ทันทีที่ชิม่อนเห็นเกรกอรีและวิกกี้ เขาก็รีบเดินเข้าไปหาในทันที
“พวกคุณมาถึงแล้ว”
เกรกอรีจ้องมองไปที่ผู้คนในห้องโถงด้วยใบหน้าที่สงบและเยือกเย็น
วิกกี้พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า “เรามาที่นี่ตามที่คุณได้เคยบอกเอาไว้ พวกคุณก็ควรจะทำตามสัญญา และบอกความจริงกับพวกเราตอนนี้เลยได้ไหม?”
ชิม่อนเองก็ไม่ได้มัวมายื้อเวลากับพวกเขาเช่นกัน
เขาพาพวกเขามาพบกับหลุยส์ ฟลินเดอร์ ทันที
เกรกอรีและวิกกี้ เคยได้ยินชื่อของหลุยส์ ฟลินเดอร์ มาก่อนหน้านี้ แต่ก็ไม่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาก่อน
เมื่อพวกเขาได้มาพบกันในวันนี้ พวกเขาจึงได้รู้ว่าเขาก็เหมือนกับผู้สูงอายุคนอื่น ๆ ทั่วไป
หลุยส์ยิ้มออกมาและพูดว่า “ตามผมมาทางนี้”
ทั้งคู่ถึงกับชะงัก
ตอนแรกพวกเขาคิดว่าหลุยส์ ฟลินเดอร์ ต้องการพบพวกเขา และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมครอบครัวฟลินเดอร์ ถึงได้ใช้ความพยายามอย่างมากในการพาพวกเขาทั้งสองคนมาที่นี่
แต่ดูจากสถานการณ์ในตอนนี้แล้ว พวกเขามีคนที่อยู่เบื้องหลังของเรื่องนี้?
ทั้งสองมองหน้ากันเงียบ ๆ แล้วเดินตามเขาเข้าไป
งานเลี้ยงถูกจัดขึ้นบนเกาะ และทุกคนอยู่ในอาคารแบบดั้งเดิมที่บนเกาะแห่งนี้
ในตอนนี้ทุกคนอยู่ในห้องโถงด้านหน้า ในขณะที่หลุยส์พาทั้งสองคนไปที่สวนหลังบ้าน พวกเขาเดินผ่านเนินเขาเทียม น้ำพุ และศาลา หลังจากเดินไปได้ประมาณสิบนาที พวกเขาก็หยุดอยู่ที่ประตูทางเข้าที่แสนเงียบสงบและสง่างาม
หลุยส์เคาะประตู พลางกล่าวด้วยความเคารพ “นายท่านครับ พวกเขามาถึงกันแล้วครับ”
เกรกอรีและวิกกี้ถึงกับตกใจ นายท่าน? นายท่านไหน?
ก่อนที่พวกเขาจะได้ทันคิด ประตูก็เปิดออกเล็กน้อย พลางได้ยินเสียงเย็นเยียบราวกับน้ำแข็งจากข้างในดังขึ้นมา
“เข้ามาข้างใน”
หลุยส์หยุดอยู่ที่ปากทางเข้า และเว้นที่ว่างให้แก่พวกเขา เขาชี้เข้าไปข้างในและพูดว่า “เชิญพวกคุณเข้าไปข้างใน”
วิกกี้และเกรกอรีมองหน้ากัน พวกเขาแทบจะไม่อยากเชื่อสายตาของตัวเองกับสิ่งที่ได้เห็นต่อไปนี้
เป็นที่รู้ ๆ กันว่าอิทธิพลใต้ดินของตระกูลฟลินเดอร์มีประวัติที่ยาวนานที่สุด แม้แต่ครอบครัวที่ร่ำรวยมากก็ไม่สามารถเทียบกับพวกเขาได้ กล่าวได้ว่าอย่างน้อยครึ่งหนึ่งของเศรษฐกิจในโลกนี้ขับเคลื่อนได้เพราะอิทธิพลจากครอบครัวนี้
ตอนแรกดูเหมือนว่าหลุยส์ ฟลินเดอร์ จะเป็นผู้นำสูงสุดของตระกูล แต่ตอนนี้กลับกลายว่ามีคนที่มีอิทธิพลที่ยิ่งใหญ่กว่าซ่อนอยู่เบื้องหลัง
วิกกี้จำเรื่องที่เคยวิเคราะห์กับเกรกอรีเมื่อไม่นานมานี้ได้
เขาเคยกล่าวไว้ว่าครอบครัวฟลินเดอร์ทำอะไรแตกต่างกัน หลาย ๆ เรื่องดูเหมือนจะไม่ได้รับการจัดการในแบบของหลุยส์ ฟลินเดอร์ บางทีอาจจะมีผู้มีอำนาจตัดสินใจอีกคนในตระกูลฟลินเดอร์
ตอนนั้นเธอยังเก็บเอามาพูดทีเล่นทีจริงอยู่เลย แต่ดูเหมือนว่าเขาจะพูดถูก!
พวกเขาทั้งคู่ยังคงตกใจเมื่อเดินผ่านประตูเข้ามา
สนามหญ้าไม่ได้ใหญ่มาก แต่พวกมันดูเหมือนกับว่าจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี พวกเขารู้สึกว่าตัวเองกำลังเดินเข้าไปในสวรรค์
ถนนลูกรังถูกปูไปด้วยหินกรวด สองข้างทางของถนนนั้นเต็มไปด้วยต้นไม้ และดอกไม้ที่แปลกตา
วิกกี้จำสัตว์ได้แค่ไม่กี่ชนิด ส่วนบางสายพันธุ์ก็เหมือนจะหายากไปแล้ว พวกเขาคิดว่าสัตว์บางชนิดที่อยู่ที่นี่น่าจะสูญพันธุ์ไปเมื่อหลายปีก่อนแล้ว ดังนั้นเธอจึงไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้เห็นพวกมันที่นี่!
การที่ได้มาเห็นต้นไม้เหล่านี้นั้น ช่างเป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจมากกว่าการได้เห็นภูเขาสีทองหรือสีเงินเสียอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก