ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 47

ซูเตี่ยนฉิงหาได้หยุดฝีเท้าตัวเองไม่ ก่อนจะรับจ้ำก้าวเข้าไปในเรือนรับรองในทันที

เมื่อแผนการของตงฟางอิงประสบความสำเร็จแล้วนั้น เขาพลันแลบลิ้นปลิ้นตาออกมา ด้วยใบหน้าน้อย ๆ ที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ

“นางให้เจ้ามาหรือ?” น้ำเสียงของตงฟางหลีเอ่ยออกมาด้วยความเย็นชา พร้อมทั้งกลิ่นอายรังสีฆ่าฟันที่แผ่กระจายออกมาในทันที

ก่อนจะมองไปยังทิศทางของฉินเหยี่ยนเย่ว์ ด้วยดวงตาที่ปกปิดความรังเกียจเอาไว้ไม่มิด

“มิใช่” ตงฟางอิง โบกไม้โบกมือไปมาในทันที “พี่เจ็ดท่านคิดอะไรอยู่กัน? ข้าเจออะไรแปลก ๆ จริงๆ ท่านมาดูสิ”

ตงฟางอิงพลันลากตงฟางหลีเข้าไปยังห้องภายในเรือนรับรองด้านข้าง ก่อนจะเดินหาอยู่นานก็หาไม่พบ

“แปลกจริง? เมื่อครู่มันยังอยู่ตรงนี้อยู่เลย เหตุใดถึงไม่เจอแล้วเล่า?” คิ้วของตงฟางอิงพลันขมวดเป็นปมย่นไปในทันที “เมื่อครู่ข้ายังเห็นอยู่เลย”

“อิงเอ๋อร์” ตงฟางหลีเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เจ้ารู้จักเอ่ยคำโกหกออกมาตั้งแต่เมื่อใดกัน?”

“พี่เจ็ด ข้ามิได้โกหก เมื่อครู่ข้าเห็นอะไรบางอย่างอยู่ที่นี่จริงๆ มันใหญ่เท่านี้ ข้ามิรู้ว่ามันเอาไว้ทำสิ่งใดกันแน่ ทั้งยังรู้สึกสงสัยยิ่งนักจึงไปตามท่านมา” ตงฟางอิงพลันทำท่าทางครุ่นคิด

“พอแล้ว” ตงฟางหลีรีบสะบัดแขนเสื้อพร้อมเดินจากไปในทันที

เขาบีบถุงหอมที่ซูเตี่ยนฉิงนำมามอบให้ ด้วยหัวใจที่เจ็บปวด

เขาได้ยินมาว่า ในวันงานมงคลสมรสของเขากับฉินเหยี่ยนเย่ว์นั้น ซูเตี่ยนฉิงถึงกลับมิอาจเป็นอันกินอันนอนไปได้เป็นเวลาถึงสามวันสามคืน

เมื่อเขาได้มาพบกับซูเตี่ยนฉิงในวันนี้ ถึงสังเกตเห็นได้ว่านางผ่ายผอมลงไปมาก นั่นยิ่งทำให้เขารู้สึกแย่ลงไปอีก

เขา ติดหนี้นางมากเกินไป

หลังจากที่ตงฟางหลีเดินออกไปนั้น กองกำลังองครักษ์จึงเข้ามาเชิญเขา พร้อมทั้งตงฟางหลีที่รีบร้อนออกจากเรือนรับรองไปในทันที

หลงเหลือไว้แต่เพียงตงฟางอิงที่กำลังเดินหาของสิ่งนั้นอยู่ในห้อง ก่อนจะจับคางแสดงท่าทีงุนงงออกมา “เกิดอะไรขึ้น? เมื่อครู่มันยังอยู่ตรงนี้อยู่เลย เหตุใดเพียงชั่วพริบตาเดียวกลับหายไปแล้วเล่า?”

ในขณะเดียวกัน มุมอับสายตาที่ซ่อนอยู่ตรงมุมห้องนั้น กลับมีเงาสายดำเคลื่อนกายผ่านไปอย่างรวดเร็ว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน