“เจ้าคิดว่าข้าโง่หรืออย่างไร?” ตงฟางอิงพลันเชิดหน้าขึ้นในทันที พลางหันหน้ามาอีกฝั่งหนึ่ง ทว่า สายตายังคงเหลือบมองไปยังขนมที่อยู่ในมือของฉินเหยี่ยนเย่ว์ไม่มีหยุด
“หากเจ้าไม่กิน เช่นนั้นข้าจักกินมันแทนนะ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์พูดจบ พลางอ้าปากกว้างกำลังจะนำขนมเข้าปาก
“อย่า” ตงฟางอิงพลันส่งเสียงร้องห้าม “ช่างเถอะ ข้าจักบอกกับเจ้าแล้วกัน เสมือนว่ามานางกำนัลนางหนึ่งเป็นคนเห็นคนแรก ยามที่นางกำนัลเปิดประตูเข้าไปนั้น ก็พลันพบว่าภายในห้องยุ่งเหยิงยิ่งนัก พร้อมกับพบศพของนางเข้า ทำเอานางกำนัลผู้นั้นตกใจเสียจนกรีดร้องเรียกผู้คนมากมายให้เข้ามามุงดูในทันที”
“ผู้คนมากมายหมายถึงผู้ใดบ้าง?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยถามขึ้นมาอีกครั้ง
“นี่เป็นคำถามที่สอง” ตงฟางอิงกล่าว “ข้าจักไม่บอกเจ้า จนกว่าข้าจักได้กินขนมอีกชิ้น”
“ให้เจ้า” ฉินเหยี่ยนเย่ว์จึงมอบขนมทั้งสองชิ้นให้กับเขา
ตงฟางอิงพลางฉีกยิ้มกว้างออกมาในทันที “อร่อยมาก เจ้าทำขนมนี่ได้อย่างไรกัน? มันอร่อยเสียยิ่งกว่าที่ห้องเครื่องในวังทำเสียอีก”
“ตอบคำถามมาก่อน”
“ก็ผู้คนที่อยู่เรือนด้านข้างอย่างไรเล่า มีองค์ชายมากมายหลายคนอยู่ที่นั่น ทั้งยังมีกองกำลังองครักษ์อีกด้วย ถึงอย่างนั้นก็ยังมีคนอีกมาก” ตงฟางอิงที่กำลังกินขนมอยู่นั้น ทำเอาน้ำเสียงของเขาฟังดูมิค่อยชัดถ้อยชัดคำ
“ศพยังอยู่ข้างในงั้นหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยถาม
“ไม่อยู่แล้ว ศพถูกพาไปที่เรือนหลัก ท่านอ๋องหลูหยางเอาแต่กอดร่างหลานสาวของตนร่ำไห้ออกมาไม่มีหยุด ตาเฒ่าชราอารมณ์โมโหร้ายผู้นั้น รักและเอ็นดูหลานสาวของตนเองเป็นอย่างยิ่ง เกรงว่าฆาตกรได้แต่ขุดหลุมรูใหญ่ฝังร่างของตนเองลงไปเสียแล้ว”
“เหตุใดเจ้าถามถึงเรื่องนี้เล่า? ถึงอย่างไรคดีนี้ก็จักจบลงในไม่ช้าแล้ว” ตงฟางอิงกล่าว
“ฮืม?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกตกใจออกมาเล็กน้อย
“กองกำลังองครักษ์กล่าวว่า วันนี้หาได้มีผู้ใดออกไปจากตำหนักไท่เว่ยไม่ ขอเพียงแค่พวกเขาทำการสืบค้นดี ๆ ย่อมต้องหาตัวฆาตกรผู้นั้นเจอจน” ตงฟางอิงพลางโบกมือเล็กๆ ไปมาเพื่อส่งสัญญาณให้เดินกลับ “เจ้าควรรีบกลับไปที่เรือนใหญ่ได้แล้ว คนอื่น ๆ เองกำลังรั้งรอเจ้าอยู่ที่นั่น เจ้าที่เป็นสตรีในห้องหอ อย่างไรกองกำลังองครักษ์ย่อมมิปล่อยให้เจ้าเข้าไปด้านในอย่างแน่นอน”
“อีกทั้ง คราหน้านำขนมติดตัวมามากกว่านี้ด้วยเล่า ข้ากินรสไก่”
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่ยืนอยู่ข้างนอกลานตำหนักนั้น สองมือพลันกำหมัดเอาไว้แน่น

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน