ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก นิยาย บท 973

เนลล์ถามเขาว่า “ร่างกายของเธออ่อนแอเหรอ?”

สายตาของเธอมือมนลง ในขณะที่เธอจ้องมองไปยังเคธี่ที่ซ่อนตัวอยู่ด้านหลังของฌอน

เคธี่จับเสื้อของฌอนเอาไว้แน่น ในขณะที่เธอจ้องมองปฏิกิริยาของเนลล์ เธอหวาดกลัวด้วยร่างที่สั่นเทา เธอซ่อนตัวอยู่ด้านหลังฌอนราวกับแมวที่ไร้เดียงสาที่กำลังซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้

ทันใดนั้น เนลล์ก็เริ่มหัวเราะ

เสียงหัวเราะของเธอฟังดูเย้ยหยันและโดดเดี่ยว

“คุณ…กลัวฉันเหรอ?”

เคธี่ไม่ได้พูดอะไร เธอยังคงจ้องมองเนลล์และรู้สึกหวาดกลัวมากขึ้น

ฌอนไม่พอใจ เขากอดร่างของเคธี่อย่างหวงแหนราวกับว่าเขากลัวเนลล์จะทำร้ายเธอ

จีนเดินเข้าไปและพยายามดึงเนลล์กลับมาอย่างหวาดระแวง

“เนลลี่ อย่าสร้างปัญหาเลย เรากำลังพูดคุยเรื่องธุรกิจอย่างจริงจัง…”

“เงียบไปซะ!”

เนลล์ตะโกนขึ้นด้วยความโกรธ

จีนตกใจมาก

ในอดีต เธอเคยทะเลาะกับเนลล์อยู่หลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เนลล์ตะโกนใส่เธอในที่สาธารณะเช่นนี้

ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถควบคุมความโกรธได้

“เนลล์ เจนนิงส์! เธอกำลังจะทำอะไร? เธอคิดว่าตัวเองจะทำตัวเช่นนี้ต่อหน้าผู้ที่เรากำลังทำธุรกิจด้วยได้อย่างนั้นเหรอ? กลับไปนั่งลงเดี๋ยวนี้!”

เป็นเรื่องธรรมดาที่จีนพยายามทำตัวเป็นผู้อาวุโสที่มีความรับผิดชอบ แต่เธอสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างเข้าครอบงำจิตใจของเนลล์ในเวลานี้ ดังนั้นเธอคงจะไม่ฟังคำพูดของจีนอย่างแน่นอน

เนลล์ผลักจีนออกไป และจับจ้องไปที่เคธี่ซึ่งกำลังซ่อนตัวอยู่ด้านหลังฌอน

“คุณยังไม่ตายเหรอ? ทำไมคุณถึงยังมีชีวิตอยู่? ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่? และถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่ทำไมคุณไม่บอกฉัน? ทำไมคุณไม่ตามหาฉัน? คุณตัดสินใจที่จะให้กำเนิดฉันแล้ว แต่ทำไมคุณถึงจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ? ทำไมคุณถึงทิ้งฉันไว้ตามลำพังในบ้านที่น่าขยะแขยงเช่นนั้นเป็นเวลานานนับสิบปี? ทำไม?"

ในขณะที่เนลล์พูดเช่นนั้น น้ำตาของเธอก็ไหลออกมาดั่งสายน้ำ

ทุกคนตกตะลึงเมื่อได้ยินสิ่งที่เนลล์พูด

มิสเตอร์ดอนเนลลี่และจีนต่างก็อ้าปากค้างด้วยความตกใจ

ฌอนเป็นคนเดียวที่ดูราวกับว่าเขาเข้าใจอะไรบางอย่าง เขามองไปที่สายตาของเนลล์ และสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่ซับซ้อน

แต่เคธี่กลับแสดงสีหน้าที่ดูไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูดออกมา

“คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? ฉันไม่เข้าใจว่าคุณหมายถึงอะไร”

เคธี่ขมวดคิ้วและมองดูเนลล์อย่างสับสน ถึงแม้ว่าเธอจะกลัว แต่เธอก็ยังแสดงท่าทางที่สุภาพออกมา

เนลล์ส่ายหน้าอย่างเย้ยหยัน

“คุณไม่เข้าใจเหรอ? หรือว่าคุณปฏิเสธที่จะเข้าใจกันแน่เคธี่ มอร์ริสัน! ฉันคือลูกสาวของคุณ! ลูกสาวที่คุณทิ้งไว้ให้กับครอบครัวเจนนิงส์นานนับสิบปี แล้วตอนนี้คุณเข้าใจหรือยัง?”

มิสเตอร์ดอนเนลลี่และจีนเบิกตากว้างด้วยความตกใจ

จีนพูดตะกุกตะกัก

“เนลล์ ไม่…เธอบอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็น…”

สายตาของเนลล์ดูเย็นชา "ใช่แล้ว! เธอคือแม่บุญธรรมของฉัน เธอเป็นนายหญิงของตระกูลมอร์ริสันในจินเฉิง เคธี่ มอร์ริสัน เธอควรจะเสียชีวิตในอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสิบเอ็ดปีที่แล้ว! แล้วตอนนี้คุณเข้าใจหรือยัง?”

จีนตกตะลึง

แน่นอนว่าเธอรู้เกี่ยวกับอดีตของเนลล์