เมื่อเนลล์และคนอื่น ๆ เข้ามา ชายวัยกลางคนก็ลุกขึ้นยืน
บางทีพวกเขาอาจจะไม่รู้จักกันก็เป็นได้ เพราะดูเหมือนชายคนนั้นจะดูประหม่าและเก้อเขินอยู่เล็กน้อย เคธี่เองก็ไม่รู้จักเขาเช่นกัน ดังนั้นเธอจึงลอบมองเนลล์และกิดเดียน
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ฌอนก็ปรากฏตัวออกมาจากด้านหลังของพวกเขา
“กลับมากันแล้ว”
ฌอนเดินออกมา เขาคงไปทำอะไรสักอย่างที่ทำให้มือเปียก
เขาเช็ดมือด้วยผ้าขนหนู พลางเผยยิ้ม ทั้งแนะนำผู้ชายคนนั้นให้รู้จักกับครอบครัวของเขา “ลุงเคยเล่าให้ฟังมาก่อนว่า ลุงมีเพื่อนเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านพฤษศาสตร์ วันนี้ลุงเลยจัดการเชิญเขามาและแนะนำให้ทุกคนได้รู้จัก นี่คือนักพฤษศาสตร์ที่มีชื่อเสียงระดับโลก คุณสเปนเซอร์ โนแลน สเปนเซอร์ นี่เคธี่ มอร์ริสัน ภรรยาของฉันเอง ส่วนนี่คือลูกสาวและลูกเขยของภรรยาฉัน เนลล์ เจนนิ่ง และ กิดเดียน ลีย์ นี่คือลูกของพวกเขา”
หลังจากที่แนะนำพวกเขาแต่ละคนแล้ว สเปนเซอร์ก็เดินเข้ามาหา และจับมือกับพวกเขา
“ผมรู้จักคุณ ท่านประธานลีย์ จริงอย่างที่พวกเขาต่างพูดกัน คุณเป็นคนมีความสามารถ ถือว่าเป็นเกียรติที่ได้พบคุณ”
กิดเดียนยื่นมือออกมาเช่นกัน และจับมือกับชายคนนั้นพร้อมทั้งเผยรอยยิ้มออกมา
“คุณเองก็เป็นตำนานแห่งวงการพฤษศาสตร์ครับคุณโนแลน อีกทั้งผมเองก็อยากพบคุณมาตลอด คาดไม่ถึงว่าจะได้พบคุณวันนี้ เป็นเกียรติเช่นกันครับ”
ฌอนหัวเราะขึ้นมาเบา ๆ “ฮ่าฮ่า พวกนายทั้งคู่นี่ไม่ต่างกันเลยนะ เอาล่ะ ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรหรอก นั่งลงเถอะ”
หลังจากนั้น ทุกคนต่างก็นั่งลงบนโซฟา
ในที่สุดเคธี่ก็เข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น
ก่อนหน้านี้ ฌอนเคยปรารภว่าเขาไม่มีประสบการณ์ในการปลูกต้นเหรียญทอง และเขาต้องการขอความช่วยเหลือจากสเปนเซอร์ โนแลน ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเขา
ดูเหมือนว่าเขาจะเกลี้ยกล่อมเพื่อนของเขาได้สำเร็จ
ในฐานะเจ้าบ้าน เคธี่ต้องต้อนรับและรับรองแขกผู้มาเยือน
หลังจากที่ทุกคนนั่งลงแล้ว เธอจึงเข้ามาในครัว และสั่งให้คนรับใช้จัดเตรียมเครื่องดื่มและผลไม้
อีกด้านหนึ่ง ฌอนไม่อ้อมค้อม เขาบอกความตั้งใจของเขากับสเปนเซอร์
“สเปนเซอร์ อย่างที่ฉันได้อธิบายไปทางโทรศัพท์แล้วว่าทำไมฉันถึงเชิญนายมา ต้นเหรียญทองนี้มีอะไรบ้างที่เกี่ยวข้องกับชีวิตของเพื่อนหนุ่มสาวคู่นี้ เพราะฉะนั้นนายต้องช่วยเราวิจัยว่ามีความเป็นไปได้ไหมที่เราจะขยายพันธุ์มันได้อีก”
สเปนเซอร์พยักหน้ารับ
“ฉันเข้าใจแล้ว เพราะเธอเป็นเพื่อนกับประธานลีย์ ฉันจะพยายามช่วยอย่างสุดความสามารถ เสียแต่ว่าฉันแค่เคยอ่านเกี่ยวกับต้นเหรียญทองในหนังสือ และเอกสารที่จดบันทึกไว้เท่านั้นเอง ฉันไม่เคยเห็นต้นเหรียญทองมาก่อน และไม่เคยลองปลูก ฉันเลยไม่ค่อยมั่นใจเหมือนกัน ทำไมนายถึงไม่เอาต้นเหรียญทองให้ฉันดูล่ะ ฉันจะได้เข้าใจขึ้นมาสักหน่อย และได้รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น?”
ฌอนพยักหน้ารับ
“ได้สิ ตามฉันมา” เขาตอบพลางลุกขึ้นยืน
ทุกคนที่เหลือจึงลุกขึ้นตาม
เพราะผู้ใหญ่มีธุระที่จะต้องพูดคุยกัน ดังนั้นเนลล์จึงสั่งให้คนรับใช้พาลิซซี่ และวีมอนด์น้อยไปที่ห้องเล่นเกม
พวกเขามุ่งหน้าไปยังโรงเพาะเลี้ยง ในเวลาเดียวกันนั้น ฌอนก็สรุปรายละเอียดของเหตุการณ์นี้ให้สเปนเซอร์ฟัง
เมื่อพวกเขาไปถึงยังโรงเพาะเลี้ยง ฌอนเปิดประตูบานเล็ก และต้นเหรียญทองที่ปลูกอยู่ในกระถางหยกก็ปรากฏให้เห็น
ทันทีที่สเปนเซอร์ได้เห็นต้นไม้ ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความกระตือรือร้น
เขาเดินเข้าไปหามัน พลางก้มลงพินิจพิเคราะห์ต้นเหรียญทองโดยปราศจากคำพูด
เนลล์และกิดเดียนยืนอยู่ด้านข้าง และไม่ได้รบกวนเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก