หรือเราจะบอกว่าโชคชะตาเป็นเรื่องที่น่าแปลก?
ก่อนหน้านี้มิสเตอร์ดอนเนลลี่เองก็สงสัยว่าเขาจะได้พบกับจีนอีกเมื่อไหร่ แต่ในตอนนี้เธอมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเขา
เขารีบเดินเข้าไปหาเธออย่างกระตือรือร้น “คุณลีย์ในที่สุดคุณก็อยู่ที่นี่ เชิญเข้ามาก่อนครับ”
เขาสังเกตเห็นว่าจีนอารมณ์ไม่ดี ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ
มิสเตอร์ดอนเนลลี่เดินทางไปรอบ ๆ อยู่นานหลายปี ดังนั้นเขาจึงอ่านสีหน้าของผู้คนได้อย่างง่ายดาย เขาสังเกตเห็นว่าจีนไม่ได้มาคนเดียว เธอไม่ได้พาแฟนหนุ่มรูปหล่อมาด้วย แต่เธอกลับพาหญิงสาวสวยคนหนึ่งมากับเธอแทน
หญิงสาวอยู่ในชุดลำลองทั่วไป แต่เธอมีใบหน้าที่งดงาม ในขณะที่ดวงตาของเธอดูเคร่งขรึมเป็นพิเศษ ทุกคนต่างก็บอกได้ว่าหญิงสาวผู้นี้ได้รับการฝึกฝนมานานหลายปี
คุณดอนเนลลี่เลิกคิ้วและยิ้ม “คุณลีย์ คุณมาที่นี่เพื่อหารือเกี่ยวกับรายละเอียดเร่งด่วนของโครงการของเราใช่หรือเปล่า?”
จีนกวาดสายตาไปมา
“ใช่แล้ว คุณคิดว่าฉันว่างมากอย่างนั้นเหรอ? คุณคงไม่คิดว่าฉันมาที่นี่เพียงเพื่อดื่มชาหรอกใช่ไหม?”
เมื่อพูดจบเธอก็หันไปแนะนำหญิงสาวที่เธอพามา “เธอคือเนลล์ เจนนิงส์ หลานสะใภ้ของฉัน เธอเป็นประธานบริษัทอันนิง อินเตอร์เนชั่นแนล คุณคงเคยได้ยินชื่อของเธอใช่ไหม?”
มิสเตอร์ดอนเนลลี่ตกใจ
เขาอาจจะไม่เคยได้ยินชื่อของ เนลล์ เจนนิงส์ แต่ว่าเขาเคยได้ยินชื่อของ อันนิง อินเตอร์เนชั่นแนล
แต่อันนิง อินเตอร์เนชั่นแนล ก็ไม่สำคัญเท่ากับการที่ได้รู้ว่า เนลล์เป็นหลานสะใภ้ของจีน
ถ้าเช่นนั้น หลานชายของจีนคือใคร?
ใช่แล้ว กิดเดียน! ถ้าเช่นนั้นก็หมายความว่าหลานสะใภ้ของจีนคือ...
การแสดงออกทางสีหน้าของมิสเตอร์ดอนเนลลี่เปลี่ยนไป จากนั้นเขาก็พูดด้วยท่าทางที่ให้เกียรติ “ผมเคยได้ยินเกี่ยวกับคุณมานานคุณลีย์ ผมดีใจมากที่ได้พบคุณ”
เนลล์ยิ้มและจับมือกับมิสเตอร์ดอนเนลลี่
เมื่อพวกเขาเข้าไปด้านใน เนลล์ก็กวาดสายตาไปรอบ ๆ สถานที่ เธอสามารถจดจำสถานที่แห่งนี้ได้ด้วยการชำเลืองมองเพียงแค่ครั้งเดียว
มันเป็นเหมืองหินหยกทั่วไป จากการสำรวจด้วยสายตาของเธอเพียงเท่านั้นก็ทำให้เธอรู้จักตัวตนของมิสเตอร์ดอนเนลลี่แล้ว
เมื่อเธอคิดว่าจีนไม่น่าไว้วางใจมากนัก ดังนั้นเธอจึงมาที่นี่เพื่อตามหาตัวตนของอีกฝ่ายด้วยตัวเธอเอง
เนลล์ยิ้มแลกกล่าวว่า "คุณคือคุณดอนเนลลี่ใช่ไหมคะ? ที่ฉันมาที่นี่วันนี้ เรื่องแรกคือการพูดคุยเกี่ยวกับโครงการความร่วมมือในเหมืองหินหยกระหว่างคุณกับคุณป้าของฉัน ส่วนเรื่องที่สอง ฉันอยากจะรบกวนอะไรบางอย่าง”
มิสเตอร์ดอนเนลลี่พยักหน้า
“ได้เลยครับ เราเข้าไปคุยต่อกันข้างในเถอะ”
เนลล์พยักหน้าและเดินตามเขาเข้าไปภายในที่พัก
ภายในที่พัก คุณดอนเนลลี่บอกเลขาให้นำชามาให้แขก จากนั้นเขาก็ถามขึ้นว่า “คุณบอกผมมาได้เลยว่าคุณอยากให้ผมช่วยอะไร?”
เขาเป็นคนฉลาด ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าจีนอาจมีข้อเสนอที่ไร้สาระ แต่ในตอนนี้เนลล์เองก็อยู่ที่นี่ด้วย นั่นหมายความว่าพวกเขาจะต้องจริงจังกับโครงการความร่วมมือนี้
และเนื่องจากว่าข้อกำหนดของโครงการที่พวกเขาได้ทำร่วมกันได้ถูกกำหนดเอาไว้ชัดเจน ดังนั้นมันจึงไม่มีอะไรให้เขาต้องเป็นกังวล
ดังนั้นเขาควรจะถามในสิ่งที่เธอต้องการรบกวนเขาก่อน
ถ้าหากเป็นสิ่งที่เขาสามารถทำได้ เขาก็เต็มใจให้ความช่วยเหลือตระกูลลีย์ เพราะว่าตระกูลลีย์จะไม่ขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นถ้าไม่จำเป็น และถ้าหากว่าพวกเขาต้องการขอความช่วยเหลือเช่นนี้ นั่นก็หมายความว่าพวกเขาไม่สามารถจัดการปัญหาได้เอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก