ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 813

ตอนที่ 813 ศึกกับชวีเหยา (ต้น)
สีหน้าของพวกเทียนเกอเจินเหรินยิ่งย่ำแย่ลงอีก เพียงแต่ติดที่ฐานะจึงไม่สะดวกแสดงออกเท่านั้น

“ศิษย์พี่ เกิดสถานการณ์เช่นนี้ได้อย่างไร?” สตรีจากวังสวรรค์เห็นเช่นนี้คิ้วดำก็ขมวด ลอบส่งกระแสจิตถามพรรคพวก

“ไม่รู้ เรื่องนี้ประหลาดนัก งานชุมนุมครั้งก่อนๆ ไม่เคยเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นเลย”

สีหน้าของบุรุษหน้ากากทองแดงก็ย่ำแย่อยู่บ้างเช่นกัน หลังนิ่งไปครู่หนึ่งจึงส่งกระแสจิตอบต่อ

“ตอนนี้เกิดสถาการณ์เช่นนี้เหมือนป้ายศิลาโชคชะตาสัมผัสสถานการณ์ของศิษย์เหล่านี้ไม่ได้กะทันหัน ป้ายศิลาโชคชะตากับแดนลึกลับประตูสวรรค์เกี่ยวข้องกันแนบแน่น ตามหลักแล้วขอเพียงคนเหล่านี้ยังอยู่ในมิติของแดนลึกลับ ป้ายศิลาโชคชะตาล้วนจะสัมผัสได้ นอกเสียจากคนเหล่านี้ไม่อยู่ในแดนลึกลับอีกต่อไปแล้ว”

“นี่เป็นไปไม่ได้ ทั้งแดนลึกลับประตูสวรรค์วางชั้นจำกัดตัดขาดอาณาเขตไว้แล้ว ตัดขาดกับมิติทั้งหมดในโลกภายนอก ไม่อาจมีผู้ใดเคลื่อนย้ายออกมาตามใจได้เด็ดขาด” นางเอ่ยอย่างมั่นใจ

บุรุษหน้ากากทองแดงเงียบงันไม่พูด นี่ก็เป็นเรื่องที่เขาคิดไม่ออกมาตลอดเช่นกัน

“ทั้งสองท่าน ได้ผลแล้วหรือไม่”

เวลานี้เองชายวัยกลางคนสุภาพชุดบัณฑิตสีขาวก็เอ่ยถามออกมาช้าๆ

ทูตวังสวรรค์ทั้งสองสบตากันทีหนึ่งแล้วได้แต่บอกความจริงแก่ทุกคน

“ตอนนี้กระทั่งพวกท่านวังสวรรคืก็ไม่อาจยืนยันสถานการณ์ปัจจุบันของศิษย์เหล่านี้ได้หรือ” ผู้เฒ่าคิ้วขาวจากตระกูลโหวหยางได้ยิน บนหน้าก็เต็มไปด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ

คนอื่นก็โกลาหลพักหนึ่งเช่นกัน

“ทุกท่านโปรดอย่างเพิ่งร้อนใจ ข้าจะแจ้งผู้อาวุโสเทียนเหอเดี๋ยวนี้ ท่านผู้เฒ่าพลังระดับเชี่ยวชาญมหัศจรรย์น่าจะมีหนทางจัดการได้” บุรุษหน้ากากทองแดงฉับพลันถอนหายใจแผ่วเบาเอ่ยปากบอก

ครั้งนี้เขาเป็นผู้ดำเนินงานประตูสวรรค์ ตั้งแต่หอเป๋ยโต่วตอนเริ่มต้นจนถึงตอนนี้มีเรื่องไม่หยุดไม่หย่อน แม้ไม่ใช่ความรับผิดชอบของเขา ทว่าเมื่องานครั้งนี้สิ้นสุดลงคิดว่าเบื้องบนคงประเมินค่าตนต่ำลงแล้ว

พูดไปบุรุษหน้ากากก็เอาแผ่นค่ายกลสีขาวแผ่นหนึ่งออกมา หลังเอ่ยแผ่วเบาสองสามประโยค แสงสีขาวบนแผ่นค่ายกลก็สว่างขึ้นแล้วเงียบงันลงอีกครั้งอย่างรวดเร็ว

………

ในมิติมืดสนิทแห่งหนึ่ง

สัตว์ประหลาดที่ทั้งร่างส่องแสงสีเลือดขมุกขมัวสูงถึงหนึ่งจั้งกว่าตัวหนึ่งกำลังหลับตาทั้งสองข้างแน่นนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น ปีกสองข้างบนแผ่นหลังของมันหุบอยู่สองข้างของลำตัว หางกระดูกขดอยู่ด้านข้างตามสบาย มือข้างหนึ่งกำตรีศูลที่ส่องแสงสีดำสนิทเล่มหนึ่งไว้ อีกมือหนึ่งเปลี่ยนเคล็ดวิชาไม่หยุด

คนผู้นี้เห็นชัดว่าคือตรีศูลโลหิตที่ซ่อนตัวอยู่ที่นี่นั่นเอง

ด้านบนตรีศูลมีลูกบอลเนื้อสีเลือดขนาดสองสามชุ่นที่เหมือนกันทุกประการสองก้อน บนผิวของพวกมันมีอักขระประหลาดจางๆ กะพริบไม่หยุดท่ามกลางปราณสีดำที่วนเวียนอยู่รอบ พร้อมกับที่ปากของตรีศูลโลหิตท่องมนตร์ พวกมันก็บินวนรอบปลายตรีศูลช้าๆ ไม่หยุด

แต่ละรอบที่วน อักขระด้านในก็สว่างขึ้นอยู่เลือนราง

เสียง “ฟู่” ดังขึ้นเบาๆ!

ลูกบอลเนื้อสีเลือดลูกหนึ่งในนั้นฉายแสงสีแดงแล้วระเบิดออกอย่างกะทันหัน

ใบหน้าของตรีศูลโลหิตที่เดิมทีส่องแสงสีแดงอ่อนฉับพลันบิดเบี้ยววูบหนึ่ง จากนั้นอ้าปากพ่นเลือดคำหนึ่งออกมา ปราณบนร่างห่อเหี่ยวลงอย่างรวดเร็ว

“คุกโลหิตถูกทำลายไปอันหนึ่ง หรือเจ้าเผ่าหนอนผีเสื้อตัวนั้นจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันอันใดขึ้น? พึ่งไม่ได้จริงๆ น่าชัง แรงสะท้อนของพลังมิติร้ายกาจปานนี้เชียว” ตรีศูลโลหิตสีหน้าจากแดงเปลี่ยนเป็นขาว เพลิงปราณสีเลือดบนร่างก็หม่นแสงลงเช่นกัน

เนื่องจากแรงสะท้อนที่ตรีศูลโลหิตได้รับ ลูกบอลเนื้อสีเลือดอีกลูกหนึ่งบนผิวหน้าเดี๋ยวก็สว่างเดี๋ยวมืด เผยร่องรอยไม่มั่นคงออกมาเลือนราง

………

ในมิติสีเลือดย่อส่วน หลิ่วหมิงกำลังกระตุ้นปราณดำพลุ่งพล่านแปลงเป็นมังกรหมอกและพยัคฆ์หมอกหลายตัวพุ่งโจมตีกำแพงเนื้อจุดหนึ่งอย่างบ้าคลั่งไม่หยุด

ในเวลาเดียวกันชายหนุ่มรถเงินด้านข้างก็กระตุ้นกระบี่บินจักรกลร้อยกว่าเล่ม พร้อมกับที่หุ่นหมาป่าเทายักษ์สิบกว่าตัวอ้าปากพ่นลำแสงสีขาวเส้นแล้วเส้นเล่าเสริมการโจมตี

ผิวหน้าของกำแพงเนื้อด้านนั้นสั่นไหวไม่หยุด มิติย่อส่วนทั้งหมดส่งเสียงดังอื้ออึง

ทันใดนั้นเสียงดังสนั่นสะเทือนฟ้าสะเทือนดินเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น กำแพงเนื้อทั้งแถบฉับพลันระเบิดแหวกออก แสงสีเลือดแถบใหญ่สาดออกมาจากด้านใน

พวกหลิ่วหมิงรับรู้เพียงแสงสีเลือดสว่างวาบขึ้นเบื้องหน้า จากนั้นภาพรอบด้านก็พร่าเลือนไปชั่ววูบ แล้วพวกเขาก็กลับมาอยู่ในมิติยักษ์ที่หายไปก่อนหน้านี้ใหม่อีกครั้ง

สายตาของหลิ่วหมิงกวาดรอบด้าน มองเห็นรังไหมสีเลือดยักษ์เส้นผ่านศูนย์กลางหลายร้อยจั้งสองรังโดดเด่นอยู่กลางท้องฟ้าสูง อันหนึ่งในนั้นขาดแล้วและกำลังเหี่ยวลงอย่างรวดเร็วประหนึ่งลูกโป่งลมรั่ว

ในรังไหมยักษ์อีกรังหนึ่งเสียงบึ๊มดังขึ้นไม่ขาด ผิวหน้ายุบพองอย่างบ้าคลั่งไม่หยุด

หลิ่วหมิงหรี่สองตาลง ยังไม่ทันคิดว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เสียงดังสนั่นสะเทือนฟ้าสะเทือนดินเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นสูงขึ้นไปบนฟ้า