ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 118

ตู้เหิงเริ่มจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอีกครั้ง

ครานี้ ตงฟางหลีกลับไม่กล่าวอันใดอีก

เขามองท้องฟ้าที่มืดมิดไปแล้ว กล่าวด้วยน้ำเสียงกลายเป็นอบอุ่น “ฉิงเอ๋อร์ เจ้าตัวเปียกไปหมดแล้ว เปลี่ยนอาภรณ์สักหน่อยเถิด ตุ่มแดงตามร่างกายของเจ้าก็ลดลงไปแล้ว มิต้องกังวลไป”

“หม่อมฉันมิต้องเปลี่ยนอาภรณ์หรอกเพคะ” ซูเตี่ยนฉิงสะอื้นไห้ “เสด็จพี่หลี ท่านต้องเชื่อหม่อมฉัน หม่อมฉันมิได้พูดเท็จจริง ๆ นะเพคะ”

ตงฟางหลีมิได้กล่าวสิ่งใดต่อ แววตาเย็นชาเล็กน้อย

ซูเตี่ยนฉิงแทบจะกัดฟันกรอด นางใช้ชายแขนเสื้อที่เปียกชุ่มปิดบังความโหดเหี้ยมในแววตา เสียงร้องไห้ดังขึ้นอีกเล็กน้อย “เสด็จพี่หลีมิเชื่อหม่อมฉันก็มิเป็นไรเพคะ ล้วนเป็นความผิดของหม่อมฉันเอง แต่ สาวใช้และแม่นมของหม่อมฉันทำผิดอันใด?”

นางร้องไห้จนตัวสั่นเทา นิ้วชี้ไปที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์ “เป็นนางที่ทำร้ายสาวใช้ของหม่อมฉันจนเกือบตาย ทั้งยังวางยาพิษที่ลิ้นของแม่นมจริง ๆ เหล่านี้สามารถเสแสร้งได้หรือเพคะ? เสด็จพี่หลี หม่อมฉันเจ็บปวดเหลือเกิน หม่อมฉันเพียงแค่มาเยี่ยมเยียนท่าน เหตุใดต้องเผชิญกับสิ่งเหล่านี้ด้วย?”

ตงฟางหลีมองแววตางุ่มง่าม ใบหน้าที่บวมเป่งเป็นหัวหมูของสาวใช้ ก่อนจะมองแม่นมที่แลบลิ้นออกมาข้างนอกราวกับสุนัข ไอเย็นในแววตาก็ยิ่งเข้มข้นขึ้น

ฉินเหยี่ยนเย่ว์หญิงบ้าผู้นี้!

“เจ้าจะอธิบายอย่างไร?” เขาถามอย่างเย็นชา

ฉินเหยี่ยนเย่ว์สอดมือเข้าไปยังปลายแขนเสื้ออีกข้างเอ่ย “ข้ายืนทักทายพวกเขาที่กลางทาง สาวใช้ของนางมาชนข้าเข้า ผลคือนางโชคไม่ดีจึงทำให้สะดุดล้มลงไป และยังล้มกระแทกเสียจนฟันหน้าหลุดออกมา สาวใช้อับอายมากจนกลายเป็นความขุ่นเคือง มาต่อว่าข้าสาดเสียเทเสีย ข้าถูกต่อว่าทั้งที่มิได้ทำสิ่งใด จึงมอบฝ่ามือให้แก่นาง มีคำถามไหมเพคะ?”

“ส่วนแม่นมผู้นั้นน่ารังเกียจเสียยิ่งกว่า วาจาสกปรก พูดไม่รู้จักกาลเทศะ ดูหมิ่นฮูหยินตราตั้งขั้นหนึ่ง ดูหมิ่นศักดิ์ศรีราชวงศ์ ดูหมิ่นอำนาจของราชวงศ์ เจตนายั่วยุความสัมพันธ์ของเสนาบดีซูและราชวงศ์ หากถูกคนที่คิดร้ายลือออกไป อย่าว่าแต่แม่นมผู้นี้อาจจะต้องตาย กระทั่งตระกูลซูอาจจะถูกดึงเข้าไปพัวพันด้วย ข้าก็เพียงแค่ทำให้นางหุบปากเท่านั้น มีคำถามหรือไม่?”

นางมองไปยังนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความผิดหวังของตงฟางหลี “ฉิงเอ๋อร์ของท่านกุเรื่องขึ้นมาเองและแสดงเองใส่ความว่าข้าวางยาพิษแก่นาง ปล่อยให้บ่าวรับใช้มารังแกข้า ข้าตอบโต้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น มีปัญหาหรือ? หรือในสายตาของท่าน ผู้อื่นดูหมิ่นข้า รังแกข้า ข้าต้องยอมรับแต่โดยดีจึงจะถูกต้อง?”

“หากท่านมิเชื่อ ท่านสามารถถามเงาผู้นั้นที่ติดตามข้างกายข้ามาตลอดสิ แม่นางที่สวมชุดดำ อยู่บนต้นไม้ทางฝั่งนั้น นางน่าจะเห็นทุกอย่างอย่างชัดเจน”

ซูเตี่ยนฉิงคาดไม่ถึงว่าฉินเหยี่ยนเย่ว์จะหน้าไม่อายถึงเพียงนี้