ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 59

การเปลี่ยนแปลงนั้นเล็กน้อยมาก จนแม้แต่ตงฟางหลีเองก็อาจไม่สังเกตเห็น

ทว่านางรู้ว่าเขาเปลี่ยนไปแล้ว

ในครั้งอดีต หากมีสตรีสัมผัสแขนเสื้อของเขาก็จะรู้สึกรังเกียจเป็นอย่างยิ่ง แม่นางหงเย้าที่พระสนมอวิ๋นมอบแก่เขา แม้ว่านางจะอาศัยอยู่ในตำหนักหมิงอวี้ กลับไม่สามารถเข้าไปในห้องของเขาได้เลย

ยามนี้ตงฟางหลีไม่เพียงแต่ไม่ปฏิเสธการชิดใกล้ของฉินเหยี่ยนเย่ว์เท่านั้น กลับยังประคองนาง และให้สิทธิ์นางสัมผัสข้อมือของเขาอีกด้วย

หากเป็นเมื่อก่อนสิ่งนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน

ตงฟางหลีกำลังเปลี่ยนแปลงไปอย่างช้า ๆ การเปลี่ยนแปลงนั้นทำให้นางรู้สึกหวาดกลัว นางมีลางสังหรณ์ว่าใช้เวลาไม่กี่วัน นางจะค่อย ๆ จืดจางไปจากใจของตงฟางหลี จนกระทั่งหายไป

“ฉินเหยี่ยนเย่ว์ หากไม่มีท่านอยู่มันจะดีเพียงใด?” เสียงของซูเตี่ยนฉิงแผ่วเบา ดวงตาของนางเต็มไปด้วยแววเกลียดชัง “เหตุใดท่านถึงปรากฏตัวขึ้น?”

“ท่านรู้ไหม เสด็จพี่หลีเกลียดผู้หญิงที่เข้าใกล้เขามากที่สุด แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะสัมผัสแขนเสื้อของเขาโดยไม่ทันระวัง เขาก็จะเผาเสื้อผ้าทั้งชุดทิ้ง ข้าเป็นข้อยกเว้นเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถสัมผัสเขาได้”

แต่ยามนี้ ฉินเหยี่ยนเย่ว์กลายเป็นข้อยกเว้นที่สอง

“ฉินเหยี่ยนเย่ว์ ท่านตายไปเสียดีหรือไม่? ท่านตายไปแล้ว ข้าก็ยังคงเป็นคนเพียงผู้เดียวสำหรับเสด็จพี่หลี”

ซูเตี่ยนฉิงเอ่ยขึ้นขณะที่ก้าวฝีเท้าไปด้านหน้า

ใบหน้าเปี่ยมเสน่ห์เต็มไปด้วยความน่าสะพรึงและมืดมน

ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

นางจับตามองซูเตี่ยนฉิงซึ่งเดินมาด้วยรอยยิ้มอันน่ากลัวบนใบหน้า

จากนั้นก็มองนางยื่นมือออกมา และออกแรงผลักอย่างแรง

หัวใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์บีบแน่นขึ้น