ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 918

เมื่อหญิงสาวสงบจิตใจได้แล้วก็กวาดสายตามองไปด้านหลัง คิ้วดกดำอดไม่ได้ขมวดเล็กน้อย

สถานการณ์ตรงหน้าคงจะมองในแง่ดีไม่ได้จริงๆ

แม้หลิ่วหมิงจะมีเคล็ดวิชาเกราะอสูรช่วยเสริม แต่เมื่อไม่ได้ประสานกับการขี่กระบี่ ลำแสงก็ยังด้อยกว่ามนุษย์ปีศาจระดับดาราพยากรณ์อยู่มาก!

ใช้เวลาเพียงไม่ถึงแปดหรือเก้าลมหายใจ มนุษย์ปีศาจที่เกิดใหม่ผู้นั้นก็อยู่ห่างจากเขาไม่เกินสามสิบจั้งแล้ว

เมื่อแสงสีเงินกะพริบวูบหนึ่ง หลิ่วหมิงก็ปรากฏตัวตรงทางออกของทางเดินเบื้องหน้าค่ายกลอสนีบาตที่พังไปก่อนหน้านี้

หลังเขากวาดสายตามองแวบหนึ่งเขาก็ตกตะลึงเล็กน้อย

ค่ายกลรูปหกเหลี่ยมเวลานี้มีเสียงอสนีบาตคำรามดังออกมาแล้วรวมตัวกันกลายเป็นอสรพิษสายฟ้าสีทองจำนวนไม่น้อย ก่อกำแพงอสนีบาตแต่ละด้านขึ้นมาอีกครั้ง เพียงแต่ว่าสายฟ้าเทพเก้าสวรรค์ชั้นฟ้าข้างในนั้นย่อมไม่มีอยู่อีกแล้ว

“ตอนพวกเราพุ่งผ่านชั้นจำกัดไป สหายลงมือช่วยข้ายื้อเวลาสักหน่อยได้หรือไม่ ขอเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจเท่านั้น!” หลิ่วหมิงส่งกระแสจิตหาหญิงสาวผู้สวมชุดนางในที่อยู่ในอ้อมแขนอย่างเร็วไว

แม้หญิงสาวผู้สวมชุดนางในจะไม่รู้ว่าหลิ่วหมิงต้องการทำสิ่งใด ทว่านางก็พยักหน้าอย่างไม่ลังเลสักนิด

ครู่ต่อมาแสงสีเงินก็ส่องสว่างขึ้นวูบหนึ่ง หลิ่วหมิงพาหญิงสาวผู้สวมชุดนางในพุ่งเข้ามาในค่ายกลอสนีบาตสีทองอ่อนที่ก่อตัวขึ้นอีกครั้ง ในเวลาเดียวกันนั้นแสงเรืองรองสีแดงผืนหนึ่งก็ก่อตัวขึ้นในอ้อมแขนเขาแล้วโถมออกไปด้านหลัง มันหมุนเร็วรี่ครั้งหนึ่งก่อนจะกลายเป็นม่านยักษ์สีแดงขนาดสิบกว่าจั้งผืนหนึ่ง ครอบด้านหลังของค่ายกลอสนีบาตไว้ทันที

“ลูกไม้กระจอก!”

มนุษย์ปีศาจผู้เกิดใหม่ที่อยู่ด้านหลังรู้สึกเหมือนกับว่ามีแสงสีแดงผืนใหญ่บดบังสายตาของเขาไว้ เขาหัวเราะอย่างดูแคลนแล้วยกแขนขึ้นข้างหนึ่ง ปราณดำพวยพุ่ง เงาฝ่ามือมารข้างหนึ่งก่อตัวออกมาอีกครั้งจากนั้นพุ่งรวดเร็วเข้าใส่ม่านยักษ์สีแดงเบื้องหน้า

หลิ่วหมิงเห็นเช่นนี้ก็ยกมือข้างหนึ่งขึ้นตั้งท่าเคล็ดวิชาท่าหนึ่งตรงหน้าอก จากนั้นชี้ไปด้านหลังพร้อมกับที่ปากท่องมนตร์อย่างรวดเร็ว

เสียงแผ่วเบาแทบจะไม่ได้ยินดังขึ้น สายฟ้าเทพห้าสีขนาดเรียวเล็กดุจเส้นผมสายนั้นที่ถูกเขาดูดซับไปเมื่อครู่ฉับพลันพุ่งออกมาจากแก่นเสมือน แล่นผ่านปลายนิ้วของเขาดังฟิ้ว แล้วจมลงไปในม่านยักษ์สีแดงท่ามกลางเสียงอสนีบาตเส้นอื่นในค่ายกลที่ดังกลบ

เปรี้ยง!

ทันใดนั้นเงาฝ่ามือมารก็มาถึง มันชนม่านยักษ์สีแดงจนเกิดเสียงกัมปนาท ม่านยักษ์ทั้งผืนเหมือนผ้าขาดผืนหนึ่งที่ถูกฉีกทึ้งทันที

หลังจากนั้นเงาสีเทาเขียวร่างหนึ่งก็หมายจะพุ่งทะลุม่านยักษ์สีแดงที่ถูกทึ้งขาด กระโดดเข้ามาในค่ายกล

“เปรี๊ยะๆ” เสียงอสนีบาตดังขึ้น!

ทันทีที่เงาร่างสีเทาเขียวเหยียบเข้ามาในค่ายกลอสนีบาต ประกายแสงห้าสีเส้นหนึ่งก็พุ่งออกมาจากในค่ายกลแล้วพุ่งเร็วรี่เข้าใส่กลางหว่างคิ้วของเขา

มนุษย์ปีศาจที่มีเพลิงมารล้อมรอบอยู่เห็นเช่นนี้พลันหน้าถอดสี เขาคิดจะหลบแต่ไม่ทันกาล จึงได้แต่ยกมือข้างหนึ่งขวางเบื้องหน้าอย่างไม่ทันตั้งตัว

ได้ยินเพียงเสียงเปรี้ยงดังขึ้นครั้งหนึ่ง!

ร่างกายใหญ่โตสูงสองจั้งของมนุษย์ปีศาจที่เกิดใหม่ถูกดีดกลับไปกระแทกผนังหินด้านหนึ่งประหนึ่งกระสอบป่านขาดๆ ในทันใด

เพลิงมารสีเทาเขียวที่ลุกโชติช่วงบนร่างเขาส่งเสียงดังฟู่แล้วสลายไป เผยให้เห็นร่างกายที่ไหม้เกรียมประหนึ่งถ่านเป็นแถบ แขนข้างหนึ่งในนั้นถูกสายฟ้าเทพเก้าสวรรค์ชั้นฟ้าย่างจนกลายเป็นถ่านดำเกรียมแตกร่อน!

ใบหน้าที่เดิมทีบูดเบี้ยวอยู่แล้วของมนุษย์ปีศาจที่เกิดใหม่แลดูเหี้ยมเกรียมยิ่งกว่าเดิม กล้ามเนื้อสองฝั่งกระตุกไม่หยุด ท่าทางทุกข์ทรมานอย่างยิ่ง

“สายฟ้าเทพเก้าสวรรค์ชั้นฟ้า! เป็นไปไม่ได้ ชั้นจำกัดตรงนี้ถูกทำลายไปแล้วชัดๆ เหตุใดจึงยังมีสายฟ้าเทพเก้าสวรรค์ชั้นฟ้าอยู่อีก!” มนุษย์ปีศาจที่เกิดใหม่กุมหัวไหล่ตรงที่แขนขาดไปไว้แล้วคำรามแผ่วเบาอย่างตะลึงระคนเกรี้ยวกราด

หลิ่วหมิงมองไปยังมนุษย์ปีศาจที่บาดเจ็บแต่ยังไม่ตายฝั่งตรงข้าม เมื่อเห็นเขาคำรามอย่างเต็มเปี่ยมด้วยพละกำลัง ในใจก็หวาดหวั่นอยู่บ้าง

สายฟ้าเทพเก้าสวรรค์ชั้นฟ้านี้แข็งแกร่งปานใด ตัวเขาเองรู้ชัดที่สุด

ในฐานะมนุษย์ปีศาจซึ่งถูกอสนีบาตข่มตามธรรมชาติ หลังจากถูกสายฟ้าเทพโจมตีแต่กลับยังกระโดดโลดเต้นได้ สิ่งนี้เหนือกว่าที่เขาคาดคิดไว้อย่างแท้จริง

เขารู้ชัดยิ่งว่า แม้มนุษย์ปีศาจถูกกั้นขวางจากพวกเขาสองคนด้วยค่ายกลอสนีบาตที่แลดูจะสมบูรณ์ค่ายกลหนึ่ง แต่ในความเป็นจริงชั้นจำกัดที่สูญเสียสายฟ้าเทพเก้าสวรรค์ชั้นฟ้าไปแล้วแห่งนี้สำหรับมนุษย์ปีศาจระดับดาราพยากรณ์ตรงหน้าก็เหมือนหน้าต่างกระดาษ

หลังจากหลิ่วหมิงขบคิดรอบหนึ่งก็เอ่ยกับมนุษย์ปีศาจฝั่งตรงข้ามจากด้านในค่ายกลด้วยท่าทีนิ่งสงบในทันใด

“ลืมบอกเจ้าไป สายฟ้าเทพเก้าสวรรค์ชั้นฟ้าในค่ายกลแห่งนี้ยังอยู่ หากเจ้าไม่กลัวตายหรือคิดว่าพลังระดับดาราพยากรณ์สามารถมองข้ามสายฟ้านี้ได้ก็เข้ามาเลย”