จุมพิตนาง
สติจางหายไป และความคิดที่จะจุมพิตนางเข้าครอบงำ เขาตรึงตัวนางแล้วก้มศีรษะลง
การสัมผัสใกล้ชิดอย่างกะทันหันนี้ ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตื่นตระหนกทีเดียว
“ตงฟางหลี หม่อมฉันพูดเหลวไหลจริง ๆ” นางขัดขืนเขา “การจงใจหยอกล้อท่านนั้นเป็นข้าที่ผิด แต่ก่อนหน้านี้ท่านมักจะชอบแกล้งข้า…”
คำพูดของนางยังไม่ทันจบ ตงฟางหลีก็ปิดกั้นคำพูดทั้งหมดของนางแล้ว
ดวงตาของฉินเหยี่ยนเย่ว์เบิกกว้าง ในหัวขาวโพลน
ตงฟางหลีกำลังจูบนางหรือ?
เขาเป็นคนเริ่มหรือ?
ไม่ได้อยู่ในความฝัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ คือเขาที่เริ่มจูบนางก่อน
มีข่าวสารมากมายทะลักเข้ามาในหัว สมองที่ว่างเปล่าของฉินเหยี่ยนเย่ว์หยุดทำงาน คนทั้งคนอ่อนยวบลง
เปี่ยมล้นไปด้วยรสชาติของเขาที่ตรงเข้าสัมผัสหัวใจของนาง นางไม่รู้ว่าควรจะตอบสนองอย่างไร
บทเพลงอันไพเราะนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายอยู่ในสมองที่หยุดทำงานไป ทิวทัศน์ตรงหน้าก็กลายเป็นท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยสีอมชมพู
นางหลับตาลง โอบกอดเขา และตอบสนองกลับไป
หลังจากเวลานานล่วงเลยไป
“ท่านอ๋อง ตู้จ้งขอพบพ่ะย่ะค่ะ” น้ำเสียงเย็นชาและมั่นคงดังมาจากด้านนอกประตู ขัดจังหวะพวกเขา
ตงฟางหลีจำต้องปล่อยฉินเหยี่ยนเย่ว์ไปพร้อมกับสีหน้าไม่พอใจ
เขามองดูแก้มสีแดงเข้มของนาง จูบประทับรอยไว้บนนั้น จัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะผลักประตูเปิดแล้วเดินออกไป
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยังคงนอนอยู่ที่นั่น ไม่สามารถตอบสนองอยู่นาน
ตงฟางหลีหมายความว่าอย่างไร?
เขาเป็นฝ่ายจูบนางเอง?
สุนัขจิ้งจอกตัวนั้นปกติมักจะเย่อหยิ่งและเยือกเย็น แต่วันนี้เขากลับมีความกระตือรือร้นเพิ่มขึ้นเป็นพิเศษ
เขาไม่เพียงแต่หึงมั่วซั่วเท่านั้น เขายังเป็นฝ่ายจะจูบนางเองอีกด้วย
มาคิดให้ถ้วนถี่แล้ว ในช่วงเวลานี้ เขามักจะหยอกล้อนางอยู่เสมอ และยังใช้วิธีการแบบเด็กน้อยมาทำให้นางโกรธได้ตลอด

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน