ถัดจากเนลล์ ลิซซี่รีบวิ่งเข้ามาด้วยความตื่นเต้น ทันทีที่ได้ยินเนลล์คุยโทรศัพท์ “คุณแม่จะเดินทางไปทำธุระเหรอคะ?”
เนลล์มองลงมาที่เธอและยิ้มออกมา "ใช่แล้วค่ะ"
เธอเอื้อมมือออกไปลูบผมของลิซซี่ แล้วพูดอย่างอ่อนโยนว่า “อีกสองสามวัน แม่กับพ่อจะต้องไปต่างประเทศกันห้าวัน ดังนั้นลูกจะต้องอยู่บ้านดูแลน้องชายของลูกให้ดีนะ ลูกตีน้องได้เลยถ้าเขาดื้อ แต่ถ้าหากว่ามีใครมารังแกเขา ลูกจะต้องปกป้องเขานะ ทำได้ไหมคะ?”
ลิซซี่พยักหน้ารับอย่างเคร่งขรึม
“คุณแม่ไม่ต้องกังวลไปหรอกค่ะ หนูจะดูแลวีมอนด์ให้ดีที่สุดเอง”
เนลล์พยักหน้าด้วยความโล่งอก จากนั้นเธอก็เอนตัวลงจูบลิซซี่ที่หน้าผาก ก่อนจะพูดว่า “เราไปกินข้าวกันเถอะ”
ทั้งครอบครัวกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุข และในตอนเย็นเนลล์ก็ได้กลับไปที่ห้องของเธอ เพื่อค้นหาสถานที่เที่ยวสนุก ๆ รอบเมืองหลวง หลังจากนั้นเธอก็ได้โทรไปที่บริษัท และสั่งให้ฮันนาช่วยดูแลบริษัทในช่วงที่เธอไม่อยู่ ก่อนจะวางสายไป
ขณะที่เธอกำลังค้นหาข้อมูลบนอินเทอร์เน็ตอยู่นั้น กิดเดียนก็ได้ออกมาจากห้องอาบน้ำ ทันทีที่เขาเห็นว่าเธอกำลังนั่งอยู่ตรงนั้น เขาก็เดินเข้าไปหาเธอจากทางด้านหลัง
"คุณกำลังหาอะไรอยู่เหรอ?"
เนลล์หันไปยิ้มให้กับเขา “ฉันกำลังหาจุดชมวิวแถว ๆ นั้นอยู่น่ะค่ะ”
กิดเดียนเงียบไปครู่หนึ่ง
เขาโอบเอวอันบอบบางของเธอจากด้านหลัง แล้ววางคางลงบนไหล่ของเธอ
“วันนั้นผมคงไม่ได้ไปกับคุณ ดูแลตัวเองให้ดีล่ะ คุณกำลังท้องกำลังไส้”
เนลล์พยักหน้า "ฉันรู้ค่ะ"
เธอหยุดพูดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอื้อมมือไปเช็ดผมที่เปียกของเขา
“ในไม่อีกกี่วันข้างหน้า คุณจะต้องอยู่ดูแลธุรกิจของบริษัท คุณจะขาดงานตอนที่เราไปประเทศทีทั้งห้าวันไม่ได้”
กิดเดียนยิ้มออกมา แน่นอนว่าเขารู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้ว
ถ้าเลิกคิดเรื่องอื่นไปก่อน และมองว่าแค่ป้าจีนและเนลล์ไปกันสองคน เขาก็ยังรู้สึกกังวลกลัวว่าป้าจีนจะไปสร้างปัญหา
อีกอย่างตอนนี้เนลล์ก็กำลังตั้งครรภ์อยู่ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่หากเธอจะไปเยือนสถานที่เช่นเมืองหลวง แต่สำหรับป้าจีนที่จะเดินทางออกไปนอกประเทศที่ห่างไกลเช่นนี้ เขากลับรู้สึกกังวลมาก
ดังนั้นทั้งสองคนจึงเข้าใจได้โดยปริยายว่าถึงยังไงพวกเขาก็ต้องไปด้วยกัน
กิดเดียนโน้มตัวเข้ามาจูบที่ใบหน้าของเธอ ก่อนจะลุกขึ้นไปเป่าผมให้แห้ง
หลังจากที่เนลล์ค้นหาข้อมูลเสร็จแล้ว เธอก็ส่งข้อความไปหาเคธี่ เพื่อให้เธอเลือกว่าวันพรุ่งนี้จะไปที่ไหน หลังจากที่พวกเขาตัดสินใจได้แล้ว เธอก็ไปอาบน้ำแล้วเข้านอน
วันต่อมา
เนลล์มาถึงคฤหาสน์ของคุณดอนเนลลี่แต่เช้าตรู่
วันนี้แนนซี่เป็นคนขับรถให้ และเธอก็รู้ว่าเคธี่และเนลล์รู้จักกันเป็นอย่างดี เธอจึงรู้สึกมีความสุขกับเนลล์ไปด้วย
ทั้งสองไม่ได้รอนานมากนัก ก่อนที่เคธี่และฌอนจะพากันออกมา
วันนี้ทั้งคู่สวมชุดลำลอง เคธี่สวมชุดลำลองสีเทาอ่อน และสวมหมวกไว้บนหัวของเธอ ส่วนฌอนเองก็สวมชุดสีเดียวกันกับเธอเช่นกัน ทั้งสองคนดูแลรูปร่างหน้าตาของพวกเขาได้เป็นอย่างดี และเมื่อมองดูจากระยะไกล พวกเขาดูเหมือนเป็นคู่รักหนุ่มสาว มากกว่าที่จะเป็นคู่รักวัยกลางคน
เนลล์ที่นั่งอยู่ในรถยิ้มออกมา เมื่อเห็นพวกเขาทั้งคู่กำลังเดินมาแต่ไกล
ในใจของเธอก็อดคิดไม่ได้ว่าเป็นแบบนี้มันก็ดีเหมือนกัน
แม่ของเธอสามารถหลุดพ้นจากเงาร้ายในอดีต และพบกับรักแท้อีกครั้ง นั่นคือตอนจบที่ดีที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ?
ตราบใดที่เธอยังสามารถเปิดใจ หยุดอารมณ์อ่อนไหวและอาการประหม่าได้ นั่นก็เพียงพอแล้ว
ขณะที่เธอคิดแบบนั้น เธอก็ผลักประตูรถออก พลางกวักมือเรียกพวกเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก