ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 134

ทุกคนตกใจมาก

จำเอาไว้ว่าเพียงหยดเล็ก ๆ ของน้ำชาร้อนมาสามารถทำให้เกิดแผลพุพองได้ ไม่ต้องพูดถึงถ้วยที่ใครบางคนเพิ่งโยนออกไปทางนั้น

ทุกสายตาพุ่งไปหาเนลล์ในทันที เธอไม่ได้รับอันตรายขณะนั้นเธอหลบมันได้ทันเวลาพอดี ถ้วยน้ำชากระทบกับผนังและแตกกระจายลงบนพื้นในที่สุด

พวกเขาทั้งหมดถอนหายใจด้วยความโล่งอก

สายตาที่ผิดหวังถูกส่งไปทางจีน

เนลล์รู้สึกรำคาญเล็กน้อยเช่นกัน

เธอนับถือจีนในเรื่องที่ว่าเธอเป็นผู้เลี้ยงดูกิดเดียนมาตั้งแต่ยังเด็ก เธอไม่ปรารถนาที่จะมีปากเสียงกับผู้หญิงคนนี้

อย่างไรก็ตามไม่ได้หมายความว่าจีนจะสามารถทำตามที่เธอต้องและก่อให้เกิดความขัดแย้งอยู่ตลอด

ท่าทางใจเย็นหายไปจากใบหน้าของเนลล์ ขณะที่เธอพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “คุณน้า คุณอายุสี่สิบปี แต่คุณกลับไม่รู้ว่า คุณควรจะรอให้น้ำชาเย็นลงก่อนจะดื่มหรือคะ?

“นี่เป็นเรื่องที่แม้แต่เด็กอนุบาลยังรู้ อย่างไรก็ตามคุณกำลังโยนความผิดให้กับคนที่รินน้ำชาให้คุณอย่างนั้นเหรอคะ? ดวงตาของคุณ นิ้วมือของคุณมีไว้เพื่อโชว์เหรอคะ? คุณมองไม่เห็นไอน้ำหรือไม่รู้สึกถึงความอุ่นของถ้วยเหรอ? เพิ่งรู้สึกว่ามันร้อนเมื่อมันอยู่ในปากเหรอคะ?”

จีนคาดไม่ถึงว่าคำถามนี้จะมาจากเนลล์

ในฐานะลูกสาวคนเล็กของตระกูลลีย์ จีนเคยชินกับการประจบสอพลอและคำชมเชยมาตลอดชีวิตของเธอ เธอไม่เคยอยู่ภายใต้ความอัปยศอดสูเช่นนี้มาก่อน

ผู้หญิงคนนี้กล้าตำหนิเธอได้อย่างไร?

ล้อเลียนว่าเธอแย่เสียกว่าเด็กอนุบาล?

โอ้ พระเจ้า ผู้หญิงคนนี้เอากล้าแบบนี้มาจากไหน? เธอรู้ไหมว่าเธอกำลังจัดการใครอยู่?

ไม่เพียงแค่จีนเท่านั้น สเตฟานี่และคนรับใช้คนอื่น ๆ ก็ตกอยู่ในความเงียบเช่นกัน

พวกเขาประหลาดใจที่เนลล์มีความกล้าหาญเช่นนี้

เมื่อพ่อแม่ของกิดเดียนไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ จีนรับหน้าที่เป็นแม่ของเขาไปโดยปริยาย

โดยหลักการแล้วเธอเป็นแม่สามีของเนลล์ด้วยเหตุผลนี้!

มันเป็นเรื่องจริงที่ว่าเธอกล้าที่จะพูดกับแม่สามีของเธอด้วยกิริยาเช่นนี้… มหัศจรรย์! จีนรู้สึกพ่ายแพ้ “เธอคิดว่าเธอเป็นใคร! กล้าพูดกับฉันแบบนี้ได้อย่างไร? เธอไม่รู้หรือว่าฉันเป็นคนเลี้ยงดูกิดเดียนมา? เพียงคำเดียวที่ฉันพูดและคุณจะไม่ได้รับอนุญาตให้มาเหยียบที่นี่อีกเลย!”

“ด้วยเหตุผลนี้เองฉันจึงปฏิบัติต่อคุณด้วยความเคารพอย่างมาก ไม่ใช่ทุกคนในโลกที่จะมอบความสุภาพและเคารพนับถืออย่างเท่าเทียมกันกลับไป บางคนประพฤติตัวเย่อหยิ่งในความคิดของผู้อื่นโดยใช้บุญคุณในอดีตเป็นข้ออ้าง ฉันไม่คิดว่าจะจำเป็นต้องทนกับทัศนคติแบบนั้นเช่นกัน”

“เธอ! เธอ!”

จีนชี้ไปที่ผู้หญิงคนนั้นด้วยความโมโห ใบหน้าของเธอแดงก่ำเพราะความโกรธ แต่ไม่มีคำพูดใด ๆ ออกมาจากปากของเธอ

สเตฟานี่ขมวดคิ้ว และก้าวไปข้างหน้าเพื่อกอดผู้หญิงคนนั้นในอ้อมแขน

“น้าจีน คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

จีนใช้เวลาพอสมควรในการปล่อยลมหายใจที่เธอกลั้นเอาไว้ เธอพยักหน้าอย่างควบคุมไม่ได้ นิ้วของเธอยังคงชี้ไปทางเนลล์

“ดี ดี ดี! นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดกับฉันแบบนี้ คอยดู! ฉันอยากรู้นักว่ากิดเดียนจะเลือกใครระหว่างเราสองคน”

ด้วยเหตุนี้จีนจึงกระทืบเท้าด้วยความเดือดดาลไปพร้อมกับสเตฟานี่

กลุ่มคนรับใช้ยังคงเงียบด้วยความกลัว

จนกระทั่งเสียงของเครื่องยนต์รถหายไปในที่ไกลจากบริเวณนั้น ป้าจอยซ์เดินเข้ามาหาเนลล์ช้า ๆ “คุณนาย ฉันกลัวว่าคุณน้าจะไม่ปล่อยปัญหานี้ให้ค้างคา คุณ...”

เนลล์หลุบสายตาลงหลายนาที ก่อนจะตอบอย่างเรียบเฉยว่า “ปล่อยเธอไป!”

เธอไม่ได้กลายเป็นคนที่วันนี้ได้รับความพึงพอใจจากคนอื่น

แม้ว่าเธอจะเคารพในความสุภาพพื้นฐานระหว่างมนุษย์ เธอไม่มีวันยอมถ้าใครอีกฝ่ายยืนกรานที่จะทำให้เธอพ่ายแพ้ด้วยการใช้ลำดับความอาวุโส

ไม่ว่าใครคนนั้นจะเป็นใคร!

“แต่... นายท่านล่ะ...”