เขาเดินไปใจกลางห้องสองสามก้าว พอมองอย่างละเอียด ก็ค้นพบว่ามีร่องรอยของการต่อสู้อยู่จำนวนหนึ่ง อสูรมายาในนั้นถูกจัดการไปจนหมดสิ้น
ขณะนั้นเอง ประตูใหญ่ด้านหนึ่งก็ถูกผลักออกมาในทันที มีผู้ฝึกฝนบุกเข้ามาจากด้านนอก
พอคนผู้นี้เห็นหลิ่วหมิงยืนอยู่ใจกลางห้องโถงก็รู้สึกตกตะลึงเล็กน้อย หลังจากกวาดสายตามองดูรอบด้านอยู่ครู่หนึ่งก็เผยสีหน้าเข้าใจในทันที ดูเหมือนเขาจะคิดว่าอสูรมายาในสถานที่แห่งนี้ถูกหลิ่วหมิงสังหาร
หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ก็ไม่พูดอะไรออกมา เพียงแค่มองดูฝ่ายตรงข้ามด้วยท่าทีเฉยๆ
คนผู้นี้มีรูปร่างผอมสูง สวมชุดคลุมสีเทา ธนูสีเขียวที่สะพายอยู่ข้างหลังดูเตะตาเล็กน้อย ระดับการฝึกฝนก็ไม่อ่อนแอ ซึ่งดูเหมือนจะอยู่ที่ระดับของเหลวขั้นปลายเช่นกัน
คนผู้นี้ก็ไม่คิดที่จะพูดอะไรออกมา ทั้งสองจ้องมองกันด้วยความระแวดระวัง สุดท้ายก็เดินไปยังประตูหินคนละบาน และออกจากห้องโถงแห่งนี้ไป
พอหลิ่วหมิงผลักประตูทางทิศตะวันออกแล้วเดินเข้าไปใจกลางห้องโถงนั้น อากาศที่เดิมทีว่างเปล่า ก็พลันมีพายุบ้าระห่ำม้วนตัวเข้ามาหาเขา
สีหน้าเขาค่อยๆ เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นก็รีบทำท่ามือจนทรงตัวไว้ได้ และปล่อยจิตออกไปสำรวจสถานการณ์บริเวณรอบๆ
พอเขากวาดพลังจิตออกไป ก็ค้นพบว่ามีกลิ่นไอที่ไม่ด้อยไปกว่าระดับผลึกลอยวนเวียนรอบๆ ตัวอยู่ตลอดเวลา จนไม่สามารถจับตำแหน่งที่แม่นยำของมันได้ ขณะนั้นเขาก็รู้สึกเย็นสะท้านขึ้นมาโดยฉับพลัน
ขณะนั้นเอง มีเสียงระเบิดดังเหนือศีรษะของหลิ่วหมิง ภายใต้พายุบ้าระห่ำ กรงเล็บยักษ์ขนาดจั้งกว่าๆ คว้าลงมาอย่างรวดเร็ว ดูเหมือนมันคิดที่จะขย้ำร่างของหลิ่วหมิงให้แตกกระจายในทีเดียว
หลิ่วหมิงทำเสียงฮึดฮัด ทันใดนั้นก็กลายเป็นเงาร่างหายไปจากที่เดิม และมาปรากฏตัวอยู่ห่างออกไปสิบกว่าจั้ง
ขณะนี้เขาถึงมองเห็นรูปร่างแท้จริงของอสูรมายาตัวนี้อย่างชัดเจน มันคือวิหคยักษ์สีเทาตัวหนึ่งที่มีขนาดเจ็ดแปดจั้ง
แต่จะเห็นว่าวิหคตัวนี้มีขนสีเทาเต็มตัว ลวดลายจิตวิญญาณสีม่วงจางๆ ปรากฏบนปีกทั้งสองเป็นวงๆ ทั่วทั้งตัวถูกแสงสีขาวจางๆ ปกคลุมไว้หนึ่งชั้น ดวงตาทั้งคู่เปล่งประกายเป็นเงา
“ฟู่ๆ!” วิหคยักษ์กระพือปีกสองสามครั้งอย่างรวดเร็ว หลังจากหมุนวนกลางอากาศหนึ่งรอบแล้ว ก็กลายเป็นแสงสีขาวพุ่งเข้าหาหลิ่วหมิง พายุบ้าระห่ำปะทะเข้ามาอย่างรวดเร็ว
หลิ่งหมิงรู้สึกว่าแรงกดดันในอากาศรอบด้านเพิ่มขึ้นมาโดยฉับพลัน เขาคิดวกไปวนมาอย่างรวดเร็ว พอสะบัดแขนเสื้อ โล่สีดำสลัวๆ ก็พุ่งออกมา และขยายใหญ่ตรงหน้าจนกลายเป็นโล่ยักษ์สีดำทีมีขนาดสองสามจั้ง
หลังจากทำท่ามือด้วยมือเดียว แสงสีดำก็เปล่งประกายบนผิวโล่ ไอหมอกดำพวยพุ่งออกมา หัวกะโหลกเก้าใบผลุบๆ โผล่ๆ อยู่ในไอหมอก มีเสียงร้องแปลกประหลาดที่ทำให้ผู้คนรู้สึกตื่นตระหนกตกใจดังออกมา และพ่นไอดำใส่แสงสีขาว
ไอดำเก้ากลุ่มค่อยๆ รวมตัวกันกลางอากาศ และผสมผสานกันจนกลายเป็นแสงสีดำเข้มข้นขนาดหลายจั้งก่อนพุ่งใส่แสงสีขาว
“ฟู่!”
แสงสีขาวแทงเข้าไปในไอดำอันหนาแน่น แต่กลับติดอยู่ด้านในโดยที่ไม่สามารถออกมาได้ และทำการดิ้นรนขึ้นมา
ครู่ต่อมา จะเห็นว่าแสงสีขาวผลุบๆ โผล่ๆ อยู่ในไอดำ ทำให้ไอดำพวยพุ่งอย่างรุนแรง และยังมีเสียง “ชี่ๆ” ดังออกมาติดต่อกัน
“ตู้ม!”
ไอดำอันพวยพุ่งระเบิดตัวกลางอากาศในทันที ขณะเดียวกันก็มีเสียงร้องโหยดังแผ่วโผยออกมา
เมื่อไอหมอกดำค่อยๆ สลายไปนั้น จะเห็นว่าวิหคยักษ์สีดำที่มีขนไม่สม่ำเสมอ ทั้งยังมีจุดสีดำติดอยู่ กำลังกระพือปีกและจ้องตนเองอยู่
ประจักษ์ชัดว่าการโจมตีของหลิ่วหมิงในก่อนหน้านั้น ทำให้มันเสียเปรียบไม่ใช่น้อย และรู้สึกโมโหจนถึงขีดสุด
หลิ่วหมิงเลิกคิ้วขึ้นมา มือทั้งสองทำท่ามืออย่างรวดเร็ว และแอบกระตุ้นเคล็ดวิชามังกรพยัคฆ์ทมิฬอย่างเงียบๆ
วิหคยักษ์ส่งเสียงร้องแหลม และอ้าปากพ่นเปลวไฟสีขาวออกมาติดต่อกัน
ขณะเดียวกัน ก็กางปีกทั้งคู่และกระพืออย่างรวดเร็ว พายุบ้าระห่ำพัดเข้ามาเป็นระลอกๆ เปลวไฟสีขาวหมุนเป็นเกลียวกลางอากาศ และพุ่งเข้ามาห่อหุ้มหลิ่วหมิงจากทั่วทิศท่ามกลางเสียงที่ดังก้อง
หลิ่วหมิงคำรามออกมา ไอดำพวยพุ่งรอบตัวก่อตัวเป็นมังกรสีดำสองตัว และพุ่งออกมาทันที ตามมาด้วยเสียงร้องของมังกรที่ดังอยู่ชั่วขณะหนึ่ง มังกรดำพ่นไอหมอกออกไปรับมือกับเปลวไฟสีขาว
“ตู้ม! ตู้ม!” เสียงระเบิดดังขึ้นกลางอากาศติดต่อกัน
เปลวไฟสีขาวดำพากันระเบิดตัวกลางอากาศ คลื่นอัคคีขนาดใหญ่แตกเป็นฟองฝอยไปทั่วทิศ มันส่องสะท้อนจนห้องโถงสว่างราวกับเป็นเวลากลางวัน
ดูเหมือนวิหคยักษ์จะไม่ยอมเลิกราเพียงเท่านี้ ปีกทั้งสองสั่นสะท้านขึ้นมาทันที ขนนกสีม่วงอ่อนแต่ละเส้นพุ่งยิงออกมา และกลายเป็นเงาลูกธนูสีม่วงจำนวนมากก่อนที่จะพุ่งหาหลิ่วหมิง
พอหลิ่วหมิงสะบัดแขนเสื้อ แสงสีทองก็เปล่งประกายออกมา มันกลายเป็นม่านทรายสีทองผืนหนึ่ง และโอบล้อมขนวิหคสีม่วงจำนวนมากไว้ ทั้งยังผลักไปทางวิหคยักษ์
ทันใดนั้นมีเสียงราวกับโลหะกระทบกันดังออกมาอย่างต่อเนื่อง!
ลูกธนูสีม่วงพากันระเบิดตัวท่ามกลางแสงสีทองที่เปล่งประกาย แต่ทว่าม่านทรายสีทองเพียงแค่หยุดชะงักเล็กน้อย จากนั้นก็พุ่งไปทางวิหคยักษ์ต่อ
ดูเหมือนวิหคยักษ์สีเทาจะรับรู้ได้ถึงอันตราย มันจึงกระพือปีกทั้งสองเพื่อจะหลบออกไปจากวงล้อมของม่านทราย
ขณะนั้นเอง กระบี่บินสีแดงขนาดเจ็ดแปดจั้งก็เปล่งประกายบนอากาศบริเวณหัวของวิหคยักษ์ พริบตาเดียวก็กลายเป็นเงากระบี่ขัดขวางวิหคยักษ์ไว้
วิหคยักษ์ลดความเร็วลงด้วยความตกใจ
ในชั่วอึดใจนั้นเอง ม่านทรายสีทองก็กลายเป็นตาข่ายยักษ์ขนาดใหญ่ปกคลุมลงมา หลังจากพร่ามัวไปหนึ่งที มันก็ปกคลุมวิหคยักษ์ตัวนี้ไว้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา