ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 101

”ช่างเถิด” ความคิดของตงฟางหลีหมุนตลบไปหลายรอบในระยะเวลาอันสั้น เขาปกปิดความเย็นชาในแววตา ก่อนจะเอ่ยว่า “ตู้เหิง ปิดข่าวที่เกี่ยวข้องกับนางเสีย”

“พ่ะย่ะค่ะ” เมื่อตูเหิงเห็นท่าทีไม่กล่าวโทษ ก็ผ่อนลมหายใจ

หมอหลวงหลินจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยและนั่งตัวตรงที่ตำหนักนอก

เขาพิจารณาเทียบยาที่เพิ่มสมุนไพรสองสามตัวที่พระชายาเขียนอย่างละเอียดอยู่ครู่หนึ่ง นัยน์ตาทั้งข้างก็เปล่งประกาย

เทียบยานี้ แม้จะเป็นยาที่ปรับจากยาแก้พิษ ทว่าความเป็นพิษลดลงจนเหลือต่ำสุด และประสิทธิภาพของยาเพิ่มขึ้นสูงสุดผ่านการเกิดปฏิกิริยาของสมุนไพร

เขาเป็นแพทย์มานานหลายปี แต่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นเทียบยามหัศจรรย์เช่นนี้

เดิมอารมณ์กระสับกระส่ายอยู่ไม่สุข ก็แปรเปลี่ยนเป็นขยันขึ้นมาเนื่องจากได้เปิดความรู้ใหม่ ๆ เขาวิ่งเข้าห้องยาด้วยความลิงโลด และลงมือจัดยา ต้มยาด้วยตนเอง

มีพื้นฐานการรักษาของฉินเหยี่ยนเย่ว์อยู่ การฝังเข็มและการปรับปรุงยาแก้พิษของหมอหลวงหลิน จากผลการรักษาในหลาย ๆ แง่มุม อาการของตงฟางหลีก็คงที่ในที่สุด

ฉินเหยี่ยนเย่ว์ก็ได้นอนสบาย ๆ อย่างที่หาได้ยาก

หลังจากนางตื่นขึ้นมา ก็เป็นเวลายามบ่ายแล้ว

ประสิทธิภาพของน้ำแกงจื่อซูไม่เลว หลังจากนอนได้หนึ่งตื่น อาการสั่นไปทั้งร่างลดลงไปไม่น้อย อาการปวดศีรษะก็บรรเทาลง

เพียงแค่ร่างกายอ่อนแอมากเกินขีดจำกัด หลับไปนานเสียขนาดนั้น ยังคงรู้สึกเหนื่อยล้าเป็นอย่างยิ่ง

ร่างกายนี้ ช่างอ่อนแอมาก มาก มากเสียจริง

นางเคยวินิจฉัย ถึงสาเหตุที่ร่างกายนี้อ่อนแอคือความเย็นเข้าสู่ร่างกายเป็นเวลานาน เลือดจึงชะงัก เป็นสาเหตุของอาการป่วยในวัยเด็ก

สาเหตุขอองอาการป่วยนี้ น่าจะเป็นเพราะได้รับความเย็นอย่างรุนแรง

เมื่อฉินเหยี่ยนเย่ว์นึกถึงจุดนี้ ก็นึกถึงความฝันแปลกประหลาดนั่นขึ้นมาได้ จึงชะงักไปชั่วครู่ “เฝ่ยชุ่ย”

“พระชายา” เฝ่ยชุ่ยยกน้ำแกงร้อนถ้วยหนึ่งเข้ามา “ในที่สุดท่านก็ฟื้นแล้ว มีตรงไหนไม่สบายบ้างไหมเพคะ?”

“ข้าดีขึ้นเยอะแล้ว มานี่ ข้าถามเจ้าสักเรื่องสิ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “เจ้าจำได้หรือไม่ว่า เหตุใดข้าจึงมีต้นตอของโรค หรือเป็นโรคพร่องอย่างที่หมอเอ่ยบ่อย ๆ?”