ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 1023

"ก็ได้" ซินแสกุ่ยตอบรับ

"เรื่องนี้วางไวก่อนแล้วกัน ฉันเองก็ต้องการเวลาคิดว่าจะแก้ปัญหายังไง" เฉินเกอสูบบุหรี่ เวลาหลายนาทีนี้เขารู้สึกดีขึ้นแล้ว

แต่เพียงแค่รู้สึกไม่เข้าใจเล็กน้อย ตามหลักแล้ว เกาะโยวหลงถูกเผ่าไห่ต้องซ่อนอย่างแน่นหนาขนาดนี้ อย่าว่าแต่ขึ้นไปเลย แค่อยากจะหาให้เจอยังต้องเสียแรงอย่างมาก งั้นเฉินเตี๋ยนชางพาตระกูลเฉินขึ้นไปได้ยังไง

อีกอย่าง สิ่งของที่สามารถขึ้นเกาะโยวหลงได้ล้วนอยู่ในบ้านของตัวเองทั้งนั้น หรือว่าก่อนหน้านี้ เฉินเตี๋ยนชางก็เหมือนกับตัวเขา เดินเส้นทางเดียวกันถึงจะหาเกาะโยวหลงเจอ?

แต่ถ้าหากเป็นอย่างนี้ ทากูยะ ฟุตาบะน่าจะบอกกับตัวเขา หรือไม่ก็ ตระกูลฟุตาบะก็น่าจะบันทึกอะไรไว้บ้างสิ ไม่น่าจะตกใจขนาดนั้นตอนที่ตัวเขาบอกกับทากูยะ

"หนังสือเล่มนั้นให้ฉันเก็บไว้ได้มั้ย?" ซินแสกุ่ยชี้หนังสือโบราณด้านข้าง

"นายจะเอาไปทำอะไร?" เฉินเกอมองไปทางเขา

"ฉันอยากจะดูต่อในตอนที่ว่างๆ ไม่แน่อาจจะยังเจอข้อมูลอะไรบางอย่างจากด้านในอีก ถึงแม้ว่าความเป็นไปได้นี้จะน้อยมากก็เถอะ" ซินแสกุ่ยพูด

"ไม่มีปัญหา นายเอาไปเถอะ เพียงแต่ว่าต้องเก็บรักษาอย่างระมัดระวัง รอใช้เสร็จแล้วยังต้องคืนไปที่ซากโบราณสถานอีก" เฉินเกอพยักหน้าตกลง หนังสือโบราณเล่มนี้เก็บไว้ที่ตัวเองก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ให้ซินแสกุ่ย ยังจะพอมีความหวังอยู่บ้างเล็กน้อย

ได้ยินคำพูดของเฉินเกอ ซินแสกุ่ยก็เก็บหนังสือโบราณอย่างระมัดระวัง

"กลับไปพักผ่อนเถอะ ช่วยเหลียงลู่ออกมาก่อน เกาะโยวหลงรอเรื่องนี้จบแล้วค่อยว่ากัน" โยนก้นบุหรี่ทิ้ง เฉินเกอลุกขึ้นยืดตัวบิดขี้เกียจ

เมื่อคิดดีแล้ว เฉินเกอกลับไม่รู้สึกแย่ขนาดนั้น ขณะเดียวกันก็เข้าใจว่า อยากจะช่วยพ่อแม่กับพี่สาวออกมา ไม่สามารถทำได้อย่างง่ายดายแน่นอน สิ่งนี้จะต้องเป็นขั้นตอนที่ซับซ้อนและอันตรายมากแน่ๆ

ส่วนหลังจากนั้นไท่หยางเหมิงก็ไม่มีข่าวคราวอะไรอีกเลย เฉินเกอรู้ มีเพียงแค่จัดการตระกูลเฉินแล้ว ถึงจะมีความเป็นไปได้ที่จะได้รับรู้ข้อมูลของไท่หยางเหมิง คิดถึงนี่ เฉินเกอหรี่ตาลงเล็กน้อย นี่ถูกกำหนดมาแล้วว่ามันไม่ง่าย แต่เขาตัดสินใจไปแล้ว ไม่ว่ายังไง ก็จะต้องเดินเส้นทางนี้ต่อไป

----

กลับถึงห้อง เฉินเกอลืมเรื่องนี้ไปก่อน แล้วอาบน้ำอีกครั้ง จากนั้นก็กลับมาที่เตียงและนอนหลับ

วันต่อมา เฉินเกอไม่ได้เสนอ แต่กลับเป็นการพูดคุยปรึกษาหารือกันกับโกวหลินเทียนอย่างเป็นธรรมชาติว่าจะสืบหาข้อมูลของหน่วยรบยังไง

ครั้งนี้ โกวหลินเทียนนำข่าวดีมาอย่างหนึ่ง

"จริงหรอ?" เมื่อได้ยินคำพูดของเขา แววตาของไป๋เสี่ยวเฟยก็เป็นประกาย

"น่าจะไม่มีปัญหา เพื่อเรื่องของพวกเรา เพื่อนคนนั้นของฉันจงใจเข้าใกล้เฉินหมิงหย่ง แล้วแอบฟังมาจากตอนที่คุยกับลูกน้องของเขา" โกวหลินเทียนพยักหน้าพูด เมื่อรู้ข่าวนี้มา เขาก็รีบติดต่อทุกคน

"ตอนกลางคืนก็เป็นเวลาที่ดี คาดว่าเขาเองก็คงไม่อยากทำให้ที่อื่นมาสนใจ นี่ยิ่งน่าสงสัยมากขึ้น" หลังจากที่เฉินเกอได้ยินข่าวนี้แล้ว ก็เคยสงสัยหน่วยรบของหนานเยว่ แต่ไปใส่ร้ายโดยไม่มีหลักฐาน ก็พูดไม่ได้

แต่ตอนนี้ตามสถานการณ์ที่ยิ่งอยู่ยิ่งเยอะ แสดงออกได้ชัดว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับหน่วยรบหนานเยว่ โดยเฉพาะผู้รับผิดชอบกองทหารทางน้ำชื่อเฉินหมิงหย่งนั้นแน่นอน

"นั่นสิ ไม่รู้ว่าเขาไปที่ไหน เพื่อนคนนั้นของฉันก็ไม่กล้าตาม กลัวว่าจะมีพิรุธ อย่างนั้นเขาก็จะอยู่หน่วยรบอย่างลำบากมากแล้ว" โกวหลินเทียนพูดตามด้วย