ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 1021

เหลือบมองดูเวลา เวลาที่ออกมาจากในป่าก็เป็นเวลาห้าโมงเย็นแล้ว เฉินเกอเหยียบคันเร่งจนมิด และกลับบ้านตระกูลโกว ทันเวลาค่ำสามทุ่ม

เมื่อรู้ว่าเฉินเกอกลับมาแล้ว โกวหลินเทียนก็รีบเรียกไป๋เสี่ยวเฟยมายังห้องรับแขก และก็ยังให้พ่อบ้านรอที่ด้านนอก เฉินเกอเพิ่งเข้าบ้าน ก็ไปพบปะกันภายใต้การนำทางของพ่อบ้าน

"ลุงโกวครับ เพื่อนพวกนั้นของคุณมารึยังครับ?" เฉินเกอเดินเข้าไปในห้องรับแขก แล้วถามออกมา

"เพื่อนอะไร?" โกวหลินเทียนงุนงงเล็กน้อย

"ไม่มีอะไรครับ พวกเขาน่าจะยังไม่ถึง รบกวนทำความสะอาดห้องพักแขกสามห้องหน่อยแล้วกันครับ พวกเขาน่าจะพักที่นี่ก่อนชั่วคราวสักระยะหนึ่ง และรอให้ช่วยคุณเหลียงลู่ได้แล้วค่อยกลับไป" คำนวณเวลาดูแล้ว เฉินเกอรู้ว่าพวกซินแสกุ่ยน่าอีกสักชั่วโมงหนึ่งก็ถึงแล้ว

"นี่ไม่มีปัญหา แต่นายตากฝนกลับมา รีบไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ!" เมื่อเห็นหยดน้ำบนเสื้อผ้าที่เปียกชุ่มของเฉินเกอจึงรีบพูดออกมา

"ครับ" เฉินเกอพยักหน้า แล้วก็เดินออกไปอีกภายใต้การนำทางของพ่อบ้าน

หลังจากนั้นสิบนาที เฉินเกอเปลี่ยนเสื้อผ้าสะอาดชุดหนึ่ง แล้วยังอาบน้ำด้วย ทำเอาดูสดชื่นขึ้นทันที

"ยังราบรื่นดีมั้ย?" ในตอนที่เฉินเกอเดินเข้ามา โกวหลินเทียนก็ถามออกไป

"ราบรื่นครับ ราบรื่นดีมาก" เฉินเกอพยักหน้าตอบกลับ

"ที่พวกเราก็มีจุดสำคัญใหม่เหมือนกัน น่าจะหาตัวเจอแล้วว่าคนที่ลักพาตัวเหลียงลู่ไปกลางทางนั้นเป็นใคร" ใบหน้าของโกวหลินเทียนยิ้ม

"ใครครับ?" เฉินเกอรีบถาม

"เฉินหมิงหย่ง" โกวหลินเทียนเหลือบมองพ่อบ้าน แล้วพูดอย่างไม่คิดวิเคราะห์

"ไม่รู้จักคนคนนี้ครับ" เฉินเกอนึกคิดไปสักพัก

"ถ้าฟังแค่ชื่อ นายน่าจะไม่รู้จัก แต่เขานั้นรู้จักนายมาตั้งนานแล้วละ" โกวหลินเทียนพูดยิ้มๆ

"ฮืม? หรือว่าเป็นคนที่ผมเคยมีเรื่องด้วย?" เมื่อได้ยินโกวหลินเทียนพูดอย่างนี้ เฉินเกอก็พอเข้าใจบ้างแล้ว เพราะยังไงซะหลายปีมานี้ตัวเขามีเรื่องด้วยไม่น้อย จะต้องมีไม่น้อยที่ตัวเองนั้นไม่รู้จัก และก็ไปมีปัญหาโดยไม่รู้ตัว

"ก็ถือว่าใช่"

"เฉินหมิงหย่งคนนี้คือผู้รับผิดชอบหน่วยรบทางน้ำของหน่วยรบหนานเยว่ ครั้งนี้ในตอนที่คุณมาถึงหนานเยว่ เขาเคยยื่นเรื่องกับลู่เฉิงคุน ว่าให้ใช้เรือรบกำจัดคุณทิ้งในทะเลไปซะ แต่ถูกลู่เฉิงคุนปฏิเสธครับ" พ่อบ้านเอ่ยปากพูดแทนโกวหลินเทียน

"ความหมายของนายคือ มันอยากจะจับเหลียงลู่ แล้วใช้มาขู่ฉัน?" เฉินเกอนึกคิดแล้วก็ถามออกไป

"ตอนนี้ดูเหมือนเป็นอย่างนี้ครับ อีกอย่างจากที่คนรู้จักในหน่วยรบของผมพูดมา หลายวันมานี้เฉินหมิงหย่งไม่ค่อยอยู่ในหน่วยรบ อีกอย่างในเวลาที่จะกลับก็ดูระมัดระวังอย่าง ถึงขั้นพาทหารสิบกว่านายไปด้วย และก็เอาอุปกรณ์ชุดหนึ่งจากหน่วยอุปกรณ์อีกด้วย" โกวหลินเทียนบอกทุกสิ่งที่รู้ให้กับเฉินเกอฟังต่อไป

"ไม่ถูกสิครับ" เฉินเกอวิเคราะห์ คิ้วขมวดเล็กน้อย

"ไม่ถูกต้องตรงไหนหรอ?" ไป๋เสี่ยวเฟยที่เงียบมาตลอดรีบเอ่ยปากถาม

"ถ้าหากว่าเฉินหมิงหย่งนี่มันมาจับตัวเหลียงลู่เพื่อใช้มาข่มขู่ฉัน หลังจากที่ลู่เฉิงคุนไม่รับข้อเสนอของเขา ที่จะกำจัดฉันในเขตทะเล งั้นเวลามันก็ไม่ตรงสิ"

"เสี่ยวเฟย เหลียงลู่หายตัวไปนานแค่ไหนแล้ว?"

เฉินเกอลูบคาง แล้วถามออกไป

"น่าจะสักอาทิตย์นึงแล้วครับ เบื้องบนได้รับข่าวจากตระกูลเหลียงเมื่อห้าวันก่อน แล้วก็เว้นไปสองสามวันถึงได้มาบอกผม" ไป๋เสี่ยวเฟยไม่มีความลังเลเลย