บทที่279 ละอายใจที่ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดดิคอส
วันที่สอง
เนื่องจากอากงหวูได้นัดผู้หญิงไว้ให้ เฉินเกอรู้ว่าสุดท้ายจะไม่มีผลใดๆ แต่เมื่อได้รับปากตกลงกับอากงหวูฉะนั้นเฉินเกอ
ก็ได้เตรียมตัว แล้วรีบไปที่ร้านอาหารฟาสต์ฟู้ดดิคอสก่อน
ไม่คาดคิดเมื่อไปถึง
ฉันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่มุมหนึ่ง ดื่มโค้ก บนโต๊ะมีปีกไก่และเฟรนช์ฟรายด์ ขาขาวห้อยราวกับ โชว์ต้นขาสีขาว เหมือน
กำลังรอคน
คงไม่ใช่เธอมั้ง?
เฉินเกอคิดในใจ
หลังจากนั้น ผู้หญิงคนนั้นวางเฟรนช์ฟรายส์ลง ทำปากขมุบขมิบ ถือโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกด
ในเวลาเดียวกัน เฉินเกอได้รับข้อความ หวางหมินเป็นคนส่งข้อความมา
“คุณมาหรือยัง”
เฉินเกอคิดในใจ ที่แท้ก็คือผู้หญิงคนนี้
มองแวบแรก ก็ดูสวยดี
เฉินเกอจึงเดินไปนั่ง
“คุณ……คุณทำอะไร?” หญิงสาวผงะ
มองไปที่เฉินเกอแบบทำอะไรไม่ถูก
“คุณมาที่นี่เพื่อหาคู่?” เฉินเกอถาม
“หาคู่อะไร คุณป่วยหรือเปล่า!”หญิงสาวมองเฉินเกอด้วยความกลัว
“อ๊ะ คุณไม่ใช่หวางหมินเหรอ? เมื่อกี้คุณไม่ได้ส่งข้อความถึงผมเหรอ?” เฉินเกอรู้สึกสับสนเล็กน้อย
“ฉันไม่รู้จักหวางหมิน เมื่อกี้ฉันเพิ่งส่งข้อความวีแชทไปหาแฟนของฉัน?” หญิงสาวพูด
“ขอโทษด้วย ผมทักคนผิด!”
เฉินเกอยืนขึ้นด้วยความลำบากใจ
จะบ้าตาย ถ้ารู้เป็นอย่างนี้โทรศัพท์ก่อนก็ดีแล้ว
กำลังเตรียมโทร
ก็มีคนมาตบไหล่เขา
เมื่อหันไปมอง เธอก็เป็นผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาสวยเหมือนกัน
เบิกตากลมโตมองเฉินเกอ “คุณเฉินเกอ? มีนัดมาพบกันใช่ไหม?”
หญิงสาวถามอย่างดูถูกเล็กน้อย
“อืมอืม ใช่ครับ คุณคือ”
“หวางเสี่ยว!”
“อืม?”
“หวางเสี่ยวเป็นน้องสาวฉันหวางหมินคือฉันเอง!”
หวางเสี่ยวรีบตอบแก้ตัว
“อืม เมื่อกี้คุณทักคนผิดใช่ไหม?” หวางเสี่ยวพูดด้วยเสียงประชด
จริงๆ ตอนที่เธอเข้ามาเมื่อกี้ เธอบังเอิญเห็นฉากนั้น
ช่างน่าอายจริงๆ
ดังนั้น หวางเสี่ยวเพียงแค่เฝ้าดูอยู่ข้างๆ และไม่ได้ไปทักทาย มันรู้สึกอึดอัดมาก
คิดว่าคนๆก็ใช้ได้เหมือนกัน
แต่ว่า คิดแล้วเขาจะไล่ผู้ชายคนนี้ออกไปภายในเวลาไม่ถึงห้านาที ดังนั้นหวางเสี่ยวจึงอยากจะรีบจัดการ เรื่องของพี่สาวให้
เสร็จ
เฉินเกอและหวางเสี่ยวนั่งเผชิญหน้ากัน
เฉินเกอเพียงแค่มองไปที่หวางเสี่ยวแป๊บเดียว และรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่มีอะไรนอกจากสวย
หวางเสี่ยวจ้องไปที่เฉินเกอและคิดทบทวน
ในใจคิดหน้าตาเฉินเกอก็สดใส และหล่อเหลา ถ้าฐานะครอบครัวของเขาดีกว่านี้ จะมาเป็นพี่เขยของเขาก็ได้
แต่น่าเสียดาย ที่เขายากจนขนาดนี้ พี่สาวของเขาคงไม่สนใจหรอก
ในความเป็นจริงถ้าไม่ใช่คุณปู่บังคับให้แต่งงาน ก็นึกว่าพี่สาวกังวลกับการหาคู่
มีคนมาจีบพี่สาวของเธอเยอะแยะ แต่หวางหมินไม่ถูกชะตา!
“อีกอย่าง ฉันรู้สถานการณ์ของคุณเหมือนกัน ตอนนี้คุณยังหางานไม่ได้ใช่ไหม? นั่นหมายความว่าคุณยังไม่มีรายได้!
นอกจากนี้ฉันได้ยินมาว่าคุณซื้อบ้านในอำเภอผิงอัน แต่สำหรับฉัน ที่ทำงานได้ถูกย้ายไปที่เมืองจินหลิงแล้ว ก็หมายความว่า
อีกไม่นาน ฉันจะไปทำงานในเมืองจินหลิง เรื่องที่อยู่อาศัย คุณจะวางแผนอย่างไง?”
หวางเสี่ยวถาม
ในใจคิดรีบพูดจุดสำคัญดีกว่า
“โอ้ ถ้าเป็นจินหลิง ผมก็มีบ้านหลังหนึ่ง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...