“หากเป็นเมื่อคืนวานนี้ ท่านสังหารหม่อมฉัน หม่อมฉันก็คงขัดขืนมิได้ แต่ หากเป็นท่านในวันนี้ ก็คงจะไม่มีปัญญาหรอกเพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์น้ำเสียงอ่อนแอ ทันทีที่พูดจบ นางก็หาโอกาสเหมาะ โจมตีที่จุดถันจงของตงฟางหลี
เดิมทีตงฟางหลีก็มาถึงขีดจำกัดแล้ว หลังจากที่ถูกโจมตี ก็รู้สึกเจ็บปวดที่บริเวณหน้าเป็นอย่างยิ่ง กำลังเฮือกสุดท้ายก็มลายหายไป ถอยหลังไปสองก้าว จับราวบันไดเอาไว้ เหงื่อไหลโชก
“ตอนนี้จะทำตัวว่าง่าย ๆ หน่อยได้แล้วหรือไม่?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอนหายใจอย่างโล่งอก คลำลำคอที่ถูกบีบ กล่าวอย่างเฉยชา “หม่อมฉันไม่ต้องการตายไปพร้อมกันกับท่าน ถ้าหากท่านทรมานพอแล้ว ก็ไปหาที่นอนพักผ่อนอย่างว่าง่ายเสียเพคะ”
ตงฟางหลีแสร้งทำหูทวนลม
อาการปวดหัวกำเริบมาถึงจุกสูงสุดแล้ว ไม่เพียงกระทบกับการมองเห็นเท่านั้น แต่ตอนที่ความรู้สึกเจ็บปวดรุนแรงจู่โจมเข้ามา เสียงบริเวณรอบ ๆ ก็ได้ยินไม่ชัดเจน
เขาไม่มีกำลังที่จะต่อกรกับฉินเหยี่ยนเย่ว์แล้ว จำเป็นต้องหาที่สักแห่งเพื่อนอนพัก
ตงฟางหลีกำหมัดแน่น จนเส้นเลือดบนหลังมือปูดโปน
เขาเดินโงนไปเงนมาไปด้านหน้า ทุกฝีก้าวก้าวเดินอย่างยากลำบาก
ฉินเหยี่ยนเย่ว์จ้องมองเขาที่เดินโซซัดโซเซไปทางเรือนเล็ก ๆ ด้านนอกตำหนักข้างด้วยสายตาเยาะหยัน
เรือนเล็กนั้นนามว่าตำหนักชูเยว่ อยู่ใกล้กับตำหนักไท่เวยและตำหนักไท่ชิงที่ประทับของฝ่าบาท เป็นห้องบรรทมสำหรับเข้าวังเพื่อรักษาอาการป่วยหรือที่ประทับชั่วคราวของท่านอ๋องและพระชายาเมื่อกลับวังชั่วคราว
“อย่าเข้าไปเพคะ” เมื่อฉินเหยี่ยนเย่ว์เห็นเขากำลังจะเข้าไป ก็ขมวดคิ้วทันที
เรือนเล็กนี้ให้ความรู้สึกค่อนข้างน่าประหลาด
ตำหนักไท่เวยทางด้านนั้นคึกครื้นเป็นอย่างมาก แต่ทางด้านนี้กลับเงียบเชียบอย่างไม่สมเหตุสมผล
ไม่เพียงเงียบเชียบเท่านั้น กลิ่นที่ลอยอยู่ในอากาศบริเวณรอบ ๆ ก็ไม่ค่อยปกติสักเท่าใด
เมื่อนางดมอย่างละเอียด ก็ได้กลิ่นคาวเลือดจาง ๆ ยังเต็มไปด้วยกลิ่นฮอร์โมนบางอย่างอีกด้วย
“หม่อมฉันบอกท่านว่าอย่าเข้าไป ท่านไม่เข้าใจอย่างนั้นรึ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เสียงดังขึ้นเล็กน้อย “ท่านไม่เพียงแววตาไม่ดี จมูกยังไม่ดีอีก ท่านไม่ได้กลิ่นคาวเลือดของที่นี่หรือ?”
ตงฟางหลีหยุดชะงักทันที กลิ่นคาวเลือดอย่างนั้นรึ?
เขาไม่เห็นได้กลิ่น
จากประตูมาถึงห้องนอน มีระยะห่างกันประมาณห้าสิบเมตร ดอกเหมยภายในสวนกำลังเบ่งบาน มีเพียงกลิ่นหอมจาง ๆ ของดอกเหมย มีกลิ่นคาวเลือดอะไรที่ไหนกัน?
“กลิ่นคาวรุนแรงมาก ยังมีกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์บางอย่างมาก ๆ อีกด้วยเพคะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เงยหน้าขึ้นดมกลิ่นอยู่ครู่หนึ่ง ไม่มีทางพลาด นั่นเป็นกลิ่นที่ผสมผสานกันของอัณฑะกวางชะมดและฮอร์โมนคัดหลั่งบางอย่าง
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน