ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 20

“ผู้ที่โดนน้ำร้อนลวกสองสามคนนั้น พวกเจ้าไปจัดการตนเองเสียก่อน ที่ข้ามียาสูตรลับ ทาแล้วแทบจะไม่ทิ้งรอยแผลเป็นเอาไว้ หากทำตัวดีข้าจะให้ยาสูตรลับแก่พวกเจ้า หากทำตัวไม่ดี เช่นนั้นก็อย่าได้โทษข้า”

ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดจบ ก็พาคนไปที่ห้องเลี้ยงนกพิราบ

ภายในห้องครัวเต็มไปด้วยความยุ่งเหยิง พวกเขาถูกทำให้ตกตะลึงเป็นอย่างยิ่ง หลังจากที่สร่างสุราแล้ว เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อครู่นี้ยังหวาดกลัวอยู่หน่อย ๆ

“ผู้หญิงคนนั้นอำมหิตเกินไปแล้ว” ผู้ที่ถูกน้ำร้อนลวกอาการสาหัสที่สุด ก็คือยายแก่ผู้ปากคอเราะร้ายที่สุดกำลังกุมหน้าเอาไว้ “คิดไม่ถึงว่านางจะกล้าคว่ำโต๊ะ พวกเรามาที่จวนท่านอ๋องเจ็ดมานานขนาดนี้ ยังไม่เคยได้รับความอัปยศอดสูเช่นนี้มาก่อน เรื่องนี้จะปล่อยผ่านไปง่าย ๆ เช่นนี้ไม่ได้”

“ยายเฒ่าสกุลซู เจ้าพูดให้น้อย ๆ หน่อยเถิด” ยายแก่อีกคนตำหนิ “ถ้าหากไม่ใช่เพราะพวกเจ้าใส่สีตีไข่พูดจาเหลวไหล พระชายาก็คงไม่ทรงโมโหมากเช่นนี้หรอก พวกเราก็คงไม่ต้องมาพลอยเดือดร้อนไปด้วย”

“ยายเฒ่าสกุลหวัง เจ้าพูดจาเช่นนี้ได้อย่างไร?” ยายเฒ่าสกุลซูเท้าสะเอว “พวกเราดื่มเหล้าไปจึงพูดมาก แต่เจ้าลองดูท่าทางนั้นของนาง มีสิทธิ์อะไรมาวางท่าใส่พวกเรา? ตั้งแต่แต่งเข้ามายันตอนนี้ ท่านอ๋องเจ็ดไม่เคยแตะต้องนางเลย ยังมีหน้ามาวางท่าพระชายา ถุ้ย”

ยายเฒ่าสกุลหวังจ้องมองยายแก่ปากร้ายที่กระโดดไปมาและเอาแต่กร่นด่า แล้วถอนหายใจ “อย่างไรเสียพวกเราก็เป็นบ่าวรับใช้ เจ้าอย่าทำตัวอาบน้ำร้อนมาก่อนเลย รีบทำอาหารเถิด”

“อาบน้ำร้อนมาก่อนอะไรกัน? ข้าก็แค่ไม่ชอบนังแพศยาเช่นนั้น ท่านอ๋องของพวกเราเป็นเหมือนดั่งเทพเจ้า ทำไมต้องแต่งงานกับคนเช่นนั้น? ยั่วยวนท่านอ๋องสามไม่สำเร็จยังทำลายท่านอ๋องเจ็ดอีก มีผู้ใดในเมืองเหวินจิงไม่รู้บ้างว่าท่านอ๋องของพวกเรากับแม่นางซูคู่รักที่รู้จักกันตั้งแต่เด็ก...”

ทันทีที่ยายเฒ่าสกุลหวังได้ยิน ก็หน้าถอดสีทันที นางรีบปิดปากยายเฒ่าสกุลซูเอาไว้

“เจ้าบ้าไปแล้วรึ? เรื่องนี้เป็นเรื่องต้องห้ามของจวนอ๋อง เจ้าไม่อยากเก็บของกลับบ้านก็หุบปาก”

ยายเฒ่าสกุลซูปากไว หลังจากที่พูดออกมาก็รู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา ก่นด่าอยู่สองสามประโยค ก็หาขี้ผึ้งมาทาบริเวณที่โดนน้ำร้อนลวก

คนที่เหลือไม่กล้าพยศต่อฉินเหยี่ยนเย่ว์อีก เคี่ยวน้ำแกงทำอาหารอย่างว่าง่าย

ก้นบึ้งหัวใจของยายเฒ่าสกุลซูมีความเคียดแค้น ปากก็บ่นพึมพำ นางต้องการจะก่อเรื่อง จึงไปตามหาคนที่สนับสนุนสองสามคน

บ่นพึมพำอยู่ครู่ใหญ่ เมื่อเห็นว่าไม่มีคนสนใจเรื่องนี้ของนาง จึงเก็บกลั้นความโกรธ กัดฟันกรอด สวมเสื้อผ้า ถือไหดินเผาวิ่งไปในคอกม้า เตรียมที่จะนำฉี่ของม้าผสมลงในอาหารของฉินเหยี่ยนเย่ว์

อีกด้านหนึ่ง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน