“แย่แล้ว ไม่ดีแล้ว เกิดเรื่องขึ้นกับท่านอ๋องสิบ” นางกำนัลผู้หนึ่งพลางร่ำไห้กรีดร้องออกมา “หมอหลวง รีบไปตามหมอหลวงมาเร็วเข้า”
ผู้คนที่อยู่ภายในห้องโถงต่างก็ตกใจไปในทันที ไม่นานนักทุกคนจึงพากันมารวมตัวกัน
นางกำนัลขันทีต่างก็รีบเร่งเข้าไปแจ้งแก่ฮองเฮาในทันใด
ในยามนี้ บรรยากาศภายในห้องโถวพลันเริ่มเกิดความวุ่นวายขึ้นมา
หมอหลวงที่กำลังรั้งรออยู่ในห้องด้านนอก เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องดังขึ้น จึงรีบหยิบกล่องยาวิ่งเข้ามาในทันที
หลังจากนั้นไม่นานนัก
“เกิดอะไรขึ้น?” ฮองเฮารีบเข้าไปยังห้องที่อ๋องสิบอยู่ในทันที เมื่อใบหน้าที่ม่วงคล้ำของเด็กน้อย เสมือนกับอีกไม่นานเด็กตรงหน้าจักสิ้นตายไป
“เมื่อครู่เจ้าสิบกำลังดีๆ อยู่เลยมิใช่หรือ เหตุใดจึงเกิดเรื่องขึ้นกับเขาได้กัน?”
“ทูลฮองเฮา” หมอหลวงท่านหนึ่งพลันนั่งคุกเข่าลง “ท่านอ๋องสิบหายใจลำบาก ใบหน้าสีม่วงคล้ำเช่นนี้ เกรงว่าจักถูกวางยาพิษพ่ะย่ะค่ะ”
“ยาพิษ!” สีหน้าของฮองเฮาพลันเปลี่ยนไปในทันที “จักถูกวางยาพิษไปได้อย่างไร? อาหารภายในตำหนักไท่เวยล้วนแต่ถูกตรวจสอบหาพิษทั้งหมดแล้ว”
เรื่องขององค์หญิงเย่ว์ลู่ยังไม่คลี่คลายดี ดันมาเกิดเรื่องขึ้นกับท่านอ๋องสิบเสียอีก!
“ทูลฮองเฮาพ่ะย่ะค่ะ” หมอหลวงกล่าว “เส้นชีพของท่านอ๋องสิบในยามนี้เต้นอ่อนแรงยิ่งนัก ดวงตาขาวโพลน จำเป็นต้องรีบป้อนน้ำแกงถอนพิษให้ท่านอ๋องสิบอ้วกออกมาพ่ะย่ะค่ะ ทว่า เกรงว่าอาจจะไม่ทันการแล้ว”
มือไม้ของฮองเฮาพลันสั่นเทาไปในทันที “หมายความว่าอย่างไร?”
“พิษนี้แพร่กระจายเร็วมาก กระหม่อมเกรงว่าจะสายเกินแก้ที่จะไปตระเตรียมยาถอนพิษ วิธีเดียวที่จะช่วยท่านอ๋องสิบในยามนี้ก็คือ ให้มือสังหารรีบนำยาถอนพิษออกมาเพื่อชุบชีวิตท่านอ๋องสิบเอาพ่ะย่ะค่ะ” ทั่วร่างของท่านหมอหลวงพลันเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น ๆ ไหลออกมาในทันที พร้อมทั้งร่างกายที่คุกเข่าสั่นเทาออกมาไม่หยุด
“ต้องช่วยเจ้าสิบฟื้นขึ้นมาให้ได้” ฮองเฮาพิโรธยิ่งนัก พระนางเปลี่ยนท่าทีหยิ่งทระนงและใจเย็นของตนเองไปในทันที พร้อมทั้งหันกายเดินกลับเข้าไปด้านใน
“พวกเจ้าทำการปิดเรือนรับรองแห่งนี้เสีย ผู้ใดก็ห้ามออกไปด้านนอกทั้งนั้น ไปตามหาให้ข้าเสียว่าในอาหารชนิดใดที่เกิดปัญหาขึ้น”
หมอหลวงต่างพากันแยกย้ายไปทำการตรวจสอบอาหารในทันที
อาหารทั้งหมดถูกนำมากองรวมกัน พร้อมทั้งหมอหลวงที่คอยตรวจสอบดูทีละอย่าง ๆ ทว่าอาหารทุกอย่างนั้นหาได้มีพิษไม่
ใบหน้าของฮองเฮาพลันเริ่มแสดงท่าทีน่ากลัวขึ้นมาในทันที

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน