ตำนานเซียนปีศาจสะท้านภพ ยุติการแปลเนื่องจากสิ้นสุดระยะสัญญา นิยาย บท 920

สิ่งที่แตกต่างจากวิญญาณปีศาจดวงอื่นอย่างเด่นชัดก็คือร่างกายของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางตัวนี้ไม่ดูเลือนลางแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามมันกลับมีรูปร่างชัดเจนอย่างยิ่งจนเหมือนกับร่างจริง

วิญญาณปีศาจดวงอื่นในแสงสีแดงก็เป็นเงาปีศาจจิ้งจอกขนาดไม่เท่ากันตัวแล้วตัวเล่าเช่นกัน ทว่ารูปร่างและสีสันของพวกมันแต่ละตัวแตกต่างกัน บางตัวมีสองหัวและดวงตาสีเขียว บางตัวทั้งร่างสีดำขลับ บางตัวทั้งร่างถูกเปลวเพลิงสีชาดหุ้มไว้ ขนาดร่างกายก็ไม่เกินสามถึงสี่จั้ง เทียบไม่ได้กับปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่นำอยู่ด้านหน้า

หญิงสาวผู้สวมชุดนางในเห็นเช่นนี้ ดวงตาก็ฉายแววยินดี นางพลิกมือเรียกมีดเล่มน้อยสีเงินเล่มหนึ่งออกมากรีดบนหลังมือตนเบาๆ เลือดสายหนึ่งปรากฏออกมา เลือดสดไหลริน

ภาพที่ค่อนข้างมหัศจรรย์พลันบังเกิดขึ้น

เลือดที่ไหลออกจากหลังมือของหญิงสาวราวกับมีจิตวิญญาณ ยังไม่ทันไหลลงมาก็กลายเป็นไอหมอกสีแดงอ่อนสายแล้วสายเล่าลอยฟุ้ง ทยอยจมเข้าไปในม่านแสงรูปครึ่งวงกลมรอบด้าน

เสียง “ปัง” ดังขึ้นครั้งหนึ่ง!

ม่านแสงทั้งหมดฉับพลันแหวกกลายเป็นละอองแสงหลากสีสัน ทยอยจมลงไปในเงาปีศาจจิ้งจอกเหนือศีรษะของสตรีนางนี้

เงาร่างนั้นสั่นไหวเพียงเล็กน้อยแล้วขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เวลาเพียงสองสามลมหายใจ ขนาดร่างกายก็ขยายจากขนาดหนึ่งจั้งกว่าตอนเริ่มแรกเพิ่มพรวดมาถึงขนาดเจ็ดแปดจั้ง

ทั้งร่างของหญิงสาวผู้สวมชุดนางในลอยขึ้นด้านบนอย่างเชื่องช้าไปอยู่ใต้เงาปีศาจจิ้งจอกเก้าหาง

หลิ่วหมิงเห็นภาพนี้ตรงหน้า สองตาก็หรี่ลงเล็กน้อย

เขาเคยอ่านบันทึกเกี่ยวกับการสืบทอดมรดกวิชาของเผ่าปีศาจจากบันทึกประวัติศาสตร์ฉบับไม่เป็นทางการในหอเก็บคัมภีร์ของนิกายยอดบริสุทธิ์มาอยู่บ้าง

ในตำราเล่าไว้ว่าเผ่าปีศาจระดับสูงจำนวนน้อยกลุ่มหนึ่งใช้โลหิตบริสุทธิ์ของตนเป็นสื่อกลางเพื่อสืบทอดความสามารถจากบรรพบุรุษเผ่าปีศาจที่มีสายเลือดเดียวกับตนผ่านการทำพิธีกรรมด้วยค่ายกลโบราณพิเศษบางชนิดได้

แม้เผ่าปีศาจระดับสูงจะมีอายุขัยยืนยาว แต่สหายร่วมเผ่าพันธุ์ที่ครอบครองสายเลือดบริสุทธิ์มีน้อยนิดอย่างยิ่ง อีกทั้งตัวเผ่าปีศาจเองก็มีความสามารถในการสืบพันธุ์ต่ำอย่างที่สุด ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมักเลือกมีทายาทข้ามเผ่ากับเผ่าอื่นเพื่อสืบทอดสายเลือด

เมื่อเวลาผันผ่าน สายเลือดของเผ่าปีศาจระดับสูงก็ยิ่งเจือจางลงเรื่อยๆ จนกระทั่งปัจจุบันอยากตามหาสหายร่วมเผ่าที่มีสายเลือดบริสุทธิ์อย่างแท้จริงก็ยากลำยากยิ่งนัก

พิธีกรรมสืบทอดสายเลือดของเผ่าปีศาจ แม้เงื่อนไขขอเพียงตนเองกับผู้ที่ตนต้องการสืบทอดมรดกมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกันประมาณหนึ่งก็ใช้ได้แล้ว แต่ยิ่งสายเลือดบริสุทธิ์ ความสามารถที่ได้รับสืบทอดก็ยิ่งสมบูรณ์

ดูจากร่างจริงที่หญิงสาวผู้สวมชุดนางในแปลงกลับไปเมื่อครู่ ไม่ต้องสงสัยเลยว่านางคงเป็นเผ่าปีศาจระดับสูงตัวจริงที่สายเลือดบริสุทธิ์อย่างยิ่ง หากพิธีกรรมนี้เสร็จสมบูรณ์จริง น่ากลัวว่าพลังคงก้าวหน้าพุ่งทะยาน

ในเวลานี้เองสองตาของเงาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางสีขาวเหนือศีรษะหญิงสาวผู้สวมชุดนางในพลันโชนแสง ร่างกายหมุนอยู่กับที่ไม่หยุดแล้วร้องคำรามอยู่เป็นระยะ หางหนาประหนึ่งแขนเก้าเส้นฉับพลันพองขยายขึ้นหลายเท่า แต่ละเส้นสะบัดบ้าคลั่งจนกลายเป็นเงายันต์สีขาวมหึมาตัวแล้วตัวเล่าเลือนราง

วิญญาณปีศาจของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่ยืนซ้อนกันอยู่ในแสงสีแดงไกลออกไปเห็นเช่นนี้ ดวงตาพลันมีประกายแสงสีเลือดไหลวนไม่หยุด หลังจากหอนยาวครั้งหนึ่ง แสงสีแดงรอบตัวมันก็พลันเร่งความเร็วแล้วค่อยๆ สลัดวิญญาณปีศาจตัวอื่นทิ้งไว้ด้านหลัง แย่งชิงเพื่อไปถึงเหนือร่างของหญิงสาวผู้สวมชุดนางในให้ได้ก่อนก้าวหนึ่ง หางสีขาวเก้าเส้นพันรวมเข้าด้วยกัน

หญิงสาวผู้สวมชุดนางในเห็นเช่นนี้ก็ไม่กล้าชักช้า สองมือตั้งท่าเคล็ดวิชาอย่างเร็วไว พร้อมกันนั้นปากก็เอ่ยท่องมนตร์ไม่ขาด ตรงกลางหว่างคิ้วมีตราประทับสีเลือดดวงหนึ่งปรากฏออกมาจากความว่างเปล่าแล้วกะพริบอย่างบ้าคลั่งไม่หยุด

ชั่วขณะหนึ่งท้องฟ้าเหนือร่างของหญิงสาวก็มีเงาปีศาจจิ้งจอกเก้าหางสองตัว ตัวหนึ่งใหญ่ ตัวหนึ่งเล็กถูไถคลอเคลียกันไม่หยุดประหนึ่งบิดามารดากับบุตร ท่าทางที่แสดงออกสนิทชิดเชื้อยิ่งนัก แสงเรืองรองฝั่งหนึ่งสีขาว ฝั่งหนึ่งสีแดงที่ล้อมรอบพวกมันค่อยๆ ผสานกลายเป็นหนึ่งเดียว มหัศจรรย์อย่างมาก

“การสืบทอดต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งวัน ระหว่างนี้อย่าให้วิญญาณปีศาจตัวใดเข้าใกล้ข้า มิเช่นนั้นจะเกิดผลสะท้อนกลับได้ง่าย…” ริมฝีปากของสตรีนางนี้เคลื่อนไหวเล็กน้อยส่งกระแสจิตหาหลิ่วหมิง

“วางใจเถิด สหายสงบใจใช้วิชาได้เต็มที่ ที่เหลือมอบให้ข้าจัดการเอง” หลิ่วหมิงเอ่ยอย่างไม่ลังเลสักนิด

“ดีมาก ทุกสิ่งหลังจากนี้ล้วนพึ่งท่านแล้ว” หญิงสาวผู้สวมชุดนางในพยักหน้า สองตาปิดลงอย่างเชื่องช้าอยู่กลางท้องฟ้า

ระหว่างที่พูดวิญญาณปีศาจจิ้งจอกยี่สิบกว่าตัวที่เหลือก็คำรามพุ่งมาถึงบริเวณใกล้ๆ

หลิ่วหมิงไม่พูดพร่ำก็กระตุ้นพลังเวทในร่าง กรอกเข้าไปในภาพสัญลักษณ์บนหัวไหล่ไม่หยุด นิ้วมือดีดรัวตรงหน้าอกราวกับกงล้อ

เสียงแหวกอากาศดังขึ้นครั้งหนึ่ง!

เงาสีน้ำเงินร่างหนึ่งพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า หมุนวนก่อตัวกลายเป็นเงาวัวสีน้ำเงินขนาดมหึมาสิบกว่าจั้งตัวหนึ่ง มันไม่พูดพร่ำอ้าปากกว้างพ่นไอหมอกสีน้ำเงินขมุกขมัวสายหนึ่งออกมากลายเป็นลมพายุพัดดุดันเข้าใส่วิญญาณปีศาจเบื้องหน้า

ไม่ว่าวิญญาณปีศาจจิ้งจอกหน้าตาแบบใดเมื่อถูกลมพายุสีน้ำเงินหอบเข้าไปด้านใน ทั้งหมดก็ถูกฉีกกระจายกลายเป็นแสงแวววาวจุดแล้วจุดเล่าหลากสีสันในพริบตา

พริบตาเดียววิญญาณปีศาจของปีศาจจิ้งจอกเกินครึ่งก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

วิญญาณปีศาจของปีศาจจิ้งจอกที่เหลือตกตะลึงอย่างยิ่ง พวกมันแตกกระเจิงหันหลังกลับหนีหางจุกตูดในทันที

“เหอะ ตอนนี้เพิ่งคิดจะหนี ไหนเลยจะง่ายดายเช่นนั้น!” ในดวงตาหลิ่วหมิงทอประกายเย็นเยียบ เคล็ดวิชาที่มือเปลี่ยนไปทันที

เสียง “ฟึบ” ดังขึ้นครั้งหนึ่ง

เงาวัวสีน้ำเงินฉับพลันสูดลมพายุกลับเข้าไปในปากแล้วทันใดนั้นก็พุ่งเร็วรี่กลายเป็นแถบแสงสีน้ำเงินสายหนึ่ง

เสียง “ฟู่” “ฟู่” ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

วิญญาณปีศาจของปีศาจจิ้งจอกหลายตัวที่หนีไปถูกแถบแสงสีน้ำเงินพุ่งทะลุผ่านร่างกลายเป็นแสงแวววาวสลายไปทันที