ท่านแม่ทัพข้าคือศรีภรรยา NC25 นิยาย บท 49

องค์หญิงใหญ่เงื้อฝ่ามือขึ้นตั้งใจจะสั่งสอนองค์หญิงสิบสามอีกสักรอบ สตรีที่กล้าแย่งของที่นางต้องการเจอแค่นี้ยังน้อยไป องค์หญิงสิบสามหลับตาแน่นไม่คิดหลบฝ่ามือนี้เสียงคนผู้หนึ่งดังขึ้นยับยั้งการลงมือขององค์หญิงใหญ่เอาไว้ได้ทัน

"องค์หญิงใหญ่อย่าได้ทำให้เรื่องราวใหญ่โตให้บ่าวไพร่เอาไปนินทาอีกเลย"

อ๋องฉางอันจับข้อมือขององค์หญิงใหญ่เอาไว้แน่นพร้อมทั้งเอ่ยตำหนิออกมา เขามองใบหน้าบวมแดงขององค์หญิงสิบสามแล้วปวดใจยิ่งนัก เป็นอีกครั้งที่สิบสามถูกรังแกโดยที่เขามาช่วยไม่ทัน

องค์หญิงสิบสามวรยุทธ์แกร่งกล้าแต่เมื่ออยู่ต่อหน้าองค์หญิงใหญ่แล้วนางไม่เคยต่อสู้กลับเลยแม้แต่ครั้งเดียว เพียงเพราะบุญคุณในวัยเด็กองค์หญิงสิบสามผู้ไร้คนเหลียวแลจึงเชื่อฟังองค์หญิงใหญ่มาแต่โดยดี

อ๋องฉางอันหลายครั้งจึงต้องอดทนกับนิสัยอันธพาลขององค์หญิงใหญ่เพราะเรื่องราวนั้นเช่นกัน เมื่อเห็นว่านางสงบลงแล้วจึงได้ยอมปล่อยข้อมือขององค์หญิงใหญ่

"พี่ใหญ่ท่านไม่ว่าอย่างไรก็เข้าข้างนาง ได้พวกท่านคือพวกเดียวกันข้าหรือทำร้ายนางเป็นนางที่ทำให้ข้าเจ็บปวดเช่นนี้ท่านรู้หรือไม่ นางรู้มาตลอดว่าข้ารู้สึกเช่นไรกับแม่ทัพหยาง ข้าเฝ้ารอเขาแม้เขาจะอยู่ชายแดนเมื่อกลับมาหวังรองานอภิเษกความปรารถนาของข้าใกล้จะเป็นจริงแล้ว แต่เรื่องกลับเป็นเช่นนี้ท่านจะให้ข้าทำเช่นไรเหตุใดวันนั้นนางจึงไปอยู่ในอ้อมแขนของเขาได้ หากไม่ใช่ว่าเป็นแผนการท่านจะให้ข้าคิดเป็นอื่นหรือ"

องค์หญิงใหญ่กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวนางร้องไห้ออกมา ความหวังของนางตลอดชีวิตกลับต้องมาพังทลายเพราะสิบสามเพียงผู้เดียว น้องสาวที่ไร้ตัวตนที่นางเห็นเป็นเพียงของเล่นชิ้นหนึ่งผู้นี้เหตุใดจึงกล้าทำเรื่องนี้กับนาง

"เจ้าคิดมากไปแล้ว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใช่ว่าสิบสามอยากให้เกิดใจเย็นก่อนได้หรือไม่หลินฉี"

"พี่ใหญ่ท่านจะให้ข้าใจเย็นได้อย่างไร เพราะนางเขาจำต้องแต่งนางเข้าจวนแล้วผลักไสข้า ทั้งหมดเป็นความผิดของนาง" องค์หญิงใหญ่ชี้นิ้วสั่นระริกไปที่องค์หญิงสิบสาม

"พี่หญิงใหญ่ข้าแต่งได้ก็หย่าได้ ข้าสัญญาว่าจะรีบหาทางหย่ากับเขาให้เร็วที่สุดท่านต้องเชื่อข้านะ"

"สิบสามคำพูดของเจ้ายังคิดว่ามีน้ำหนักอีกหรือ ยังจะให้ข้าเชื่อถืออีกหรือ"

องค์หญิงสิบสามปาดน้ำตาพลางคุกเข่าคว้ามือองค์หญิงใหญ่เอาไว้