ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 296

สาวใช้มองไปที่จีน จากนั้นก็มองไปที่เนลล์

เธอสัมผัสได้ถึงความตึงเครียดระหว่างผู้หญิงสองคนนี้ แต่ไม่กล้าถามอะไร

เธอเพียงตอบอย่างเชื่อฟังว่า “ค่ะ” และเข้ามาช่วยจีน

จีนพลุ่งพล่านไปด้วยความโกรธ ขณะที่เธอมองไปที่ใบหน้าที่เฉยเมย และไม่แสดงออกอาการของเนลล์ คำพูดที่ตามหลังมา “ฉันจะเป็นคุณผู้หญิงที่ถูกต้องของลีย์” ยังคงวนอยู่ในใจของเธอ

ความต้องการของเธอที่ไม่สามารถควบคุมได้ จนอยากจะเข้าไปตะครุบเนลล์และฉีกเธอเป็นชิ้นเล็ก ๆ !

ถึงกระนั้นเธอก็หายใจเข้าลึก ๆ ระงับความโกรธ และความไม่พอใจด้วยกำลังทั้งหมดที่มีอยู่

“ดี แกกล้ามากที่พูดกับฉันแบบนี้! เราจะได้เห็นดีกัน! เนลล์ เจนนิ่งส์ ฉันขอแนะนำแกเหมือนกัน เมียมันเปลี่ยนกันได้ตลอดเวลา แต่กับน้ามันเปลี่ยนไม่ได้!

“ฉันเฝ้าดูแลกิดเดียนมาตั้งแต่เขายังเด็ก ไม่ว่าเขาจะรักแกมากแค่ไหน ความรู้สึกที่เขามีต่อแกก็แค่ชั่วคราว รอก่อนเถอะ ช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดของแกก็จะจบลง! วันนั้นฉันจะเป็นคนไล่แกออกจากตระกูลลีย์เอง!”

หลังจากนั้นเธอก็จับมือของสาวใช้แล้วเดินออกไป

เนลล์พบว่าการหายใจคล่องขึ้น หลังจากจีนจากไป

เธอเงยหน้าขึ้นและสูดหายใจเข้าลึก ๆ รู้สึกเหมือนกับว่าความโกรธข้างในตัวเธอกำลังจะทะลักออกมาจากคอในอีกไม่กี่วินาที

เวลาผ่านไปสักพักก่อนที่เธอจะมีอาการเย็นลง

เธอหันกลับไปและเดินออกไปข้างนอก

กิดเดียนสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติกับเธอ เมื่อเธอเข้ามาในรถ เขาขมวดคิ้ว

เขาวางนิตยสารที่อ่านไว้ข้าง ๆ แล้วถามเธอว่า “ทำไม? เธอพูดอะไรกับคุณ?”

“ไม่มีอะไร”

ไม่ใช่ว่าเนลล์ไม่อยากบอกเขากับสิ่งที่จีนพูด แต่เธอคิดว่ามันไม่จำเป็นเลยไม่พูด

ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเธอก็เชื่อใจกิดเดียน การบอกสิ่งนี้ให้เขารู้ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเดิม

เธอหายใจเข้า และสั่งแมทธิว “ออกรถ!”

แมทธิวพยักหน้าสตาร์ทรถแล้วขับออกไป

ในความเงียบนั้น กิดเดียนจ้องมองเธออย่างไม่กะพริบตา

เขามีสายตาที่ดี และมีไหวพริบในการสังเกต ดังนั้นเขาจึงสามารถบอกได้ว่าเธอกำลังซ่อนอารมณ์ของเธออยู่

สีหน้าบึ้งตึง และดวงตาสีแดงของหญิงสาวเผยให้เห็นอย่างโจ่งแจ้งว่าเธอรู้สึกไม่พอใจ

ไม่ต้องสงสัยเลย จีนจะต้องพูดอะไรที่ร้ายแรงกับเธอแน่ ๆ

กิดเดียนกลายเป็นคนเคร่งขรึม

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาและพูดว่า “ผมจะโทรหาเธอเดี๋ยวนี้!”

เนลล์เลิกคิ้วและหยุดเขาทันที

“อย่า”

กิดเดียนขมวดคิ้ว

เนลล์หยุดชั่วคราว และสงบสติอารมณ์ก่อนจะพูดว่า “เธอไม่เคยชอบฉันเลย เธอคิดว่าฉันกำลังใช้ประเด็นนี้เพื่อแก้แค้นเธอ และไล่เธอออกจากตระกูลลีย์

นี่คือสิ่งที่เข้าใจผิดไป ถ้าคุณโทรหาเธอก็ไม่สำคัญว่าคุณจะพูดอะไร เธอจะคิดแค่ว่า ฉันบ่นเรื่องเธอกับคุณ และโกรธเคืองเธอ การทำแบบนี้นั้นจะทำให้เกิดความแตกแยกมากขึ้นและมันจะไม่แก้ปัญหาอะไร ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะโทรหาเธอ"

กิดเดียนพึมพำ “แต่คุณกำลังรู้สึกไม่ดี”

เนลล์ฝืนยิ้ม

“ไม่จริงหรอก คนที่ใส่ใจจะบอกว่าพวกเขาทำผิด แต่คนที่ไม่ใส่ใจจะไม่รู้สึกอะไรเลย”

ขณะที่เธอพูดเธอมองออกไปนอกหน้าต่าง และจ้องมองไปที่ถนนที่เงียบสงัดในตอนกลางคืน

คำพูดของเธอทำให้หัวใจของกิดเดียนปวดร้าว เขาจับมือเธอและดึงเธอเข้าสู่ในอ้อมแขนของเขา

“เนลลี่ผมขอโทษ คุณรู้สึกไม่ดีเพราะผม”