ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 688

ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ – ตอนที่ 688 ป้ายอาญาสิทธิ์สีเทา
ตอนที่ 688 ป้ายอาญาสิทธิ์สีเทา
โดย
Ink Stone_Fantasy
ภายใต้เสียงคำรามของเมฆสายฟ้าสีม่วง มันก็กลายเป็นสายฟ้าสีม่วงจำนวนมากฟาดฟันลงมา และกะพริบหายไปในแขนของหลิ่วหมิงทั้งหมด

หลิ่วหมิงเอามือทั้งสองมาถูกันอีกครั้ง พอแยกออกจากกันก็เกิดเสียงดัง “ตู๊ม!” สายฟ้าขนาดเท่าปากถ้วยที่มีสีเงินปะปนกับสีม่วงพุ่งยิงออกมา มันกะพริบแค่ทีเดียวก็ทะลุร่างหมาป่ายักษ์ไป

หมาป่ายักษ์ส่งเสียงร้องโหยหวนแล้วสลายไป จากนั้นก็กลายเป็นดาบบินหนึ่งคู่กับมุกกลมๆ ร่วงลงจากฟ้า

ผู้ฝึกฝนปีศาจหน้ายาวมีสีหน้าดูไม่ได้เป็นอย่างมาก พอโบกสะบัดแขนเสื้อ ต้นแบบอาวุธเวททั้งสองชิ้นก็ถูกเก็บกลับมา แต่หลังจากหายใจเข้าลึกๆ แล้ว ก็แหงนหน้าแผดเสียงร้อง ร่างของเขาขยายใหญ่อย่างบ้าคลั่งจนเสื้อผ้าบนตัวขาด จากนั้นก็กลายเป็นตัวประหลาดที่มีหัวเป็นอาชา ร่างเป็นหมาป่า และมีปีกทั้งคู่อยู่บนหลัง

ปีศาจอสูรตัวนี้เพียงแค่กระพือปีกบนหลัง มันก็พร่ามัวหายไปจากที่เดิม

หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ก็ปล่อยกำปั้นออกไปด้านหลังโดยไม่ต้องคิด

“ตู๊ม!”

ปีศาจอสูรหัวอาชาที่เพิ่งปรากฎตัวด้านหลังหลิ่วหมิง ถูกกำปั้นโจมตีจนกระเด็นออกไป

ขณะนั้นเอง ร่างของหลิ่วหมิงกลับเคลื่อนไหวกลายเป็นเงาร่างสามเงาก่อนพุ่งออกไป

ตัวประหลาดหัวอาชาเห็นเช่นนี้ ก็อ้าปากโดยไม่รอให้ตนเองทรงตัวได้ก่อน จากนั้นแสงสีม่วงกลุ่มหนึ่งก็พุ่งใส่เงาทั้งสาม

“ปัง!” “ปัง!” เงาร่างสองเงาถูกแสงสีม่วงโจมตีสลายไปในพริบตา เหลือแค่เงาร่างที่สามเท่านั้น พอบิดเอวก็หลบแสงสีม่วงไปได้อย่างเหลือเชื่อ และหลังจากพร่ามัวอีกครั้ง ก็มาปรากฏตัวตรงหน้าตัวประหลาดหัวอาชาราวกับปีศาจ และชกกำปั้นออกมาด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึก

กำปั้นที่ถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีม่วงดำชกเข้ามายังไม่ทันถึง ก็เกิดเสียงดัง “ฟู่!” จากนั้นมังกรหมอกดำตัวหนึ่งก็พุ่งออกมาพร้อมพลังมหาศาล

ตัวประหลาดหัวอาชามีสีหน้าดุร้ายขึ้นมา พอมันอ้าปากอีกครั้ง มุกสีเหลืองก็ถูกพ่นออกมา ขณะเดียวกันกรงเล็บคู่หน้าก็เคลื่อนไหวจนกลายเป็นเงาแน่นขนัด และตะกุยใส่ฝ่ายตรงข้าม

เกิดเสียงดังสะเทือนเลือนลั่นอีกครั้ง!

มังกรหมอกดำปะทะกับมุกสีเหลืองก่อนที่จะสลายตัว ส่วนมุกสีเหลืองก็กระเด็นออกไป

แต่หลังจากกำปั้นสีม่วงพร่ามัวไปโจมตีเงากรงเล็บโดยตรง ก็ถูกกรงเล็บขาหน้าทั้งสองต้านทานไว้

ครั้งนี้เป็นเพราะปีศาจอสูรตัวนี้ได้เตรียมการไว้ก่อน นอกจากร่างของมันจะสั่นไหวเล็กน้อยแล้ว ก็ไม่ถูกกำปั้นโจมตีจนกระเด็นแต่อย่างใด

อสูรประหลาดเผยแววตาโหดร้ายออกมา พอกระพือปีกทั้งคู่เล็กน้อย มันก็คิดจะใช้วิธีการโจมตีกลับที่รุนแรงกว่าเดิม

ขณะนั้นเอง กำปั้นสีม่วงที่ถูกมันต้านทานไว้กลับส่งเสียงดังเบาๆ “ฟู่!” ไอดำกลุ่มหนึ่งพุ่งออกมา หลังจากหมุนติ้วๆ รวมตัวกันแล้ว ก็กลายเป็นศีรษะชายผู้หนึ่ง มันสะบัดหัวแค่ทีเดียว ผมสีเขียวเต็มศีรษะก็พุ่งออกไปราวกับสายฟ้าแลบ และกลายเป็นตาข่ายขนาดใหญ่ปกคลุมลงมา

มันคือหัวบินนั่นเอง

ไม่รู้ว่าหลิ่วหมิงแอบปล่อยหัวปีศาจออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งยังแอบอยู่ในแขนเสื้อตั้งแต่แรกแล้ว และเพิ่งถูกปล่อยออกมาในตอนนี้

วิธีการแปลกประหลาดเช่นนี้ อสูรหัวอาชาย่อมนึกไม่ถึงอย่างแน่นอน และภายในระยะใกล้เช่นนี้ คิดจะหลบหลีกก็ไม่ทันแล้ว มันจึงถูกตาข่ายปกคลุมในทันที และถูกรัดอย่างแน่นหนา

อสูรประหลาดส่งเสียงคำรามด้วยความตกใจ พออ้าปาก ไอสีม่วงก็พวยพุ่งรอบตัว และคิดจะแหวกตาข่ายหลบหนี

แต่หลิ่วหมิงที่อยู่ห่างเพียงแค่ลัดมือเดียว ไหนเลยจะเปิดโอกาสให้มัน หลังจากส่งเสียงหัวเราะอย่างเยือกเย็นแล้ว กำปั้นข้างหนึ่งก็ส่งเสียงดังเปรี๊ยะๆ สายฟ้าสีเงินปรากฏบนพื้นผิวเป็นชั้นๆ พอสะบัดข้อมือ ก็พร่ามัวมาปรากฏตรงด้านหลังของอสูรหัวอาชา และโจมตีไอสีม่วงบนหลังของมันอย่างโหดเหี้ยม

“ปัง!” ไอสีม่วงหนาแน่นสลายไปในพริบตา และมีเสียงกระดูดแตกหักดังออกมา

หลิ่วหมิงในขณะนี้มีพลังจำนวนมาก ต่อให้จะเป็นเขาลูกเล็กๆ ก็สามารถชกให้ระเบิดในกำปั้นเดียวได้ นับประสาอะไรกับกายเนื้อเล่า

แม้ว่าตัวประหลาดหัวอาชาจะมีกายเนื้อแข็งแกร่ง แต่ก็กระอักเลือดออกมาในทันที ในเลือดยังเต็มไปด้วยเศษเครื่องในจำนวนไม่น้อย ร่างของเขาร่วงลงมากระแทกพื้นอย่างรุนแรงจนเกิดเป็นหลุมขนาดใหญ่

อสูรประหลาดส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนา หลังจากไอสีม่วงบนพื้นผิวสลายไปแล้ว ก็กลับมาเป็นร่างของผู้ฝึกฝนปีศาจหน้ายาวอีกครั้ง

ผู้ฝึกฝนปีศาจหน้ายาวในขณะนี้ ไม่เพียงแต่เสื้อผ้าบนตัวขาดรุ่งริ่งเท่านั้น ใบหน้าก็ซีดขาวไร้ซึ่งโลหิต แม้ว่าจะพลิกตัวลุกขึ้นมายืนได้ แต่กระดูกสันหลังหักไปแล้ว ซี่โครงก็หักไปหลายซี่ เขาจึงมีสภาพจะล้มมิล้มแหล่

เกิดเสียงดังขึ้นบริเวณหลุม ไหมสีดำสิบกว่าเส้นพุ่งออกมาโดยไม่มีลางบอกเหตุมาก่อน

ผู้ฝึกฝนปีศาจหน้ายาวคิดจะหลบหลีกด้วยความตกใจ แต่กลับรู้สึกเจ็บปวดไปทั่วร่าง การเคลื่อนไหวก็ช้าลงกว่าครึ่งหนึ่ง

หลังจากไหมดำเหล่านั้นกะพริบผ่านไปแล้ว ก็จมเข้าไปในขาของเขา

ผู้ฝึกฝนปีศาจหน้ายาวตบพื้นบริเวณนั้นหนึ่งทีด้วยความโมโห

“ตู๊ม!”

เศษดินกระเด็นไปทั่วทิศ แมงป่องกระดูกสีเงินที่มีขนาดเท่าฝ่ามือพุ่งออกมาจากในนั้น หลังจากพร่ามัวหนีออกไปสิบกว่าจั้งแล้ว ถึงหันมาจ้องมองผู้ฝึกฝนปีศาจ