“เฟ่ยชุ่ย นับให้ชัดเจนเดี๋ยวนี้ แล้วรายงานไปยังกองคลัง คำนวณเป็นสิบเท่าจากราคาในตลาด หากผู้ดูแลกองคลังไม่จ่ายชดเชย ก็บันทึกในนามท่านอ๋องเสีย อย่างไรก็ตาม ท่านอ๋องเป็นคนส่งแม่นางไป๋โค้วนี้มา เราทำเช่นนี้ก็มิมากเกินไปหรอก” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว
“เพคะ” เฟ่ยชุ่ยตอบรับ
“ท่าน!” ไป๋โค้วชี้ฉินเหยี่ยนเย่ว์ และไม่สามารถหาคำพูดมาหักล้างได้อยู่ครู่หนึ่ง
นางเป็นคนใจร้อน วิวาทกับผู้ใดมิเคยพ่ายแพ้ และลิ้นอันแหลมคมสามารถทำให้ผู้คนโกรธจนตายได้
หลังจากเผชิญหน้าแบบตาต่อตากับฉินเหยี่ยนเย่ว์ กลับค้นพบว่าพระชายาโง่งมคนนี้มีความสามารถที่ทำให้นางโกรธได้ในชั่วพริบตา
“ข้าเกลียดท่านจริง ๆ ” ไป๋โค้วกล่าว
นางมองฉินเหยี่ยนเย่ว์ที่เดินเข้ามา ส่งเสียงหึและยกเท้าขึ้นกั้นประตู “ถ้าท่านต้องการข้ามตรงนี้ไป ท่านมีสองทางเลือก ทางเลือกแรกคือลอดข้ามไป ส่วนอีกทางคือก้าวข้ามไป”
“ไม่ว่าท่านจะเลือกทางใด ล้วนต้องเตรียมพร้อมรับผลที่จะตามมา ข้าบอกท่านแล้วว่ากับดักอยู่ที่ใด ท่านต้องคิดให้รอบคอบ เมื่อถึงเวลาแล้วอย่ามาบอกว่าข้ารังแกท่าน”
ฉินเหยี่ยนเย่ว์หาว “แม่นางฮัสกี้ นี่คือที่ที่ข้าอาศัยอยู่ ข้าเป็นพระชายา ส่วนเจ้าเป็นสาวใช้ เจ้าจงหยุดตามความเหมาะสมเสีย”
“แม่นางฮัสกี้? ท่านหูหนวกหรือ? ข้าแซ่ไป๋ ชื่อไป๋โค้ว” ไป๋โค้วยกมือเท้าเอว
“ไม่ ข้าว่าฮัสกี้เป็นชื่อที่เหมาะกับเจ้ามากกว่า พยายามเข้า เจ้ารื้อเพิ่มอีกหน่อย ข้าจะได้ไปที่กองคลังเพื่อเรียกเงินชดใช้” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เดินตรงไปราวกับไม่เห็นว่าขาของนางขวางประตูอยู่
ไป๋โค้วเห็นนางเดินเข้ามา จึงแสดงออกอย่างหยิ่งผยอง รอให้นางถูกบีบให้ยอมรับความพ่ายแพ้
แต่หยิ่งผยองได้ไม่นาน อาการเจ็บเฉียบพลันก็พุ่งมาจากขา
ทันใดนั้น ความเจ็บปวดก็หายไป และทั่วทั้งขาล้วนชาไปเสียหมด ไม่สามารถยืนนิ่งได้ นางรักษาสมดุลไม่ได้และล้มลงกับพื้น
“ท่าน ท่านทำอะไรลงไป” ไป๋โค้วไม่เห็นเลยว่านางทำอะไร ครั้นจะตอบสนอง นางก็ล้มลงกับพื้นแล้ว “คนร้ายกาจ ต่ำทรามเกินไปแล้ว”
“เจ้าขวางทางข้า แน่นอนว่าข้าต้องให้เจ้าหลีกไปอย่างไรเล่า” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ชี้ไปที่ขาของนาง “เพื่อตอบแทนการรื้อบ้านของเจ้า ข้าจะให้เข็มเงินเป็นของขวัญ มันจะทำให้ชาไปประมาณครึ่งชั่วยาม”
“ขอให้สนุกล่ะ”

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน