ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 593

แม่ของลูซี่อายุมากแล้ว แต่กลับต้องมาถูกสั่งสอนจากลูกสาวของเธอเอง เธอจึงรู้สึกอับอายเล็กน้อยในทันที

แต่อย่างไร เธอก็ว่าลูซี่พูดถูก

ก่อนหน้านี้ เธอรู้สึกกังวลและพูดจาไม่มีเหตุผล

ดังนั้นคราวนี้เธอไม่ปฏิเสธ เธอเชื่อฟังและพูด “ได้ ได้ ได้ แม่รู้”

ลูซี่ยิ้มและยืนขึ้นอย่างโล่งใจ

“งั้นหนูจะโทรหาเขาตอนนี้”

“ก็ได้”

ลูซี่ค้นหาเบอร์ของเซซิลที่สี่และกดโทรออก

ระหว่างการรอสายไม่ได้นานอย่างที่คิด ก่อนที่เขาจะรับสาย

เสียงลวก ๆ ของเซซิลที่สี่ดังขึ้นจากปลายสาย

“นี่ใคร?”

ลูซี่พูดด้วยเสียงที่ใจเย็น “ฉันเอง”

ปลายสายเงียบไปสักพัก

จากนั้น เขาหัวเราะอย่างร่าเริ่ง “อ๋อ เธอเอง มีอะไร?”

“คุณสัญญาแล้วเมื่อวานว่าคุณจะไปที่สำนักกิจการพลเรือนด้วยกันวันนี้เพื่อไปเซ็นต์ใบหย่า มาเจอกันตอนนี้!”

“โอ้ไม่!” เขาตบหน้าผากของเขาทันที “ดูความขี้ลืมของฉันสิ ฉันลืมสิ่งสำคัญอย่างนี้ไปได้ยังไงกันนะ? ฮ่าฮ่า...ขอโทษนะ เมื่อคืนฉันตั้งใจดื่มมากไปและพึ่งจะตื่น เธอ อ่า...คุยกับแม่เธอหรือยัง?”

ลูซี่ขมวดคิ้ว ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างจากน้ำเสียงของเซซิลที่สี่

เธอลดเสียงลง “ฉันคุยแล้ว คุณจะมาเมื่อไหร่?”

“ฉัน… ตอนนี้ฉันไม่สะดวก ทำไมไม่รอฉันหน่อยล่ะ? ฉันจะโทรกลับไปตอนที่ฉันเสร็จตรงนี้แล้ว”

เมื่อเขาพูดอย่างนั้น ลูซี่ไม่มีทางเลือก

เธอมอลเวลาและเห็นว่าตอนนี้แค่ 10.00 น.เอง

ไม่มีเหตุผลที่จะต้องรีบ ดังนั้นเธอจึงตกลง

“ก็ได้ ฉันจะรอคุณโทรมา”

“ได้”

หลังจากที่วางสาย แม่ของลูซี่มองไปที่เธอด้วยความกังวัล “เป็นยังไงบ้าง? เขาจะมาเมื่อไหร่?”

ลูซี่ขมวดคิ้ว เธอรู้สึกไม่ดีแต่เธอไม่ได้พูดไปตรง ๆ เพื่อไม่ให้แม่ของเธอเป็นห่วง

เธอเพียงแค่ส่ายหน้าและพูด “เขาบอกว่าเขามีเรื่องต้องจัดการตอนนี้ และจะมาเมื่อเขาเสร็จ อีกอย่างมันยังเช้าอยู่ และยังไงสำนักกิจการพลเรือนยังไม่ปิดจนกว่าจะถึง 17.30 น เขาน่าจะมาทันเวลา”

แม่ของเธอพยักหน้าในสิ่งที่เธอพูด

ลูซี่ต้องการจะให้แม่ของเธอสบายใจ เพราะเธอไม่ไว้ใจที่จะให้เซซิลที่สี่ไปทำพิธีการกับแม่ของเธอเพียงลำพัง

แต่อย่างไร เธอไม่รู้ว่าเขาจะมาเมื่อไหร่ เธอจึงอยู่ที่โรงพยาบาลทั้งวัน

เธอคิดว่าเซซิลที่สี่จะโทรหาเธอ เมื่อเขาเสร็จงาน

แต่แม้ว่าจะรอมาห้าชั่วโมงเต็ม ก็ไม่มีใครโทรมา

มองดูที่นาฬิกาซึ่งเป็นเวลา 15.00 น. แล้ว ลูซี่กลับรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย และรีบโทรหาเขา

เธอไม่คิดว่าโทรศัพท์ของเขาจะปิดเมื่อเธอโทรไป

หน้าของเธอเริ่มซีด ไม่รู้ว่าเซซิลที่สี่จะจงใจไม่รับสายของเธอหรือว่ามีเรื่องด่วนเข้ามา

ดังนั้น สิ่งเดียวที่เธอทำได้มีเพียงแค่โทรซ้ำแล้วซ้ำอีก

อารมณ์ของลูซี่เต็มไปด้วยรู้สึกสิ้นหวัง

แม่ของเธอเห็นสีหน้าของเธอและปลอบประโลมเธอ “ลืมไปเถอะ ถ้าวันนี้มันไม่ได้ผล ค่อยลองใหม่พรุ่งนี้ เขารักเงินมากขนาดนี้ เขาคงไม่ยอมแพ้ให้กับเงินจำนวนมากขนาดนี้”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก