ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 181

ในที่สุดฤทธิ์ยาดอกบัวดำก็เข้าสู่ระยะที่สอง

ฤทธิ์ยาระยะแรกนั้นส่วนใหญ่เกิดจากเมือกคางคกดำ ทำให้เส้นประสาทเป็นอัมพาต และควบคุมร่างกายไม่ได้

เข้าสู่ระยะที่สอง อาการชาจะหายไป และจะถูกแทนที่ด้วยอาการคันจากพิษคางคกดำอย่างช้า ๆ หลังจากที่อาการคันผ่านพ้นไปแล้ว ก็จะมีอาการคันและเจ็บปวดอย่างรุนแรงจากมดดำกระสุนคอยทรมานร่างกาย

ผ่านไปได้ไม่นาน องค์หญิงมู่เหยี่ยก็เริ่มเกา

ความรู้สึกคันอย่างประหลาดนั้นถาโถมเข้ามาไม่หยุด เจ็บปวดแทบเหลือทน

“ยาแก้พิษ เอายาแก้พิษให้ข้า” องค์หญิงมู่เหยี่ยมีอาการกลัวเชื้อโรคอย่างรุนแรง การที่จะกลิ้งไปมาบนพื้นนั้นนางหาทำได้ไม่ นางออกแรงเกาที่ผิวหนัง จนใจที่มีมือเพียงสองข้าง ไม่เพียงพอที่จะใช้เกา

“ยาแก้พิษอย่างนั้นหรือ? เมื่อครู่นี้ตอนที่ข้าจะเอายาแก้พิษให้ท่านดี ๆ ท่านดูเหมือนมีท่าทีไม่สนใจเอาเสียเลย”

ฉินเหยี่ยนเย่ว์หยิบขวดกระเบื้องขึ้นมาหนึ่งขวด “เฝ่ยชุ่ยและหางน้อยตายไปแล้ว พวกเจ้าเองก็ตายตามไปเสียเถอะ”

“อยู่ที่คุกน้ำ” องค์หญิงมู่เหยี่ยใกล้จะเสียสติเต็มทีแล้ว “พวกนางยังไม่ตาย พวกนางอยู่ในคุกน้ำ รีบเอายาแก้พิษให้ข้า”

“คุกน้ำอย่างนั้นหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ชะงัก

จวนอ๋องเจ็ดมีคุกน้ำด้วยหรือ?

“ก็คือบ่อน้ำหลังเรือนสมุนไพร” องค์หญิงมู่เหยี่ยกล่าว “ข้าให้คนขุดหลุมไว้หนึ่งหลุม พวกนางอยู่ที่นั่น เมื่อครู่ยังไม่ถึงแก่ชีวิต ตอนนี้จะเป็นหรือตายข้าเองก็ไม่รู้ อ้า ยาแก้พิษ รีบเอายาแก้พิษให้ข้า”

ฉินเหยี่ยนเย่ว์สีหน้าเปลี่ยน

บ่อน้ำที่อยู่ไกลจากเรือนสมุนไพรน่ะหรือ?

เฝ่ยชุ่ยและหางน้อยถูกขังไว้ในที่แบบนั้นหรือ?

อากาศหนาวเย็นถึงเพียงนี้ อีกทั้งพวกนางอยู่ในน้ำแข็งมาเป็นเวลานาน แม้จะไม่ถึงแก่ชีวิต ก็ย่อมมิได้อยู่อย่างสบายเป็นแน่

แผนการนี้ น่าจะเป็นซูเตี่ยนฉิงแก้แค้นเรื่องที่นางถูกน้ำเย็นสาด จึงหาความเทียมจากเฝ่ยชุ่ยและชื่อเจี้ยน

ฉินเหยี่ยนเย่ว์รีบร้อนวิ่งไปยังบ่อน้ำโดยไม่สนใจสิ่งใด

ทว่า พวกนางหนักมาก ด้วยเรี่ยวแรงของฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่อาจลากพวกนางขึ้นมาได้

“อดทนเอาไว้ อดทนไว้ ข้าจะพาพวกเจ้าออกไปประเดี๋ยวนี้” เสียงฉินเหยี่ยนเย่ว์เจือความร้อนรนและสั่นเครือ นางออกแรงลากทั้งสองคนออกมาอย่างสุดชีวิต

ทว่า ราวกับพวกนางถูกอะไรบางอย่างมัดไว้ก็มิปาน กระทั่งใช้เรี่ยวแรงที่มีอยู่ทั้งหมดยังไม่อาจลากขึ้นมาได้

น้ำยังคงไหลเข้าไปอย่างต่อเนื่อง กั้นไว้ก็ไม่อยู่ คนก็ลากออกมาไม่ได้

ฉินเหยี่ยนเย่ว์ร้อนรนเล็กน้อย

น้ำในหลุมยังไม่ทันได้แข็งตัว แปลว่าเฝ่ยชุ่ยและชื่อเจี้ยนถูกขังอยู่ที่นี่ได้ไม่นาน

จากความเร็วการไหลของน้ำพอจะคำนวณออกมาได้ว่า ระยะเวลาที่พวกนานจมน้ำไม่นาน มีความน่าจะเป็นสูงที่จะสามารถช่วยกลับมาได้

ยามนี้ต้องฉกฉวยเวลาทุกวินาทีไว้

“ตู้เหิง เจ้าจะยืนสังเกตการณ์อย่างเงียบ ๆ ไปจนถึงเมื่อใดหรือ?” อารมณ์ฉินเหยี่ยนเย่ว์จวนเจียนจะระเบิดเต็มที “ต้องมองพวกนางตายเจ้าจึงจะมีวามสุขเช่นนั้นหรือ?”