ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 1003

ถึงแม้ว่าแม้เจฟฟ์จะได้อธิบายไปแล้ว แต่ชิม่อนก็ยังไม่สามารถคลายความสงสัยได้

เขาเคยอ่านเรื่องราวเกี่ยวกับมันในหนังสือโบราณเท่านั้น แต่เขาไม่ยักรู้ว่าเรื่องแบบนี้มันมีจริงแต่เมื่อไหร่กัน?

ชิม่อนมองดูเจฟฟ์และก็กลืนน้ำลายอึกใหญ่

เขาใช้เวลาครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะถามว่า “สิ่งที่คุณพูดมันเป็นความจริงเหรอ? ที่คุณบอกว่าคุณ...”

เจฟฟ์ชำเรืองมองดูเขาอย่างเฉยเมย

เพียงแค่สายตาที่เขาได้รับ ชิม่อนก็ไม่กล้าถามคำถามต่ออีกเลย

ชิม่อนสงสัยว่า ถ้าหากเจฟฟ์ผู้นี้คือเจฟเฟอร์สันจริง ๆ แล้วชายผู้นี้สามารถรักษาความเยาว์วัยของเขาไว้ได้ในขณะที่เขามีชีวิตอยู่มานานนับพันปีได้อย่างไร?

เขาไม่มีทางรู้ได้เลยว่าสิ่งใดอยู่ภายในใจของเจฟฟ์

เจฟฟ์จะไม่ปล่อยให้เขาค้นหามันเจอ

ชายผู้นั้นเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่พอใจ “ที่ฉันต้องการพบนายในวันนี้ก็เพื่อต้องการให้นายได้รู้จักฉันและฉันก็เชื่อใจนาย ฉันยังมีเรื่องสำคัญที่ฉันจะต้องฝากฝังเอาไว้ในมือนาย และฉันก็จะได้สบายใจถ้าหากว่านายจัดการให้ฉันได้เข้าใจไหม?"

ชิม่อนพยักหน้าอย่างหนักแน่น

"บอกมาได้เลย"

“เกรกอรีและคนอื่น ๆ กำลังมองหาหยกอาถรรพ์ แต่ฉันไม่ไว้ใจพวกเขา ดังนั้นฉันต้องการให้นายอยู่ใกล้กับพวกเขาเข้าไว้ นายจะต้องมอบชิ้นส่วนให้ฉันทุกครั้งที่พวกเขาพบ และเมื่อพวกเขาสามารถหาชิ้นสุดท้ายพบ นายจะต้องขโมยมันมาจากพวกเขาโดยเร็วที่สุด เข้าใจไหม?”

ชิม่อนตกตะลึง

เขาจ้องมองชายผู้นั้นด้วยสายตาที่ไม่อาจเข้าใจได้

ชิม่อนแทบจะร้องไห้ “ผมจะทำแบบนั้นได้ยังไง?”

ชายที่อยู่ตรงหน้าเริ่มไม่พอใจ

ชิม่อนรีบเปลี่ยนถ้อยคำของเขา “เอ่อ ผมแค่หมายความว่าเรื่องนี้มันอาจจะไม่ง่ายจริง ๆ ในเมื่อพวกเขารู้ว่าผมมาจากตระกูลฟลินเดอร์และคุณก็ได้ทำข้อตกลงกับพวกเขาไปแล้ว ผมเกรงว่าพวกเขาจะต้องสงสัยถ้าหากว่าผมไปกับพวกเขา พวกเขาจะต้องไม่เชื่อใจผมและคอยระมัดระวังตัวเองอย่างแน่นอน แล้วผมจะขโมยมันมาได้ยังไง?”

เจฟฟ์ยิ้ม “ไม่ต้องกังวล นายแค่จะต้องเข้าไปอยู่ใกล้ ๆ กับพวกเขา ฉันจะเป็นคนเปิดโอกาสให้นายได้ขโมยมันเอง”

น้ำเสียงของเขาฟังดูไม่พอใจมากนัก

ชิม่อนชะงักในขณะที่เขาไม่สามารถหาคำตอบมาตอบได้

เขามีความปรารถนาที่จะกล่าวว่า เกรกอรีและวิกกี้ต้องการยาจากตระกูลฟลินเดอร์เท่านั้น และเนื่องจากตระกูลฟลินเดอร์ก็มีมันไว้ในครอบครอง แต่เหตุใดพวกเขาจึงไม่มอบมันให้กับเกรกอรีและวิกกี้โดยตรง

แต่ทำไมพวกเขาจะต้องยื่นข้อเสนอเช่นนี้ให้กับเกรกอรีและวิกกี้ราวกับว่าพวกเขาเป็นคนโง่

แต่ถึงอย่างนั้น ชิม่อนก็ไม่มีความกล้าที่จะแสดงความคิดเช่นนั้นออกมา

ถึงแม้ว่าชิม่อนจะพูดมันออกมา ชายที่อยู่ตรงหน้าก็จะไม่ยอมฟังเขาอยู่ดี ไม่เพียงแต่เขาจะไม่ฟังแล้ว แต่ชีวิตของเขาอาจจะจบลงตรงนี้ด้วยซ้ำ

ชิม่อนก้มหน้าลงต่ำและแสดงให้เห็นถึงการปฏิเสธอย่างเงียบ ๆ

เจฟฟ์จิบชาก่อนจะพูดต่ออย่างแผ่วเบา “นายคงจะคิดว่ามันน่ารังเกียจที่ฉันทำเช่นนั้น แต่นายควรจะรู้เอาไว้ว่ามันเป็นการเอาตัวรอดของผู้ที่เหมาะสมที่สุดบนโลกใบนี้ พ่อของวิกกี้เคยหักหลังฉัน แต่ฉันกลับไม่ตำหนิเธอนั่นถือว่าเป็นความเมตตาที่ฉันได้มอบให้กับเธอแล้ว แต่ฉันจะไม่ช่วยให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อไป ถึงแม้ว่าฉันจะมียาแต่ฉันจะใช้มันกับครอบครัวของฉัน และฉันก็ไม่สามารถทำให้ครอบครัวของฉันมีชีวิตที่สั้นลงเพราะลูกสาวของคนทรยศเช่นนั้น นายเข้าใจที่ฉันพูดไหม?”

ชิม่อนพยักหน้าอย่างไม่ลังเล

เจฟฟ์อารมณ์ดีขึ้น “เอาล่ะ มอบมันมาให้กับฉัน”

เขายื่นมือออกมา

แต่ชิม่อนดูไม่เต็มใจนัก

ถ้าหากเป็นก่อนหน้านี้ เขาจะมอบหยกให้โดยไม่ลังเล แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างทำให้เขาไม่มั่นใจที่จะมอบมันให้กับเจฟฟ์

ชิม่อนรู้ว่าตัวเขาเองไม่ใช่สุภาพบุรุษและไม่มีคุณสมบัติที่ดีให้พูดถึง

อันที่จริง เขากับเกรกอรีมักใช้เล่ห์เหลี่ยมสกปรกเพื่อสู้รบกันอยู่เสมอ แต่คราวนี้เขาจะต้องตีสองหน้าเพื่อเล่นละครกับเกรกอรี เขาไม่สามารถบังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้นได้จริง ๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก