ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 643

บทที่ 643 ความเป็นความตาย

เฉินเกอจำได้ว่าคนๆนี้เป็นใครในทันที!

“ระหว่างเราเลี่ยงที่จะไม่พบเจอกันไม่ได้เลย!”

เฉินเกอลงจากรถ ค่อยๆ มองไปที่หญิงชราตรงหน้าเขา!

“ทารกร้อยกว่าชีวิตเหล่านี้ถูกวิชาดูดจิต เรื่องนี้คุณเป็นคนทำเหรอ?”

เฉินเกอมองเธออย่างเย็นชาและถาม

“วิชาดูดจิต แกคิดว่ามีแกทำเป็นคนเดียวเหรอ? น่าเสียดาย แกปรากฏตัวเร็วเกินไป ไม่อย่างงั้น คืนนี้ฉันก็สามารถไปดูดเลือดของทารกให้มากขึ้น พลังก็จะสามารถเพิ่มขึ้นอีกขั้นหนึ่ง!”

คุณนายท่านเผากระดาษเงินหมดแล้ว ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน!

สายตาเย็นชาคู่หนึ่งจ้องไปที่เฉินเกออย่างแน่วแน่!

“เฉินเกอ แกเก่งมาก ในวันนั้น ฉันประเมินแกต่ำเกินไป และเป็นเพราะความประมาทของฉันเอง ทำให้นายมีโอกาส เข่นฆ่าสาวกลัทธิศักดิ์สิทธิ์ของฉันมากเกินไป วันนี้ ไม่ว่ายังไงแกก็ไม่สามารถหนีไปได้ ถ้าแกรู้ว่าควรทำอย่างไร ก็ไปพบจูนจู่กับฉัน!” หญิงชราคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา ซึ่งก็คือ เถียหงผู้นำลัทธิศักดิ์สิทธิ์ ในตอนแรก พลังของตัวเองถูกสะกดเอาไว้ ทำให้เถียหงมีโอกาส แล้วเถียเฉิงก็ถูกฆ่าด้วยตัวเธอเอง!

ในตอนแรกตัวเองไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหนี ไม่สามารถตามหา เถียหงพบ เพื่อล้างแค้นให้กับเพื่อนเถียเฉิงได้!

ส่วนเถียหงและหยุนฉิงดูเหมือนจะรู้จักกัน ถูกหยุนชิงก็เรียกไปในเวลานั้น!

“จูนจู่ คือหยุนฉิง?”

เฉินเกอถามอย่างประหลาดใจ!

“ไม่ผิด 3 ลัทธิ 9 กระแส ในสามลัทธินี้ ได้อยู่ในความดูแลของพระเจ้าแล้ว สาวกของทั้งสามลัทธิมีอยู่ทั่วโลก เฉินเกอ ไม่ว่าแกจะอยู่ที่ไหน ไม่สามารถรอดพ้นสายตาของพระเจ้าได้!”

เถียหงยิ้มอย่างเย็นชา

“เหมือนว่าผมจะเดาไม่ผิด มีคนลงมืออย่าโหดเหี้ยมต่อทารกจำนวนมากขนาดนี้ แต่ไม่ยอมปรากฏตัว ผมว่าแล้วเชียว ว่าต้องมีคนบังคับให้ผมออกมา!”

“ตอนนี้คุณกลายเป็นขี้ข้าของหยุนชิงซะแล้ว ดูเหมือนว่าวิชาดูดจิตนี้ คุณก็ได้รับการถ่ายทอดจากหยุนฉิง!”

ก็จริง หยุนฉิงกับหญิงในชุดขาว และเทพเจ้า ต่างก็มาจากที่เดียวกัน และเชี่ยวชาญด้านวิชาดูดจิต ยกเว้นเทพเจ้า หยุนฉิงผู้นั้นก็น่าจะเป็นถึงจะถูก!

“แกมักจะคิดว่าแก่ฉลาดมาก ไม่เลว เป็นความจริงที่พระเจ้าเป็นคนถ่ายทอดให้ฉัน ไม่เพียงแค่ถ่ายทอดให้ฉันคนเดียว แม้แต่เพื่อนของแก ก็ฝึกจนเป็นแล้ว!”

เถียหงยิ้มอย่างเย็นชา!

“เถียเฉิง จะช้าอยู่ทำไม ควบคุมตัวพวกเขาออกมา!”

เถียหงตะโกน!

เถียเฉิง?

ในใจเฉินเกออดไม่ได้ที่จะเต้นดังตุ๊บๆ!

มองเข้าไปในป่าแห่งหนึ่ง ก็เห็นเงาของคนกลุ่มหนึ่ง หลายคนกำลังถูกจับคุมออกมาจากป่าทึบ!

และคนคนนี้ก็คือเถียเฉิง!

แต่สีหน้าท่าทางของเขาในตอนนี้ ทำให้เฉินเกอรู้สึกแปลกมาก!

มีเจตนาฆ่าเต็มไปทั่วทั้งร่าง!

เกิดอะไรขึ้น?

และมือของเขาที่กดอยู่ ก็คือคนของครอบครัวมู่หาน ซูโก๋เฉียง หวังหุ้ยหมิ่น และถังหราน!

“เถียหง! วันนั้นที่หมู่ตึก ผมแค่สะกดพลังเอาไว้ คุณคิดว่า ผมกลัวคุณจริงๆ เหรอ?”

เฉินเกอส่งเสียงเย็นชา พุ่งเข้าหาเถียหง!

ส่วนเถียหงท่าทางไม่แยแส ทันใดนั้น ร่างของเธอก็กลายเป็นภาพล่องหน หายไป ณ ตรงนั้นทันที!

และร่างกายของเฉินเกอ เหมือนถูกควบคุมเอาไว้!

ร่างกายหยุดนิ่ง!

พลังแข็งแกร่งมาก ตนเคยได้เห็นความแข็งแกร่งของเถียหง ตอนนั้นเธอ ยังไม่แข็งแกร่งขนาดนี้!

“ไปตายเถอะ! ทำลายลัทธิศักดิ์สิทธิ์ของฉัน ให้อภัยไม่ได้!” เถียหงคำราม!

มีความเคลื่อนไหวในอากาศ แล้วปรากฏต่อหน้าเฉินเกอ ปล่อยฝ่ามือออกไป!

ตบเข้าที่หน้าอกเฉินเกอ!

บูมๆๆ ….

เฉินเกอถูกมือข้างหนึ่งตีโดยตรงและปลิวบินว่อนออกไป พลังโจมตีที่ทรงพลัง ให้ต้นไม้โดยรอบหัก

แม้ว่าร่างกายของเฉินเกอจะไม่ใช่ร่างของมนุษย์ธรรมดาอีกต่อไป และตอนนี้ก็มีกำลังภายใน เขารู้พลังของเถียหงดี แต่คาดไม่ถึง ในระยะเวลาอันสั้น เธอแข็งแกร่งขึ้นมากขนาดนี้!

เดิมกำลังภายในของเธอไม่แกร่งเท่าตน แต่ตอนนี้ล้ำหน้าตัวเองไปแล้ว และกำลังภายในของเธอนั้นแปลกมากจริงๆ!

หนึ่งฝ่ามือออกไป เฉินเกอก็อาเจียนเลือดทันที หลังกระแทกพื้นอย่างเจ็บปวด ปวดเข้าไปถึงกระดูก

ทั้งร่างเหมือนจะขาดกระจุย!

อย่างไรก็ตาม เวลาไม่ได้เปิดโอกาสให้เขาบรรเทาความเจ็บปวด เถียหงตะครุบอีกครั้ง มือข้างหนึ่งบีบคอเขาแน่น ราวกับคีมเหล็กใหญ่ยังไงอย่างงั้น

สิ่งที่เฉินเกอเห็น คือใบหน้าที่ดุร้าย!

“จูนจู่จะให้ฉันไว้ชีวิตแก แต่ฉันไม่สามารถเก็บแกไว้ได้ ฉันจะล้างแค้น ให้กับทุกสรรพของลัทธิศักดิ์สิทธิ์!”

เถียหงกล่าวด้วยใบหน้าดุดัน!

เฉินเกอรู้สึกแตกต่างมากขึ้น!

ตอนนี้เถียหงคนนี้มีชีวิตอยู่ตรงหน้าตน ดัชนีความหวาดกลัว ก็ยิ่งสูงขึ้น

ภายใต้มือเธอ เฉินเกอไม่มีพลังที่จะต่อสู้กลับ

ราวกับลูกไก่ตัวน้อยตัวหนึ่ง