ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 602
ตอนที่ 602 ต่อสู้กับอสูรสิงโตพยัคฆ์ (2)
โดย
Ink Stone_Fantasy
ขณะนั้นเอง ท่ามกลางพายุบ้าระห่ำ กลิ่นไอของปีศาจอสูรทั้งสี่ก็เพิ่มขึ้นมา
“ตู้ม!”
พายุบ้าระห่ำถูกเงาภูเขาเล็กๆ กดทับจนแตกกระจาย แต่กลับถูกไอหมอกสีเทาที่พวยพุ่งอยู่ด้านล่างต้านทานไว้
หลิ่วหมิงกัดปลายลิ้นพ่นลูกธนูโลหิตออกมาในทันที จากนั้นมันก็จมหายไปในเงาภูเขาลูกเล็กๆ
ลวดลายจิตวิญญาณบนพื้นผิวเงาภูเขาสีเหลืองเปล่งประกายในทันที และส่งเสียงดังโครมคราม หลังจากมันทิ้งน้ำหนักตัวลง ไอหมอกที่อยู่ด้านล่างก็ถูกกดดันจนต้องร่นถอยเป็นระยะๆ
ขณะนั้นเอง แสงเย็นสะท้านสีขาวก็พวยพุ่งออกจากไอหมอกที่อยู่ด้านล่าง พริบตาเดียวก็มีน้ำค้างแข็งเกาะตัวตรงส่วนร่างของเงาภูเขา
จากนั้นมีเสียงดังจนหูแทบจะหนวกดังมาจากด้านล่าง พอเกิดเสียงดัง “โพล๊ะ!” เงาภูเขาเล็กๆ ก็พังทลายลงมา
แรงกดดันจิตวิญญาณครึ่งหนึ่งพุ่งขึ้นฟ้า อสูรครึ่งพยัคฆ์ครึ่งสิงโตขนาดใหญ่กระโดดออกจากไอหมอกที่อยู่ด้านล่าง
หลิ่วหมิงพุ่งถอยออกไปด้วยความตกใจ พอโบกมือข้างหนึ่ง มุกพลังวารีที่กลับคืนสภาพเดิมก็กลับมาอยู่ในมือ และกระพริบหายไปอย่างไร้ร่องรอย
และเขาก็สังเกตดูปีศาจอสูรยักษ์ที่เพิ่งปรากฏตัวขึ้นมาใหม่อย่างละเอียด
อสูรตัวนี้สูงราวๆ สามสี่จั้ง ยาวห้าหกจั้ง มีลวดลายจิตวิญญาณสีแดง ขาว ฟ้า และทองปกคลุมอยู่เต็มตัว จะว่าใบหน้าของมันดูคล้ายสิงโตก็ไม่ใช่ กลางหัวของมันมีอักขระสีดำคำว่า “ราชา” ติดอยู่ ดูคล้ายกับชายหนุ่มเผ่าปีศาจที่เขาพบเจอในวังมายานภาหยก และแรงกดดันที่แผ่ออกจากตัวมัน ก็ดูร้ายกาจกว่าม้ายักษ์เขาเดี่ยวที่หลิ่วหมิงพบเจอในวังมายานภาหยกสองสามส่วน ดูเหมือนว่าพอที่จะเทียบกับระดับแก่นเสมือนได้แล้ว
มีปีศาจอสูรระดับแก่นเสมือนหนึ่งตัวประจำอยู่บนชั้นสามสิบหก มิน่าล่ะหลายปีมานี้ถึงมีศิษย์สายนอกผ่านด่านนี้ได้น้อยมาก
เพราะศิษย์สายนอกที่มาถึงที่นี่ จักต้องไม่ใช่ผู้ที่มีพลังเวทเต็มเปี่ยม ประกอบกับพลังของระดับของเหลวขั้นสมบูรณ์แบบแตกต่างกับระดับแก่นเสมือนมากเกินไป และข้อจำกัดต่างๆ ที่มีในเจดีย์ซวีหลิง ทำให้ไม่อาจใช้อสูรเลี้ยงคอยช่วยได้ ย่อมเป็นไปได้ยากที่จะบุกชั้นนี้ได้สำเร็จ
ภายใต้การกระตุ้นจิตของหลิ่วหมิง โล่เก้ากะโหลกก็พุ่งออกจากระหว่างคิ้ว พอมันหมุนตัวติ้วๆ แล้ว ก็ร่วงลงในมือของเขา
ขณะที่นำโล่เก้ากะโหลกออกมานั้น อสูรยักษ์ตรงหน้าก็คำรามออกมา ภายใต้การยกกรงเล็บอันแหลมคมทั้งสอง ร่างของมันก็ค่อยๆ พร่ามัวกลายเป็นเงาพุ่งเข้ามาเป็นจำนวนมาก ซึ่งดูคล้ายกับเคล็ดวิชาเงาสามส่วนของหลิ่วหมิงเล็กน้อย
มือข้างของหลิ่วหมิงเอาโล่มาตั้งขวางไว้ตรงหน้า ส่วนอีกข้างก็กระตุ้นท่ามือ มีไอดำพวยพุ่งตรงด้านหลัง จากนั้นก็กลายเป็นพยัคฆ์หมอกสีดำตัวหนึ่งที่ยาวสองจั้ง และพุ่งขึ้นไปพร้อมเสียงคำราม
“ฟู่!”
พอพยัคฆ์หมอกดำปรากฏตัว ก็ถูกกรงเล็บของอสูรยักษ์โจมตีจนแตกกระจาย และกลายเป็นหมอกดำก่อนสลายไป
หลิ่วหมิงมีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา เขาโยนโล่กระดูกไปด้านหน้า มือทั้งสองทำท่ามืออย่างรวดเร็ว ทันใดนั้นก็มีเสียงมังกรร้องดังออกมา มังกรหมอกดำสองตัวพุ่งออกจากร่างของเขา หลังจากประสานกันไปมาและหมุนวนกลางอากาศหนึ่งรอบแล้ว ก็กลายเป็นมังกรหมอกยักษ์ที่มีขนาดใหญ่สิบกว่าจั้งตัวหนึ่ง
มังกรนี้ดูราวกับมีชีวิต ดวงตาทั้งคู่เปล่งแสงแวววาวอยู่ไม่หยุด ดูเหมือนกรงเล็บสีดำทั้งคู่จะมีอานุภาพน่าตกใจเป็นอย่างมาก
สิ่งนี้เป็นผลลัพธ์ที่หลิ่วหมิงฝึกฝนเคล็ดวิชามังกรพยัคฆ์ทมิฬขั้นที่สามสำเร็จ
แม้จะบอกว่าเขาไม่อาจเข้าไปฝึกฝนเคล็ดวิชามังกรพยัคฆ์ทมิฬขั้นที่สามจนสมบูรณ์แบบในถ้ำวายุสวรรค์ได้ แต่ช่วงระยะเวลาห้าปีมานี้ เขาก็ทำความเข้าใจเคล็ดวิชามังกรพยัคฆ์ทมิฬขั้นที่สามมาได้เจ็ดแปดส่วนแล้ว อานุภาพของมังกรหมอกก็เหนือชั้นกว่าก่อนหน้านั้นมาก
พอมังกรยักษ์ปรากฏตัว มันก็อ้าปากพ่นลำแสงสีดำขนาดเท่าปากถ้วยออกมา
ปีศาจอสูรสิงโตพยัคฆ์ดวงตาเป็นประกาย พอมันอ้าปากขนาดใหญ่ ก็พ่นเสาเพลิงสีแสงออกมาเช่นกัน
“ตู้ม!”
เปลวเพลิงอันคุโชนปะทะกับลำแสงสีดำจนดูยุ่งเหยิง แต่พริบตาเดียวลำแสงสีดำก็ถูกกดดันจนแตกสลายไป
หลิ่วหมิงถอนหายใจเบาๆ พอตะคอกเสียงต่ำออกมา ชุดคลุมสีเขียวบนตัวก็พองตัวขึ้น พลังเวททั่วร่างทะลักออกมาติดต่อกัน ภายใต้การพวยพุ่งอย่างรุนแรงของไอดำที่อยู่รอบตัว มันก็ค่อยๆ จมเข้าไปในร่างของมังกรดำ
ภายใต้การแยกเขี้ยวยิงฟันของมังกรยักษ์ ลำแสงสีดำที่มันพ่นออกมาก็มีขนาดใหญ่กว่าเดิมเล็กน้อย ทันใดนั้นแรงกดดันของเปลวเพลิงสีแดงก็หยุดชะงักลง และความเร็วในการพังทลายก็ลดช้าลง
ดูเหมือนว่าอสูรตัวนี้จะรับรู้ได้ถึงพลังของลำแสงสีดำที่เพิ่มขึ้นมา ดวงตาดุร้ายของมันเป็นประกาย ลวดลายจิตวิญญาณสีฟ้าบนตัวสว่างขึ้นมาทันที คลื่นอัคคีขนาดใหญ่สลายตัวกลางอากาศ และถูกแทนที่ด้วยไอเย็นสะท้านที่ปกคลุมเต็มฟ้า
หลิ่วหมิงรู้สึกถึงพลังของอากาศเย็นที่แฝงอยู่ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที ทันใดนั้นก็พุ่งถอยออกไปพร้อมกับโล่กระดูก
ลำแสงสีดำถูกไอเย็นสะท้านสีฟ้าม้วนตัวผ่านไป ทันใดนั้น มันก็กลายเป็นเสาน้ำแข็งแวววาวสีดำฟ้า แม้กระทั่งมังกรหมอกยักษ์ที่อยู่ด้านหลังก็ถูกเกาะจนกลายเป็นน้ำแข็ง และพื้นบริเวณนั้นก็มีน้ำค้างแข็งสีฟ้าปรากฏออกมา
เกิดเสียงฟ้าผ่าดังขึ้น!
ปีศาจอสูรสิงโตพยัคฆ์อ้าปากพ่นสายฟ้าสีทองโจมตีก้อนน้ำแข็งตรงหน้าจนแตกกระจาย
พอหลิ่วหมิงที่เพิ่งถอยออกไปสิบกว่าจั้งเห็นเช่นนี้ จิตใจของเขาก็ดิ่งร่วงลงไป
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าปีศาจอสูรตัวนี้ เกิดจากการรวมร่างของปีศาจอสูรระดับของเหลวขั้นปลายทั้งสี่ตัว ทั้งยังคงคุณสมบัติทั้งสี่ประการไว้ครบ เช่นนี้แล้วพลังของปีศาจอสูรตัวนี้จึงน่ากลัวเป็นอย่างมาก
ขณะที่หลิ่วหมิงมีสีหน้าเปลี่ยนไปมานั้น พลันมีเสียงดังขึ้นตรงหน้า “ฟู่ๆ!” ร่างขนาดใหญ่ของอสูรสิงโตพยัคฆ์สั่นสะท้าน จากนั้นก็มีคมวายุโปร่งแสงร้อยกว่าสายพุ่งยิงเข้ามา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา