ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 552
ตอนที่ 552 กระบี่ร่างเป็นหนึ่ง
โดย
Ink Stone_Fantasy
หัวบินอ้าปากพ่นเปลวไฟสีเขียวออกมา พริบตาเดียวก็บดบังสายตาของชายฉกรรจ์ไว้ จากนั้นเส้นผมสีเขียวก็ม้วนตัวกลายเป็นไหมเล็กละเอียดจำนวนมาก และแผ่คลุมออกไป
ชายฉกรรจ์ขมวดคิ้ว และชกกำปั้นออกไปด้านหลัง เพื่อโจมตีเงาตะขอจางๆ ให้หายไปก่อน จากนั้นก็พุ่งถอยออกไป
แต่ขณะนั้นเอง แสงกระบี่สีแดงก็ฟันลงบนไหล่ชายฉกรรจ์ แม้ไม่อาจทำลายเกราะป้องกันได้ แต่ก็ทำให้เขาโซเซไปทีหนึ่ง จากนั้นก็รู้สึกแน่นที่แขน ไหมสีเขียวเล็กๆ รัดพันไว้อย่างแน่นหนา
หัวบินหัวเราะแปลกประหลาด “แคล็กๆ!” พอมันเคลื่อนไหวแค่ทีเดียว ก็แยกร่างออกเป็นแปดร่าง เส้นผมสีเขียวจำนวนมากกลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ และรัดพันชายฉกรรจ์ไว้อย่างแน่นหนา
สีหน้าของชายฉกรรจ์เปลี่ยนไปทันที แม้จะออกแรงดิ้นรนก็ไม่อาจหลุดออกมาได้ พอร่างของเขาสั่นสะท้าน เปลวไฟสีดำก็พุ่งออกจากตัว และคิดจะเผาเส้นผมเหล่านี้ให้หมดสิ้น
ขณะนั้นเอง เงาร่างพร่ามัวเงาหนึ่งก็มาปรากฏตรงด้านหลังของชายฉกรรจ์อย่างไร้สุ้มเสียง จากนั้นแสงสีทองก็เปล่งประกาย ดาบสีทองที่เต็มไปด้วยฟันเลื่อยปรากฏขึ้นตรงหน้าเงาร่าง และฟันลงบนหลังชายฉกรรจ์อย่างรุนแรง ทั้งยังลากลงไปด้านล่าง
หลิ่วหมิงอาศัยจังหวะที่แมงป่องกระดูกกับหัวบินดึงดูดความสนใจของชายฉกรรจ์นั้น ซ่อนกลิ่นไอของตัวเองไว้และแฝงตัวเข้ามา ขณะเดียวกันก็ใส่พลังเวทเข้าไปในทรายทองคำร่วง และโจมตีออกไป
“ตู้ม!”
เปลวไฟสีดำที่ปกคลุมร่างชายฉกรรจ์ถูกตัดจนขาด ขณะเดียวกันก็มีรอยแผลยาวๆ ปรากฏบนแผ่นหลัง โลหิตซึมออกมา
ชายฉกรรจ์รู้สึกปวดแสบปวดร้อนตรงหลัง พริบตาเดียวก็รู้สึกโมโหมาก ตั้งแต่เขาฝึกฝนวิชาปีศาจศีรษะทองแดงแขนเหล็กจนเข้าถึงระดับผลึกมา ไม่เคยได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนี้มาก่อน และฝ่ายตรงข้ามยังเป็นแค่ผู้น้อยระดับของเหลวขั้นปลายเท่านั้น
เขาคำรามเสียงออกมา เปลวไฟสีดำบนตัวลุกโชนขึ้นมาเผาไหม้เส้นผมสีเขียว พอออกแรงดิ้นรนก็หลุดออกมาได้
เงาหัวบินไม่ทันได้ระวัง ทันใดนั้นจึงถูกแรงฉุดกระชากจนค่อยๆ สลายไป มีเพียงร่างแท้จริงเท่านั้นที่พุ่งกระเด็นออกไปหลายจั้ง
ชายฉกรรจ์หันตัวโดยฉับพลัน คิ้วทั้งสองตั้งตรงขึ้นมา และพ่นแสงสีดำใส่หลิ่วหมิง
แสงสีดำพุ่งออกมาพร้อมด้วยกลิ่นไอที่อันตรายอย่างสุดขีด พริบตาเดียวก็พุ่งไปโจมตีหลิ่วหมิง
หลิ่วหมิงรู้สึกเย็นสะท้าน พอสะบัดแขนเสื้อโล่เก้ากะโหลกก็ปรากฏบนมือ และต้นทานแสงสีดำไว้
“เพล้ง!”
หลิ่วหมิงรู้สึกถึงพลังที่ทะลักออกมาอย่างมหาศาลราวกับภูเขาที่ล้มลงกลางทะเล ร่างของเขากระเด็นออกไปราวกับโดนค้อนหนักๆ ปะทะใส่ หลังจากกลิ้งอยู่กลางอากาศหลายที ถึงค่อยๆ หยุดลง ดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดผวา
การโจมตีของแสงสีดำนี้แข็งแกร่งมาก ประจักษ์ชัดว่าเป็นอาวุธจิตวิญญาณระดับสุดยอดชิ้นหนึ่ง โชคดีที่ครั้งนี้มีโล่เก้ากะโหลกที่พอจะรับมือไว้ได้
หลังจากหลิ่วหมิงตั้งหลักได้แล้ว ก็จ้องมองออกไป ตอนนี้เขาถึงมองเห็นสภาพแท้จริงของแสงสีดำได้อย่างชัดเจน มันเป็นค้อนหยกดำที่มีขนาดเท่าฝ่ามือ ขณะนี้มันได้พุ่งกลับไปแล้ว แสงสีดำเปล่งประกายและหมุนวนรอบตัวชายฉกรรจ์อยู่ไม่หยุด
หัวค้อนกลมๆ มีอักขระซับซ้อนสลักอยู่เต็มไปหมด และแผ่คลื่นพลังจิตวิญญาณอันแข็งแกร่งออกมา
ชายฉกรรจ์เห็นหลิ่วหมิงต้านทานการโจมตีนี้ได้ ก็ต้องร้องอุทานเบาๆ อย่างอดไม่ได้
เขารู้ดีว่าการโจมตีของค้อนเล็กนี้แข็งแกร่งมาก แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่แน่ว่าจะสามารถต้านทานได้ แต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะถูกผู้น้อยระดับของเหลวผู้นี้ป้องกันได้อีกครั้ง
ชายฉกรรจ์มองโล่บนแขนของหลิ่วหมิง พอเห็นแสงสีดำที่โล่เก้ากะโหลกแผ่ออกมา เขาก็มีแววตาละโมบในทันที
“ฟู่!” เงาร่างสีขาวเงินพุ่งไปด้านหลังชายฉกรรจ์ จากนั้นก็มีเส้นสีดำพุ่งยิงออกมาท่ามกลางเสียงที่ดัง “ฟิ้วๆ!” มันคือแมงป่องกระดูกที่ถูกชายฉกรรจ์สะบัดทิ้งไปนั่นเอง
ชายฉกรรจ์กระตุ้นค้อนเล็กโดยไม่หันหน้า และโจมตีออกไป
แมงป่องกระดูกส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนา มันถูกแสงสีดำโจมตีจนกระเด็นออกไป
หลิ่วหมิงมีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมาทันที คิดจะยื่นมือเข้าช่วยก็ไม่ทันการเสียแล้ว ดีที่หลังจากใช้จิตสื่อสารกับมันแล้วพบว่า มันได้รับบาดเจ็บไม่มาก เขาถึงรู้สึกวางใจขึ้นมา
ขณะเดียวกัน หัวบินที่อยู่อีกด้านก็ถือโอกาสที่ชายฉกรรจ์โจมตีแมงป่องจนกระเด็น พุ่งยิงเส้นผมสีเขียวออกไปอีกครั้ง
ชายฉกรรจ์ยิ้มอย่างเยือก มือข้างหนึ่งจับค้อนไว้มั่นและโบกสะบัดออกไป เทียบกับแมงป่องกระดูกแล้ว หัวบินตรงหน้าทำให้เขารู้สึกแค้นเคืองยิ่งกว่า
“ฟู่!” ค้อนเล็กของชายฉกรรจ์พร้อมด้วยแขนของเขาทุบลงไปบนหน้าอกของมนุษย์ยักษ์สีทองจนเกิดเป็นรูขนาดใหญ่
ชายฉกรรจ์รู้สึกอึ้งเล็กน้อย และจ้องมองนักรบยันต์เกราะทองคำตรงหน้าด้วยความตกใจ
ไม่รู้ว่าหลิ่วหมิงแอบกระตุ้นยันต์ลึกลับพลังผ้าเหลืองตั้งแต่เมื่อใด ทั้งยังต้านทานการโจมตีนี้ไว้ได้
พอหัวบินเห็นโอกาสอันดี มันก็หัวเราะ “เคล็กๆ!” จากนั้นก็ปล่อยผมยาวสีเขียวไปรัดพันแขนที่จับค้อนไว้แน่น ขณะเดียวกันนักรบยันต์ผ้าเหลืองก็ขยับแขนในทันที แขนทั้งสองจับแขนชายฉกรรจ์ไว้แน่นราวกับเป็นคีมเหล็ก
ชายฉกรรจ์เห็นฉากเช่นนี้ ก็มีสีหน้าเยือกเย็นขึ้นมา หลังจากมีเสียงดังกรอบแกรบ แขนของเขาก็ขยายใหญ่เท่าตัว และหวดลงพื้นอย่างรวดเร็ว
“ตู้ม!”
แสงสีดำพุ่งออกจากร่างของนักรบพลังผ้าเหลือง ค้อนเล็กสีดำรวมถึงแขนขวาของชายฉกรรจ์ชกลงบนร่างของมันอย่างรุนแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา