ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 25

ภายในบริเวณเรือนโยวหลาน ฉินเสวี่ยเย่ว์ที่สวมใส่เสื้อคลุมขนาดใหญ่ พร้อมทั้งข้ารับใช้และหญิงชรามากมายกำลังยืนอยู่บนหิมะ

ห้องที่หู่พั่วอาศัยอยู่นั้น กำลังถูกกองเพลิงกลืนกินพร้อมทั้งควันไฟมากมายที่ลอยขโมงโฉงเฉง

ร่างของหู่พั่วถูกคนนำห่อด้วยผ้า ก่อนจะนำออกมาวางไว้บนหิมะ ในยามที่แสงไฟสลัว ๆ เช่นนี้ เสมือนกับศพที่ถูกห่อร่างเอาไว้ก็ไม่ปาน

“ท่านพี่ ท่านอธิบายมาเสีย” ฉินเสวี่ยเย่ว์พลางหันไปมองฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่รีบร้อนวิ่งเข้ามา นัยน์ตาพลันภาพผ่านไปด้วยความได้ชัยขึ้นมาในทันที นางวางท่าราวกับตนเองเป็นผู้พิพากษากำลังสืบสวนหาความผิด

“อธิบายสิ่งใด?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าวออกมาด้วยใบหน้าไร้อารมณ์

“อธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นกับหู่พั่วเสีย หู่พั่วได้รับบาดเจ็บสาหัสมากขนาดนี้ ทั้งยังใกล้จะตายอยู่รอมร่อ” ฉินเสวี่ยเย่ว์กล่าว “เรื่องราวที่เกิดขึ้นในตอนกลางวันนั้น หาได้เป็นดั่งที่เจ้าเอ่ยออกมาไม่”

“ก่อนที่ข้าจักเป็นคนอธิบาย เจ้าช่วยอธิบายมาก่อนดีหรือไม่ ว่าผู้ใดเป็นคนอนุญาตให้เจ้าบุกเข้ามาในเรือนโยวหลานกัน?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์สะบัดมือ ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา

ฉินเสวี่ยเย่ว์ที่มั่นใจว่าตนเองได้ชัยแล้วนั้น จ้องมองฉินเหยี่ยนเย่ว์อย่างไม่วางตา พลางกล่าวออกมาด้วยท่าทีเยาะเย้ยว่า "ท่านพี่ ท่านอย่าได้คิดหนีอีกเลย ข้าได้สั่งให้คนไปเรียกตัวแม่นมกงเจิ้งซือมาแล้ว อีกไม่นานก็คงมาถึง ท่านก็หาคำไปอธิบายกับกงเจิ้งซือเอาเสียเถอะ"

เฟ่ยชุ่ยที่ตกใจนั้น ถึงกับตัวสั่นไปด้วยความหวาดกลัว

ร่างของหู่พั่วที่กำลังจะตายกลับถูกห่อด้วยผ้าห่มที่ขาดรุ่งริ่ง ถึงแม้จะมองไม่เห็นใบหน้าของนาง ทว่า สามารถได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งที่ลอยออกมาได้ในทันที

หู่พั่วที่ได้รับบาดเจ็บหนักเช่นนี้ กลับสามารถหลบหนีรอดมาได้อย่างหวุดหวิด กลับต้องมาถูกกระทำเช่นนี้อีก เกรงว่านางคงมิมีชีวิดรอดแล้วกระมัง

หากหู่พั่วไม่รอด สถานการณ์ของพระชายาในยามนี้ มีแต่จะยิ่งเลวร้ายมากยิ่งขึ้น

เฟ่ยชุ่ยได้แต่ลอบเช็ดเหงื่อของตน ก่อนจะรวบรวมความกล้า อยากจะออกไปตามหาใครสักคนมาช่วย

“เฟ่ยชุ่ยเจ้าจักไปที่ใด?” ฉินเสวี่ยเย่ว์พลางเอ่ยเสียงดังน่ากลัวขึ้นมาในทันที “เจ้าต้องการออกไปส่งข่าวให้ผู้ใดกัน? เข้ามา จับนางมัดเอาไว้ ”

พลันมีหญิงชราร่างกายกำยำสองนางเดินเข้ามาหาเฟ่ยชุ่ย อีกคนประกบด้านซ้ายอีกคนประกบทางด้านขวา ก่อนจะเอาเชือกมัดนางเอาไว้ในทันที

ฉินเหยี่ยนเย่ว์ขมวดคิ้วเป็นปม

เรือนโยวหลานที่ตั้งอยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดของจวนท่านอ๋องเจ็ด บริเวณโดยรอบหาได้มีผู้คนอาศัยอยู่ไม่

ยิ่งไปกว่านั้น การคุ้มกันของจวนท่านอ๋องเจ็ดยังหละหลวมเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะประตูเล็ก ๆ ตรงนี้ เมื่อฐานะของสตรีที่เป้าหมายมุ่งตรงมาทำร้ายนางเช่นฉินเสวี่ยเย่ว์สามารถเข้าออกได้ตามใจชอบนั้น นางคงทำการซื้อตัวคนเอาไว้แต่แรกแล้วเป็นแน่ เช่นนั้น ไม่ว่าจะร้องตะโกนเรียกอย่างไรย่อมมาเป็นผล

ในยามที่สถานการณ์กำลังตกอยู่ในความตึงเครียดนั้น พลันมีคนถือโคมไฟเดินเข้ามา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน