นางกำนัลพลันชะงักไปในทันที นางที่เป็นเพียงนางกำนัลตำแหน่งเล็ก ๆ นางมีหน้าที่เพียงเข้ามาส่งสารเท่านั้น หากว่าพระชายาอ๋องเจ็ดตายต่อหน้าต่อตาของนางแล้วไซร้ นางย่อมมิอาจหลีกหนีความผิดของตนเองได้พ้น “พระชายาอ๋องเจ็ดอย่าได้วู่วามนะเพคะ บ่าวเพียงแค่มาเชื้อเชิญให้ท่านไปเยือนที่กงเจิ้งซือเท่านั้น ท่านอย่าได้ทำให้บ่าวลำบากใจเลย”
“ข้าหาได้ทำให้พวกเจ้าลำบากใจไม่” ก่อนที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์จะจับปิ่นปักผมของตนเองยื่นไปตรงหน้า “เรื่องที่เกี่ยวข้องกับหู่พั่วนั้น หาได้เหมือนสิ่งที่ตาพวกเจ้ามองเห็นไม่ เรื่องนี้พวกเจ้าควรสืบหาความจริงให้ดีเสียก่อน หลังจากที่สืบหาจนพบความจริงแล้วนั้น ข้าจักยอมไปกับพวกเจ้าแต่โดยดี"
สีหน้าของฉินเสวี่ยเย่ว์พลันเปลี่ยนไป
ขอเพียงแค่ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยอมเข้าไปยังกงเจิ้งซือแล้วละก็ ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามที่นางคาดหวังเอาไว้
ทว่า นางโง่นี่หาได้ยินยอมไม่
หากยังคงดึงดันต่อไป มิเพียงแต่จะดึงดูดความสนใจของทหารยามภายในจวนอ๋องเจ็ด อีกทั้งอาจจะทำให้นางโง่ผู้นี้พลิดสถานการณ์กลับมาก็เป็นได้
“ท่านพี่” ฉินเสวี่ยเย่ว์พลางหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาแสร้งทำเป็นเช็ดน้ำตา “หากมิใช่เพราะเหตุเพลิงไหม้ภายในเรือนโยวหลาน จนทำให้มีผู้บุกเข้าไปภายในห้องเพื่อช่วยดับไฟแล้วละก็ หู่พั่วตายเช่นไรย่อมมิมีผู้ใดล่วงรู้เป็นแน่ น่าเสียดายที่ข้าและหู่พั่วมีวาสนาร่วมกัน ถึงแม้ว่าข้าจะมิอาจช่วยนางเอาไว้ได้ ใจของข้ารู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยิ่งนัก”
น้ำเสียงของฉินเสวี่ยเย่ว์พลันเริ่มแข็งกร้าวขึ้นมาในทันที “ในเมื่อท่านพี่เอาแต่พูดปลิ้นปล้อนเช่นนี้ ท่านคงมิเคยลิ้มลองรสชาติเช่นนี้กระมัง พวกเจ้า ไปนำตัวเฟ่ยชุ่ยมา”
หญิงชราทั้งสองพลันเดินไปคว้าตัวเฟ่ยชุ่ย ก่อนจะกดนางลงไปบนพื้นในทันที
“หากท่านยังยืนกรานมิยอมรับโทษอีกละก็ เช่นนั้น ข้าจักให้ท่านสัมผัสรสชาติของมันด้วยตัวเองเสีย” ฉินเสวี่ยเย่ว์พลันสั่งให้หญิงชราทั้งสองนำน้ำมันราดลงไปบนตัวเฟ่ยชุ่ยในทันที
ก่อนจะหยิบคบเพลิงโน้มตัวลงไปหาเฟ่ยชุ่ย “หากท่านยังดื้อดึงมิยินยอมเช่นนี้ สาวใช้ผู้นี้คงได้ถูกไฟเผาจนมอดไหม้เป็นแน่”
แววตาของเฟ่ยชุ่ยพลันเต็มไปด้วยความหวาดกลัวในทันที ทว่า นางยังคงส่ายหัวไปมากล่าวออกมาว่า"พระชายาเพคะ มิต้องสนใจบ่าวเพคะ ท่านรีบหนีไปเสีย รีบไปเรียกคนมาช่วยเหลือท่านเร็วเข้า"
"หุบปาก" ฉินเสวี่ยเย่ว์พลางเตะเข้าไปที่ตัวของเฟ่ยชุ่ยในทันที
ทำเอาเฟ่ยชุ่ยจมูกหัก พร้อมทั้งเลือดกำเดาไหลออกมาจนนองพื้นหิมะไปด้วยสีแดงฉาน
“สำหรับพี่สาวแล้วนั้น การเสียสละของสาวใช้หาได้สำลักสำคัญอันใดไม่ใช่หรือไม่? จุดไฟ!” ฉินเสวี่ยเย่ว์แย้มยิ้มออกมา ก่อนจะสั่งให้หญิงชราจุดไฟที่ใกล้กับขาของเฟ่ยชุ่ย
หลังจากจุดน้ำมันสนแล้วนั้น เปลวไฟพลันลุกโชติช่วงขึ้นมาในทันที
เฟ่ยชุ่ยตกใจมากเสียจนร้องลั่น ก่อนจะกลิ้งไปมาเพื่อใช้หิมะดับไฟบนตัวของตนเอง

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน