ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25 นิยาย บท 24

เท่านี้เขาก็รู้ได้อย่างชัดเจนภรรยาของเขาอาจจะเป็นองค์หญิงใหญ่หลินฉีเป็นแน่ ในใจของหยางเอ้อหลางคิดว่า องค์หญิงใหญ่แม้จะงดงามเขาก็หาได้มีความรู้สึกแตกต่างมากไปกว่าสตรีผู้อื่นที่เคยพบ เพียงงดงามแต่ไม่ต้องใจ

ผิดกับสตรีไร้ชื่อแซ่บนกำแพงสูงนางนั้นที่ยังคงติดตรึงในใจของเขาจวบจนวันนี้ สกุลหยางไม่เคยรับอนุให้วุ่นวายเข้าจวนถึงจะติดตามนางพบก็ไร้วาสนาแล้ว หยางเอ้อหลางถอนหายใจด้วยรู้สึกผิดหากนางผู้ตั้งใจวาดภาพเขามากมายเพียงนั้นรู้เข้าว่าเขาต้องแต่งงานอาจจะเสียใจมากมายก็เป็นได้

หลายวันต่อมา

ค่ำคืนนี้ทั่วพระราชวังสว่างดุจกลางวันด้วยแสงคบเพลิงด้วยถึงวันงานเลี้ยงต้อนรับเหล่าทหารกล้าจากสงคราม บรรดาแม่ทัพนายกองต่างเข้าร่วมกันอย่างพร้อมเพรียง อีกทั้งยังมีข้าราชสำนักพร้อมด้วยบุตรธิดารวมทั้งฮูหยินเข้าร่วมเพราะเป็นงานสำคัญที่ฝ่าบาทดำริให้จัดขึ้นเพื่อปลอบและสร้างกำลังใจแก่เหล่าทหาร

องค์หญิงหลินฉีแต่งกายด้วยผ้าไหมงดงามสีฟ้าอ่อนสดใส ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องแต่งงามงดงามประดุจนางสวรรค์ ผู้ใดเห็นล้วนตกตะลึงในความงามอันอ่อนหวานตามธรรมชาติของนาง ท่าทางที่ถูกฝึกฝนมาตั้งแต่ยังเล็กได้ฝังเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในร่างกาย จึงทำให้ทุกย่างก้าวงดงามและสูงส่งทำให้บรรดาองค์หญิงอื่นๆ ดูด้อยลงไปถนัดตา

"วันนี้เป็นวันสำคัญของข้า ดังนั้นพวกเจ้าต้องคอยช่วยข้าอย่าให้มีสิ่งใดผิดพลาดเข้าใจหรือไม่"

"เพคะองค์หญิง"

นางกำนัลล้วนถูกฝึกมาเป็นอย่างดี รอบกายองค์หญิงใหญ่หลินฉีจึงดูสมบูรณ์แบบไร้ที่ติประดุจนางฟ้านางสวรรค์ที่ลงมาจุติบนโลกมนุษย์

ยามค่ำงานเลี้ยงเริ่มแล้วบุคคลสำคัญของงานคือแม่ทัพหยางเอ้อหลาง วันนี้จึงถูกผู้คนรายล้อมมากมาย ยกเหล้าดื่มคารวะจอกต่อจอก

การดื่มที่มากมายเช่นนี้แม้จะคอแข็งเพียงใดก็ทำให้เขารู้สึกมึนอยู่เล็กน้อย กระนั้นกิริยาท่าทางทุกอย่างของเขาก็ยังมั่นคง ใบหน้างดงามประดุจหยกสลักดูเคร่งขรึมทรงอำนาจสมกับที่เป็นเทพแห่งสงครามอย่างแท้จริง

"องค์หญิงท่านแม่ทัพอยู่ด้านโน้นเพคะ สวมชุดดำสง่างามยิ่งในงานนี้จึงเป็นของแม่ทัพหยางอย่างแท้จริงเพคะ"