ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 58

เสื้อผ้าของซูเตี่ยนฉิงพลิ้วไสว ใบหน้าเปี่ยมเสน่ห์อยู่ท่ามกลางหิมะขาวและดอกเหมยแดง ราวกับเทพธิดาลงมายังดินแดนมนุษย์

นางมีรูปร่างอรชร หลังจากขึ้นมาจนถึงศาลาก็หายใจเข้าลึก ๆ เล็กน้อย บนหน้าผากมีเม็ดเหงื่อประปราย

“แม่นางซู มีเรื่องอะไรหรือ” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอนตัวไปพิงราวบันได สอดส่องสายตาไปไกล

“เสด็จพี่หลีถูกองค์ฮ่องเต้เรียกตัวไป เกรงว่าจะออกมาไม่ได้สักระยะหนึ่ง อากาศหนาวเย็นปานนี้ ยังไม่รู้ว่าต้องรอนานเท่าใด แม่นางฉินรีบกลับเรือนเถิด ถ้าท่านหนาวจนล้มป่วยไป เสด็จพี่หลีจะต้องเจ็บปวดอย่างแน่นอน” ซูเตี่ยนฉิงเผยรอยยิ้มเป็นมิตร

“ไม่ต้องให้ท่านเป็นกังวล” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เหลือบมองนางแวบหนึ่ง

หญิงผู้นี้รู้ดีว่าตงฟางหลีเกลียดนาง จึงจงใจพูดถ้อยคำเหล่านี้ออกมาให้นางรังเกียจ

นางจดจำคำเตือนของตงฟางหลีเมื่อคืนนี้ได้ ทอดถอนใจเงียบ ๆ ก่อนจะตัดสินใจอยู่ห่างจากซูเตี่ยนฉิงอีกหน่อย

หาเรื่องไม่ได้ ก็หลบเลี่ยงแล้วกัน

“ข้าชอบความเงียบสงบเสมอมา ไม่ชอบความอึกทึก ในเมื่อแม่นางซูชื่นชอบที่นี่ ข้าก็ไม่รบกวนท่านแล้ว ลาก่อน”

ครั้นเมื่อนางต้องการจากไป ซูเตี่ยนฉิงกลับหยุดนางเอาไว้

ซูเตี่ยนฉิงเปลี่ยนน้ำเสียงอ่อนโยนเมื่อครู่ กระแสเสียงปรับเป็นเย็นชาและน่ากลัว “ฉินเหยี่ยนเย่ว์ ท่านไม่มีอะไรที่อยากจะพูดกับข้าอย่างนั้นหรือ?”

“โอ้? ข้าควรจะพูดอะไรกับท่าน?”

“ท่านทำลายทุกอย่างของข้า” ซูเตี่ยนฉิงจ้องนางเขม็งด้วยสีหน้าดุร้าย “ถ้าไม่ใช่เพราะท่าน คนที่แต่งงานกับเสด็จพี่หลีก็ต้องเป็นข้าแน่แท้ ท่านทำเรื่องเช่นนั้นออกมา มิรู้สึกผิดเลยหรืออย่างไร?"

ใบหน้าของฉินเหยี่ยนเย่ว์เย็นชาขึ้น “คนที่ข้าต้องขอโทษมีเพียงตงฟางหลี มิมีเรื่องต้องขอโทษท่าน แม่นางซูน่าจะรู้ดี ในตอนแรกนั้นแม้ว่าตงฟางหลีจะไม่แต่งงานกับข้าก็ย่อมได้ แต่เขาก็ยังจะแต่งงานอยู่ดี”

“แต่งกับข้าเป็นเขาที่ตัดสินใจ ไม่ใช่ข้า คนที่ต้องขอโทษท่านคือเขา ไม่ใช่ข้า หวังว่าท่านจะกระจ่างแจ้งในประเด็นสำคัญ”

ดวงตาแวววาวของซูเตี่ยนฉิงแทบจะเกิดประกายไฟ “ถ้าไม่ใช่ว่าแทรกเข้ามาและก่อเรื่องอื้อฉาวพรรค์นั้น เสด็จพี่หลีคงไม่ถูกบังคับให้แต่งงานกับท่าน"