ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 239

แน่นอนว่ากิดเดียนคาดหวังถึงผลที่จะตามมาทั้งหมด เขาพูดขึ้น “ตั้งแต่เธอตัดสินใจออกมา เธอต้องเข้าใจถึงผลที่จะตามมา เธอทำสิ่งต่าง ๆ มากมายเพื่อทำร้ายคุณมาก่อนและถือว่าเป็นความกรุณาที่เธอตอบแทนคุณด้วยวิธีนี้”

เนลล์อาจจะไม่มีใครที่จะลงโทษไคลี่ แต่เธอรู้ว่ากิดเดียนพูดถูกเธอจึงตัดสินใจที่จะเงียบ

วิดีโอของไคลี่แพร่กระจายออกไปเร็วกว่าไฟป่า ทุกคนบนอินเตอร์เน็ตรู้เรื่องนี้หลังจากนี้ไม่นาน

เซลีนก็เห็นวีดิโอด้วย เธอตกใจและโกรธในเวลาเดียวกัน

เธอไม่เคยคิดเลยว่าเป็นเนลล์ที่จับไคลี่ไปก่อนหน้านี้ ทำให้ผู้ช่วยของเธอหายตัวไปชั่วขณะ

ในตอนนั้นชาวเน็ตด่าว่าเนลล์และเธอไม่สามารถพิสูจน์ด้วยเองด้วยหลักฐานที่หนักแน่น เซลีนยังคงคิดว่าเนลล์ไม่เกี่ยวข้องกับการหายตัวไปของไคลี่

ตอนนี้ดูเหมือนว่าเนลล์จะถือไม้เด็ดของเธอไว้

เช่นเดียวกับคำพูดที่ว่า “ตีตรงไหนก็เจ็บ” เนลล์บังคับให้เซลีนตกอยู่ในสถานการณ์ที่ลำบาก

เซลีนกระวนกระวาย การบันทึกเสียงเพียงอย่างเดียวก็เพียงต่อที่จะส่งผลกระทบต่อเธอ ตอนนี้อดีตผู้ช่วยของเธอออกมายืนยันบันทึกนั่น ทุกคนจะไม่เชื่อเธออีกต่อไป

“แม่ง! นั่งบ้าตัวเล็กนั่น!”

ด้วยความกังวลเซลีนโทรหาสกายลาร์เพื่อคุยเรื่องแผน

สกายลาร์ทำอะไรไม่ถูก เธอเคยเห็นคนดังที่ก่อปัญหาต่างๆ แต่ก็ไม่มีใครทำได้เท่าเซลีน

ปัญหาทุกอย่างที่เซลีนก่อเอาไว้ จะจบลงด้วยการที่เธอสูญเสียทุกอย่างไป เธอมักจะล้มเหลวกับการกลับไปยังเป้าหมายของเธอ แทนที่ด้วยเธอจะต้องทนทุกข์ทรมานกับมัน

สกายลาร์ไม่รู้จะพูดอะไร เธอพูดไม่ออกเพราะการกระทำของเซลีน

เซลีนกระวนกระวาย สกายลาร์มองไปที่เธอและพูดหลังจากครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว “ฉันไม่คิดว่าคุณจะหลีกเลี่ยงสิ่งนี้ได้อีกต่อไป ถ้าตอนนี้เนลล์ใช้ไคลี่กับคุณ เธอต้องมีหลักฐานอื่น ๆ อยู่ในมือ”

“ยิ่งเราปฏิเสธมันยิ่งแย่สำหรับเราถ้าเธอมีหลักฐานอื่น ๆ ทำไมคุณถึงไม่ยอมรับล่ะ?”

“อย่างไรก็ตามคุณมีฐานแฟนคลับที่มั่นคง คุณสามารถบอกพวกเขาได้ว่ามันเป็นความขัดแย้งเล็ก ๆ น้อย ๆ ระหว่างพี่สาวและน้องสาว คุณไม่รู้เหตุผลไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม”

“หลังจากนั้นคุณสามารถขอโทษเนลล์ผ่านทางวิดีโอออนไลน์ มันอาจจะไม่สามารถกอบกู้ภาพลักษณ์ของคุณกลับมาได้ แต่อย่างน้อยก็จะไม่ทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีก นี่อาจจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการแก้ปัญหานี้”

เซลีนเบิกตาของเธอกว้างด้วยความโกรธ และมองไปที่สกายลาร์อย่างไม่เชื่อสายตา

“สกายลาร์ ฉันโทรหาเธอเพื่อหาทางแก้ปัญหาที่จะพาฉันออกไปจากเรื่องบ้า ๆ นี่ ไม่ใช่บอกให้ฉันขอโทษมัน ถ้าขอโทษคือวิธี ฉันจะต้องการคุณทำไม? ฉันสามารถออกไปขอโทษต่อหน้ามวลชนได้และเรื่องทั้งหมดนี้ก็จะจบลง!”

สกายลาร์ขมวดคิ้ว “ถ้าอย่างนั้นคุณวางแผนจะทำอะไร?”

“ฉันจะหาคนมายุติข่าวนี้ และลบวิดีโอและบันทึกนั้นทิ้งซะ! ลบทุกอย่าง!”

สกายลาร์ถอนหายใจอย่างช่วยเซลีนไม่ได้ ในขณะที่เธอยังคงจมดิ่งลงไปในเหวของความบ้าคลั่งของเธอ

“วิดีโอและบันทึกมีอยู่แล้วบนอินเตอร์เน็ต ไม่ต้องพูดถึงว่าคุณจะสามารถระงับสิ่งนี้ได้ไหม แม้ว่าคุณจะใช้โชคเพื่อระงับสิ่งนี้ แต่ก็ไม่มีความหมาย”

“เดี๋ยวนี้คุณก็รู้อยู่แล้วว่าชาวเน็ตไม่ได้โง่ หากประเด็นร้อนดังกล่าวหายไป ในทันทีพวกเขาจะรู้ว่าคุณอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้โดยจ่ายเงินเพื่อระงับข่าว”