ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25 นิยาย บท 23

นี่คือบทสรุปที่หยางเอ้อหลางมีให้แก่ตนเอง ส่วนเรื่องกระพรวนนั่นตอนนี้ผู้ที่ให้ความกระจ่างแก่เขาคงมีเพียงองค์หญิงสิบสามเท่านั้น

เขาไม่เชื่อคำพูดของฉางอ๋องผู้นั้นแม้แต่ประโยคเดียว กระพรวนอันนี้เขาคุ้นตานักเป็นเรื่องที่ค้างคาในจิตใจของท่านแม่ทัพหนุ่ม

เพราะเหตุการณ์บาดเจ็บในวันนั้นเมื่อหลายปีก่อนที่เขาเป็นทหารองครักษ์หลังจากฟื้นขึ้นมาจึงจำเรื่องบางเรื่องไม่ได้เขาคิดว่าเรื่องนี้อาจเกี่ยวพันกับคนที่ช่วยชีวิตเขาในวันนั้นเป็นแน่

"องค์หญิงฝ่ายในนอกจากองค์หญิงใหญ่ที่ข้าเพิ่งพบ ผู้อื่นข้าลืมหน้าพวกนางไปหมดแล้ว คงต้องอาศัยช่วงเวลาที่งานเลี้ยงต้อนรับกองทัพเพื่อหาทางพบองค์หญิงสิบสาม เจ้าหาทางให้ข้าได้สนทนากับนางเสียหน่อยบางทีข้าอาจจะจำสิ่งที่ลืมเลือนไปได้" หยางเอ้อหลางเอ่ยขึ้น

"ขอรับ"

ก่อนวันงานเลี้ยงต้อนรับกองทัพนั้นมีคำทำนายจากตำหนักเทพออกมาปิดประกาศไปทั่วแคว้นต้าชิง โดยที่ประกาศแผ่นหนึ่งถูกปิดอยู่หน้าจวนแม่ทัพหยาง อาสะใภ้สามของท่านแม่ทัพกลับมาจากเยี่ยมบ้านเกิดพบเห็นเข้าพอดีจึงรีบนำประกาศไปรายงานฮูหยินแม่เฒ่า

นิมิตธิดาเทพ งานมงคลแม่ทัพหยาง เกื้อหนุนดวงเมือง ไพร่ฟ้าสุขสำราญ

"หากเป็นตามคำทำนายนี้ เช่นนั้นตระกูลหยางของเราจะมีงานมงคลแล้ว หลางเออร์จะต้องแต่งสะใภ้เข้าจวนในเร็ววันนี้"

ฮูหยินชราความจริงได้รับพระราชโองการลับๆแล้ว แต่นางจำต้องปกปิดเอาไว้จวบจนตำหนักเทพประกาศคำทำนายออกมา

"ท่านแม่กล่าวไม่ผิดเป็นนิมิตของธิดาเทพประชาชนย่อมเห็นด้วย หากขัดโองการสวรรค์จวนแม่ทัพต้องถูกกดดันเป็นแน่"

ลูกสะใภ้ใหญ่ของฮูหญิงผู้เฒ่าเอ่ยขึ้น

ฮูหยินผู้เฒ่ารู้สึกหนักใจนางรู้ดีว่าฝ่าบาทต้องการให้หยางเอ้อหลางรีบแต่งงานด้วยเหตุอันใด ครานี้ยากจะปฏิเสธฮูหยินผู้เฒ่าที่ผูกพันกับตำหนักธิดาเทพมาเนิ่นนานย่อมเชื่อถือในคำทำนายนี้ อีกทั้งอายุสำหรับหยางเอ้อหลางก็นับว่าเลยเวลาแต่งภรรยามานานแล้ว ทุกสิ่งล้วนเหมาะสมยิ่ง

แต่ผู้ชราเช่นท่านย่าของเขาจะทำใจได้อย่างไร เพียงแต่หยางเอ้อหลางไม่เคยคาดฝันว่าตนเองจะได้เป็นราชบุตรเขย องค์หญิงในวังล้วนสูงส่งหากแต่งเข้าไปแล้วนางผู้นั้นเอาแต่ใจอีกทั้งหากทำให้ท่านย่าของเขาลำบากใจเล่าเขาจะจัดการเช่นไรที่จะไม่บาดหมางกับฝ่าบาท

เรื่องนี้จึงเป็นเรื่องที่เขาค่อนข้างให้ความสำคัญเป็นอันมาก เห็นทีว่าเขาต้องทูลขอไม่ให้ราชสำนักก้าวก่ายเรื่องภายในสกุลหยางก่อนที่จะเข้ารับสมรสพระราชทานเสียแล้ว

"ข้ายินดียิ่งที่เจ้าไม่เห็นแก่ลาภยศ ยอมสละได้ง่ายดายถึงเพียงนี้อำนาจเหนือกองทัพไม่ใช่ว่าผู้ใดก็ต้องการหรอกหรือ" ฝ่าบาททรงหยั่งเชิงถาม

"ทูลฝ่าบาทสิ่งที่สกุลหยางกระทำนั้นล้วนนึกถึงฝ่าบาทและไพร่ฟ้าเป็นหลัก หากสิ่งใดที่ทำเพื่อบ้านเมืองได้เราย่อมยินดี สกุลหยางจงรักภักดีแล้วแม้แต่ชีวิตของสกุลหยางทุกชีวิตล้วนเป็นของต้าชิง หากการแต่งงานของกระหม่อมช่วยเกื้อหนุนดวงเมืองให้รุ่งเรืองเช่นนี้ย่อมเป็นเรื่องที่ดี บ้านเมืองสงบสุขฝ่าบาทสบายพระทัยกระหม่อมย่อมยินดี"

"ดี ดีมาก ได้ยินเจ้าเอ่ยเช่นนี้ข้ายิ่งสบายใจ มาท่านแม่ทัพข้าดื่มให้ท่านเพื่อคารวะ"

หยางเอ้อหลางคุกเข่า รับเหล้าพระราชทานจากกงกงแล้วดื่มรวดเดียวหมด ฝ่าบาททรงให้คำมั่นที่จะคัดสรรหญิงงามที่สุดในแผ่นดิน อีกทั้งเป็นองค์หญิงสูงศักดิ์ที่เพียบพร้อมเพียงให้เขา