ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 346

คำพูดของเนลล์ทำให้นายท่านการ์เร็ตต์หัวเราะอย่างมีความสุข

“ลูกสะใภ้ของตระกูลลีย์ ใช้คำพูดได้ดีทีเดียว แต่หนูไม่รู้จักลุงรองการ์เร็ตต์ ถ้าหนูรู้ หนูก็จะรู้ว่าเขารู้วิธีดูแลทรัพย์สินเท่านั้นและไม่สามารถทำอย่างอื่นได้”

เห็นได้ชัดว่าคำพูดของชายชราทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจเพราะมันไม่สามารถเป็นจริงได้ ตอนนั้นเองกลุ่มคนก็หัวเราะตามไปด้วย

"คุณต้องล้อหนูเล่นแน่ ๆ ถ้าลุงรองการ์เร็ตต์ที่สองรู้วิธีการดูแลทรัพย์สินแล้วพวกเราต้องคุยกับใคร?"

"ถูกต้องความสำเร็จของการ์เร็ตคอร์ป ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเป็นที่ชัดเจน เมื่อมีลุงการ์เร็ตต์ที่สองหนูไม่ต้องกังวล"

กลุ่มคนกำลังพูดคุยกันเองแม้ว่าโจเซฟจะไม่อยู่ที่นั่น แต่ในสายตาของคนเหล่านี้เขาก็เป็นผู้นำของตระกูลแล้ว

ในเวลานี้จิมซึ่งยืนอยู่ข้างหลังของนายท่านการ์เร็ตต์ หน้าก็บึ้งตึงมากเข้าไปอีก

ไม่ใช่ว่าไม่มีใครสังเกตเห็นปฏิกิริยาของเขา แต่เพียงแค่ว่าในกลุ่มนี้ ผู้ที่อ่อนแอมักจะพ่ายแพ้ต่อผู้ที่แข็งแกร่งเสมอ

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาทุกคนรู้ว่าสองพี่น้องคนไหนที่นายท่านการ์เร็ตต์ต้องการ

ยิ่งไปกว่านั้นตั้งแต่โจเซฟเข้ามาบริหารบริษัท ไม่เพียงแต่ว่าเขาจะเปลี่ยนการ์เร็ตคอร์ปที่เคยขาดทุนในอดีตมาทำกำไรได้แล้ว แต่กำไรประจำปีก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วเช่นกัน

นั่นกลายเป็นเรื่องที่มีการแข่งขันสูงสำหรับการ์เร็ตคอร์ป เนื่องจากในอนาคตพวกเขาต้องการมุ่งเน้นไปที่ธุรกิจ

ในทางกลับกันจิมซึ่งอยู่กับกองทัพเมื่อตอนเขายังเด็กและเกษียณออกจากที่นั่น หลังจากได้รับบาดเจ็บที่เคยทำงานให้กับรัฐบาล

จิมมีคนรู้จักแต่ไม่มีความสามารถที่จะยกระดับของตระกูลไปอีกขั้นได้ การทำเล่น ๆ และอยู่กับธุรกิจจึงเป็นวิธีเดียวที่จะทำแบบนั้นได้ อย่างไรก็ตามจิมที่ยุ่งเกี่ยวกับการเมืองมานานก็ไม่คุ้นเคยกับการทำธุรกิจ

ดังนั้นดูเหมือนว่าเขายังมีประสบการณ์ที่น้อยกว่าโจเซฟน้องชายของเขามาก

ตามที่ทุกคนคาดหวังเอาไว้ พวกเขารู้ว่าพี่น้องทั้งสองเข้ากันไม่ได้ และด้วยสุขภาพของนายท่านการ์เร็ตต์ก็แย่ลงอย่างรวดเร็ว พวกเขาก็ไม่รู้ว่าเขาจะตายเมื่อไหร่

อย่างไรก็ตามเมื่อถึงเวลานั้นโจเซฟอาจจะเป็นทายาท

แน่นอนว่ามีอีกเหตุผลหนึ่งที่ทุกคนรู้ แต่ก็ไม่ได้พูดออกมา

เป็นหลานสาวที่มีค่าที่ทำให้นายท่านและโจเซฟพากลับบ้าน

ดูเหมือนว่าจะไม่สำคัญว่าหลานสาวจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ เพราะในสายตาของนายท่าน เธอเป็นหลานจริง ๆ

เมื่อโจเซฟเป็นคนพาเธอกลับมาเธอก็จะอยู่เคียงข้างเขาแน่นอน หากโชคไม่ดีที่ชายชราตายในตอนนั้นมันคงเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะไม่ได้รับมรดกตกทอดมาสักชิ้น

เมื่อถึงเวลานั้นถ้าโจเซฟและเธอร่วมมือกัน จิมซึ่งโดดเดี่ยวและทำอะไรไม่ถูกก็ไม่น่าจะใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา

มีความขัดแย้งมากมายในครอบครัวที่ร่ำรวย ทุกคนรู้ดีอยู่แล้วว่าสถานการณ์จะเป็นอย่างไรในอนาคตและผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไรสำหรับฝ่ายที่พ่ายแพ้

ดังนั้นจึงไม่มีใครเห็นอกเห็นใจผู้อ่อนแอ เว้นแต่ฝ่ายตรงข้ามจะเป็นคนที่เกี่ยวข้องกับเขาอย่างใกล้ชิด ในตอนนั้นทุกคนจะยืนอยู่บนฝั่งแห่งชัยชนะเท่านั้น

ภายในห้องนั่งเล่นตกอยู่ในช่วงเวลาแลกเปลี่ยนการสนทนาตามมารยาทสั้น ๆ แทน

หลังจากนั้นไม่นานก็มีเสียงเคาะประตู สักพักเซลีนก็เดินเข้ามา

“คุณปู่ คุณตามหาหนูอยู่เหรอคะ?”

เธอยิ้มและเมื่อเธอเดินเข้ามาหาเขา นายท่านการ์เร็ตต์ก็แสดงรอยยิ้มและโบกมือให้เธอทันที

"ใช่ เข้ามาสิ มาพบคุณลุงและคุณป้าของหนู"

เซลีนก้าวไปข้างหน้าอย่างเคารพ และกล่าวทักทายพวกเขาแต่ละคน

แฮร์ริสันมองเธอด้วยความพึงพอใจและยิ้ม “อากัปกิริยาของเซลีนก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้หญิงที่ร่ำรวยในเมืองหลวงเลย บางอย่างก็มีมาแต่เกิดจริงๆ”

นายท่านการ์เร็ตต์ก็เริ่มหัวเราะออกมาดัง ๆ เมื่อคำพูดเหล่านั้นทำให้เขาพอใจ

ในขณะนี้ จู่ ๆ เนลล์ก็รู้สึกได้ว่ามีใครบางคนรอบตัวเธอกำลังดึงมุมกระโปรงของเธอ