ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 14

ในขณะที่พวกลู่หยางกับสวี่ตงกำลังทำตัวกร่างในห้องถ่ายทอดสด

“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”

“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”

“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”

“……”

ส่งติดต่อกันถึงสิบลำ!

เรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำเท่ากับหนึ่งพันหยวน!

“ว้าว!!!”

หานเฟยเอ๋อที่อยู่ในห้องถ่ายทอดสดปิดปากตัวเองด้วยความประหลาดใจ

“พี่ผิงผัน จุ๊บๆ! พี่ผิงผัน ฉันรักคุณ!”

หานเฟยเอ๋อส่งเสียงเชียร์

และสาวๆในหอพักทั้งหมดก็มองไปที่หน้าจอสาธารณะ

แค่นัดเดียวก็เป็นหมื่นแล้ว นี่มันเศรษฐีชัดๆ

จ้าวยีฟานและหยางเสว่ต่างตะลึงงัน

เคยได้ยินการหารายได้จากการถ่ายทอดสดมาบ้างแล้ว แต่เพิ่งเคยเห็นด้วยตาตัวเองในวันนี้

“พี่ผิงผัน คุณเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเดียวกันกับพวกเราหรือเปล่า? อยู่คณะไหน?”

ในตอนนี้สาวสวยทั้งหลายก็เริ่มรุมเข้ามาถาม

ในเวลาเดียวกัน ลู่หยางและสวี่ตงที่อยู่ในห้องถ่ายทอดสดก็อ่อนกำลังลง

พวกเขาล้วนมีเงินหมื่นหยวน พวกเขาทุกคนมีเงินติดตัวกันคนละสองถึงสามหมื่นหยวนในการใช้ชีวิต

แต่จ่ายหนึ่งหมื่นหยวนภายในครั้งเดียวได้ คาดว่าเศรษฐีบ้านนอกผิงผันคนนี้คงคิดจะเอาคืนพวกเขาหลายเท่าตัว

คงกลัวว่าจะไม่ได้โอ้อวด!

ไม่ต้องพูดถึงความตื่นเต้นของหานเฟยเอ๋อ “ใช่แล้วพี่ผิงผัน ฉันก็อยากรู้ว่าคุณเรียนคณะไหน?”

ผิงผัน： “ฉันอยู่คณะภาษาจีน!”

“อ๊ะ? คณะภาษาจีน? ไม่ใช่คณะเดียวกันกับพวกเรานี่!

“นอกเหนือจากลู่หยางกับสวี่ตงแล้ว มีใครเป็นเศรษฐีอีกบ้าง?”

“ไม่เคยได้ยินนะ!”

สาวสวยทั้งหมดต่างประหลาดใจ

ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ วันหลังตอนอยู่ในคณะจะต้องแต่งตัวพิถีพิถันอีกหน่อย หากได้รับความกรุณาจากพี่ผิงผันคนนี้ล่ะก็ จะทำอย่างไร?

“พี่ผิงผัน คุณอยู่ปีไหนคะ? ไม่ทราบว่ามีแฟนหรือยัง? ถ้ายังไม่มี ฉันแนะนำให้คุณได้นะ!”

ในตอนนี้หยางเสว่ก็อดไม่ได้ที่จะออกมาแสดงตัวสนทนา

ก่อนอื่นเธอก็ถือว่าเป็นสาวงามคนหนึ่ง

สูงยาวเข่าดี สวยแบบพิมพ์นิยม

ทั้งยังคิดเกี่ยวกับการสร้างรายได้จากการถ่ายทอดสดเพื่อคว้าเศรษฐีสักคนหนึ่ง จะได้เป็นการเตรียมตัวในอนาคต

เธออดไม่ได้ที่จะถามอย่างสงสัย

ผิงผัน： “ยังไม่มีแฟน!”

“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”

“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”

“……”

บูมบูมบูม

ห้าครั้งติดต่อกัน

“อ๊า!!!”

หานเฟยเอ๋อแทบคลั่ง

ทุกคนในเหตุการณ์ต่างสูดลมหายใจด้วยความตกตะลึง

หานเฟยเอ๋อพูดด้วยความตื่นเต้น “พี่ผิงผัน ถ้าคุณยังไม่มีแฟน ฉันหาให้คุณได้นะคะ พวกเราอยู่คณะเดียวกัน คุณเห็นสาวสวยๆพวกนั้นที่อยู่ข้างหลังฉันไหมคะ? แน่นอนว่ามีเฟยเอ๋อด้วย คุณสนใจคนไหนหรือเปล่า?”

หานเฟยเอ๋อรู้สึกเสียใจจริงๆที่เริ่มถ่ายทอดสดต่อหน้าผู้หญิงสวยๆมากมาย

การแบ่งปันผู้ชายเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจมาก

และการแบ่งปันเศรษฐีก็ทำให้หานเฟยเอ๋อไม่สบายใจเล็กน้อย

ยิ่งไปกว่านั้นเธอมองไปที่บัญชีผู้ใช้งานของผิงผัน หลังจากนั้นไม่นานก็ได้เป็นสมาชิกระดับสูงแล้ว

อธิบายอีกอย่างก็คือเขาเติมเงินอย่างน้อยหนึ่งแสนหยวน! ไอคอนนี้เป็นไอคอนที่ใช้เฉพาะ

ถ้าจะให้สะดวก ตอนนี้หานเฟยเอ๋ออยากจะถ่ายทอดสดให้ผิงผันดูเป็นการส่วนตัว!

แต่ว่าผู้หญิงสวยๆก็ออกจะสวยเสียขนาดนี้ และผลเอฟเฟคยังคงยอดเยี่ยม

“พี่ผิงผัน บอกมาเถอะว่าคุณจะเลือกผู้หญิงคนไหนเป็นแฟน?”

เฟยเอ๋อหยอกล้อ

“คนที่อยู่ข้างหลังเธอคนนั้นมีแฟนหรือยัง?”

ผิงผันพิมพ์ข้อความ

และคนที่อยู่ข้างหลังหานเฟยเอ๋อ แน่นอนว่าเป็นหยางเสว่

“อ๊ะ! ฉันฉันฉัน...คุณลองเดาดูสิพี่ผิงผัน?”

หยางเสว่กลืนน้ำลายด้วยความตกใจ

“ผิงผันส่งเรือสำราญระหว่างประเทศหนึ่งลำ!”

“……”

ส่งติดต่อกันอีกห้าครั้ง

เกิดเหตุการณ์สะเทือนขวัญอีกครั้ง

“พี่ผิงผัน เรามาแลกวีแชทกันเถอะ วันหลังเฟยเอ๋อจะถ่ายทอดสดให้คุณดูทุกวันเลยดีไหม?”

หานเฟยเอ๋อตื่นเต้นจนรีบพูดผ่านหน้าจอถ่ายทอดสด

แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับจากผิงผันอีกเลย เมื่อดูอีกทีก็เห็นว่าผิงผันได้ออกจากระบบไปเรียบร้อยเเล้ว

หานเฟยเอ๋อถอนหายใจอย่างหดหู่ แต่วันนี้ก็ปิดยอดได้ถึงสองหมื่นหยวนแล้ว

ทำให้หานเฟยเอ๋อตื่นเต้นเป็นอย่างมาก

ในขณะเดียวกันเด็กผู้หญิงหลายคนในหอพักก็ได้ดาวน์โหลดซอฟต์แวร์ถ่ายทอดสดนี้ไว้แล้วเพื่อจะได้หาเศรษฐีอย่างผิงผันในห้องถ่ายทอดสดแบบหานเฟยเอ๋อ และพูดคุยกันแบบส่วนตัว

รวมถึงหยางเสว่ด้วยเช่นกัน...

หอพักชาย

เฉินเกอได้ยินสวี่ตงที่อยู่ห้องข้างๆตะโกนด่าเกี่ยวกับเรื่องเงินๆทองๆไม่หยุด

เฉินเกอโยนโทรศัพท์ทิ้งลงข้างๆอย่างเกียจคร้านพร้อมกับรอยยิ้มขมขื่นที่ไม่อาจบรรยายได้ที่มุมปาก

แน่นอนตราบใดที่คุณมีเงิน ไม่ว่าจะพูดอะไรก็ล้วนถูกต้อง!

และตราบใดที่คุณไม่มีเงิน ไม่ว่าจะทำอะไรก็ล้วนน่ารังเกียจ!

หึหึหึ...

ผิงผันเมื่อกี้นี้ แน่นอนว่าเป็นเฉินเกอ

เมื่อเห็นลู่หยางกับสวี่ตงทำตัวกร่างอยู่ในนั้น ทั้งยังด่าเขาและเพื่อนร่วมหออย่างเสียๆหายๆ เฉินเกอจึงเติมเงินเข้าไปหนึ่งแสนห้าหมื่นหยวน

เพื่อทำให้ทั้งสองคนนั้นหุบปาก

แต่ก็ยังได้ยินสวี่ตงยังคงสาปแช่งอยู่ห้องข้างๆ อาจเป็นเพราะความภาคภูมิใจได้พังทลาย ...

และเมื่อกี้นี้เขายังพยายามลองใจหยางเสว่อีกด้วย

ไม่คิดเลยว่าหยางเสว่จะทำให้เขาผิดหวัง ตั้งแต่ต้นจนจบเธอกลายเป็นเด็กผู้หญิงที่พิสมัยในความฟุ้งเฟ้อ

สุดท้ายแล้วเฉินเกอก็ตัดใจจากเธอได้แล้วจริงๆ! เนื่องจากความเหนื่อยล้า เฉินเกอจึงหลับต่อ

วันรุ่งขึ้น

เช้านี้ตอนตีห้าหยางฮุยและพวกเพื่อนร่วมหอกระโดดกำแพงและวิ่งกลับมาหลับที่หอพัก

เนื่องจากวันนี้ต้องเข้าเรียน หลังจากที่พวกเขากินข้าวเช้าเสร็จแล้วก็รีบมุ่งไปยังตึกเรียน

“เฉินเกอ ฉันบอกให้หยุด!”

ทันทีที่ออกจากประตูทางออกของโรงอาหารก็ถูกผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนเรียกอย่างเสียงดัง!