ฉินเหยี่ยนเย่ว์มิรู้ว่าเขาคิดอันใดอยู่ นางจึงตระเตรียมของขึ้นมาหลายอย่าง หลังจากที่นางเดินออกมาจากห้องครัวแล้วนั้น นางพลันเห็นเขายังคงยืนอยู่ท่ามกลางลมหนาวและหิมะอยู่เช่นเดิม ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางเลิกคิ้วเอ่ยถามขึ้นมาว่า "ตงฟางหลี ท่านมิหนาวหรือ?"
“ต่อแต่นี้ไป เจ้าห้ามเอ่ยเรียกนามของข้าเฉย ๆ อีกเป็นอันขาด” ตงฟางหลีพูดจบ เขาพลันสะบัดแขนเสื้อพร้อมเดินจากไปในทันที
“อากาศหนาวเช่นนี้ มากินหม้อไฟให้ร่างกายอุ่น ๆ เถิด” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยเรียกเขา “นี่ถือป็นคำขอบคุณสำหรับเรื่องราวในวันนี้ นอกจากนั้น ข้ายังมีเรื่องสำคัญที่ต้องการหารือกับท่านอีกด้วย”
ตงฟางหลีแสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน พร้อมเดินจากไป
“เรื่องของหู่พั่วหาได้ง่ายดายดั่งเช่นตาเห็นไม่ การที่ฉินเสวี่ยเย่ว์ต้องการขับไล่ข้าออกไปเช่นนี้ย่อมมีเหตุผล ข้าคิดว่าท่านอ๋องน่าจักสนใจในเรื่องนี้” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยขึ้นมา
ตงฟางหลีพลันหยุดฝีเท้าของตนเองไปในทันที ก่อนจะหันกลับมาโดยไว
“เชิญเพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว
ตงฟางหลีเหลือบตามองนางเพียงเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องด้วยท่าทีมิใคร่เต็มใจเท่าใดนัก
ภายในห้องที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นนั้น ทำเอาเกล็ดหิมะที่ติดอยู่บนอาภรณ์กลายเป็นน้ำไปในทันที
“ท่านถอดเสื้อคลุมออกมาผึ่งที่เตาผิงเถอะ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางเอาของลงมา “วันนี้อากาศหนาวยิ่งนัก”
เฟ่ยชุ่ยพลางหยิบเตาพกเล็ก ๆ มาวางไว้ข้างโต๊ะ หลังจากที่น้ำในหม้อเดือดแล้วนั้น ฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงทหารใส่ชิ้นเนื้อที่เตรียมไว้ลงไปในหม้อในทันที
กลิ่นหอมของอาหารพลันลอยคละคลุ้งขึ้นมา พร้อมกับไอน้ำ เพียงแค่ได้มองอาหารที่อยู่ตรงหน้า ย่อมรู้สึกว่ามันน่ากินยิ่งนัก
"ให้ท่าน" ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยื่นตะเกียบคู่หนึ่งให้กับตงฟางหลี
ตงฟางหลีเหลือบมองเพียงเล็กน้อย เขาหาได้รับตะเกียบคู่นั้นมาไม่
“ของใหม่ เอาน้ำร้อนลวกฆ่าเชื้อมาแล้ว” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันเม้มริมฝีปากของตนเอง คนหน้าตาดีมักจะมีนิสัยแปลก ๆ เช่นนี้หรือ
ตัวอย่างเช่นโรครักความสะอาด
ตงฟางหลีจ้องไปที่ตะเกียบอยู่ครู่หนึ่ง ทว่า เขาหาได้หยิบมันออกมาไม่
ฉินเหยี่ยนเย่ว์เองก็คร้านที่จะรับใช้เขาอีก
“เฟ่ยชุ่ย ด้านในครัวมีกับข้าวอยู่สองสามอย่าง เจ้าไปกินที่ด้านในครัวเสีย ข้ามีเรื่องต้องหารือกับท่านอ๋อง เจ้ามิจำเป็นต้องคอยรับใช้ข้าอยู่ที่นี่อีกต่อไปมี”
หลังจากที่เฟ่ยชุ่ยเดินออกไป พร้อมที่ประตูที่ปิดสนิทลงแล้วนั้น

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน