกเขาขายออกไปจนหมด
เนื่องจากเป็นตลาดในนิกาย หลิ่วหมิงจึงไม่คำนึงถึงอะไรมาก เพียงแค่ขายวัสดุให้กับร้านค้าที่ดูไม่เตะตาไม่กี่แห่ง แต่มีกำลังทรัพย์ที่เพียงพอก็เท่านั้น
ส่วนผลึกพลังเวทของราชาอัคคีจิตวิญญาณนั้น แม้จะเป็นวัสดุชั้นยอดในการปรุงโอสถ แต่เนื่องจากมีจำนวนจำกัด และวิชาปรุงโอสถที่เขาเรียนในก่อนหน้านั้น ยังไม่ถึงขั้นที่จะปรุงโอสถที่เขตแดนของเหลวขั้นปลายต้องการได้ หลังจากคิดใคร่ครวญดูแล้ว ก็ถูกเขาขายออกไปเม็ดละสองหมื่นหินจิตวิญญาณ
ต่อมา เขาเดินกลับเข้าไปในลานกว้าง และเดินไปหน้าแผงที่เขาแอบหมายตาไว้ในก่อนหน้านี้ และสอบถามเกี่ยวกับโอสถสองสามชนิดที่เกี่ยวข้องกับการทะลวงคอขวด
หนึ่งชั่วยามต่อมา หลิ่วหมิงก็กล่าวลากับผู้อาวุโสผมล้านที่ตั้งแผงร้านค้าด้วยรอยยิ้ม ภายในหอยสังข์ย่อส่วนของเขาในขณะนี้ มีโอสถสีฟ้ากับสีดำอย่างละหนึ่งเม็ด
สามารถซื้อโอสถที่ช่วยเพิ่มอัตราการทะลวงเขตแดนให้สำเร็จได้สองเม็ดในทีเดียว ทำให้หลิ่วหมิงดีใจเป็นพิเศษ เพราะโดยปกติแล้วโอสถชนิดนี้ หาได้ยากนัก
พอนึกถึงผู้อาวุโสร่างเตี้ยเล็ก ทั้งยังหลังค่อมและหัวล้านเล็กน้อยแล้ว หลิ่วหมิงยังคงรู้สึกประหลาดใจอยู่ คนผู้นี้เป็นศิษย์ธรรมดาระดับของเหลวขั้นต้น แต่กลับรู้ว่าเขาต้องการอะไร จึงนำโอสถทั้งสองเม็ดออกมาในทันที
หลังจากหลิ่วหมิงตรวจสอบดู ก็มั่นใจว่าโอสถทั้งสองเม็ดคือ ‘โอสถผลึกดำ’ กับ ‘โอสถวารีสีฟ้า’ ตามบันทึกในคัมภีร์ที่ช่วยยกระดับการทะลวงคอขวดนั่นเอง
หลังจากเขาถกราคาเล็กน้อยแล้ว ก็ซื้อมาในราคาเม็ดละหนึ่งแสนหนึ่งหมื่นหินจิตวิญญาณ
เขาเร่งฝีเท้าเล็กน้อย เพื่อเดินไปอีกด้านหนึ่งของลานกว้าง
แต่ทว่าหลังจากเขาเดินออกไปได้ร้อยกว่าจั้ง กลับเห็นผู้คนกำลังล้อมแผงของหญิงนางหนึ่ง และแผงตรงหน้านางก็มียันต์ที่เปล่งแสงสีเขียวผืนหนึ่ง
ยันต์ผืนนี้เปล่งแสงสีเขียวแวววาว บนพื้นผิวมีลวดลายจิตวิญญาณสีเงินทับซ้อนเป็นชั้นๆ ราวกับตาข่ายจำนวนมากที่ปกคลุมอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา