ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน นิยาย บท 69

เขาโขกหัวคำนับสองสามครั้งอย่างหนักก่อนจะรีบจากไป

ฉินเหยี่ยนเย่ว์อารมณ์ไม่สู้ดี

ในวันที่ฤกษ์ดีแต่ไม่รู้ว่าเกิดปัญหาอะไรมามากมายได้

โดยเฉพาะนางและตงฟางหลี...

เมื่อนึกถึงเอ็นข้อมือของตงฟางหลีที่ถูกตัดเพื่อซูเตี่ยนฉิง หัวใจของนางก็บีบรัดแน่น

เห็นได้ชัดว่า ตราบใดที่รออีกสักหน่อย แม่ดอกบัวขาวก็จะเผยให้เห็นรูปร่างที่แท้จริงแล้ว และตงฟางหลีก็จะไม่ได้รับบาดเจ็บ

ทว่าความรักใคร่อันล้นหลามนั้น จึงทำให้ตัดเอ็นข้อมือเพื่อสตรีผู้นั้น

ฉินเหยี่ยนเย่ว์หงุดหงิดมาก

หลังจากกลับมาที่ห้องโถงด้านข้างแล้ว ก็เหลือสาวใช้ในวังเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่กำลังทำความสะอาดภายในห้องโถงอยู่

นางเดินไปยังห้องที่ตงฟางอิงพักอยู่

ตงฟางอิงเองก็จากไปแล้วเช่นกัน หลังจากซักถามอย่างถ้วนถี่แล้วจึงพบว่าถูกส่งกลับไปที่ตำหนักฮองเฮาแล้ว

หลังจากที่ห้องโถงที่พลุกพล่านสงบลง มันก็รู้สึกน่าสะพรึงกลัวอยู่บ้าง

ฉินเหยี่ยนเย่ว์เองก็ไม่อยากจะอยู่ต่ออีก นางจึงเดินกลับไปตำหนักจื๋ออู่ตามความทรงจำ

ในตำหนักจื๋ออู่ รถม้าจากจวนอ๋องเจ็ดได้ออกไปแล้ว

นางยืนอยู่ที่ประตูด้วยความสับสนเป็นเวลานาน มองสีท้องฟ้าที่มืดครึ้มขึ้นเรื่อย ๆ และครุ่นคิดว่าจะกลับไปอย่างไรได้

หากข้าเดินกลับ เกรงว่าเดินไปถึงก็ครึ่งคืนเข้าไปแล้ว

“พระชายาท่านอ๋องเจ็ด ท่านอ๋องหลูหยางเชิญท่านพ่ะย่ะค่ะ” จู่ ๆ ชายชุดดำก็ปรากฏตัวต่อหน้านาง

ฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่กำลังฟุ้งซ่าน ตกใจกับการปรากฏตัวอย่างกะทันหันของชายชุดดำ หลังจากสงบสติอารมณ์แล้วจึงถามขึ้น “ท่านอ๋องหลูหยาง?"