ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 748

บทที่ 748หมุ่ตึกหู้หลง

“เทศกาลใต้ดิน มีประวัติความเป็นมาที่ยาวนานแล้ว และเป็นพิธีที่มักจะจัดขึ้น พร้อมกับดึงดูดให้ของที่มีมูลค่าสูงนั้น ปรากฏตัวขึ้นในงาน”

หลินจิ่วพูดขึ้น

“ของที่มีมูลค่าสูงเหรอ คือสิ่งของที่บรรดาผู้ฝึกตนนั้น ใช้ประกอบกับการบำเพ็ญเพียรใช่ไหม”

เฉินเกอเข้าใจ แล้วก็พยักหน้า

“ใช่แล้วครับ นายท่าน และบางครั้ง ก็ไม่ใช่เพียงแค่เป็นของที่ใช้ประกอบการบำเพ็ญเพียรนะ แถมยังเป็นอาวุธที่มีอานุภาพสั่นฟ้าสะเทือนดินได้ด้วย หรือสำหรับคนธรรมดาแล้ว เป็นแค่สิ่งยั่วยุกิเลสเท่านั้น แต่สำหรับผู้ฝึกตนแล้ว มันคือสมบัติที่ประเมินค่าไม่ได้เลย”

“เมื่อมีของเหล่านี้ ก็ต้องย่อมมีการแย่งชิง ดังนั้น ในเวลานี้ จึงได้มีผู้ฝึกตนได้พยายามเข้ามาสู่ภูมิของมนุษย์ เพื่อที่จะมาแย่งชิงสิ่งของเหล่านี้”

“และแน่นอนว่า คนธรรมดาบางคน อาจจะได้ครอบครองอาวุธเหล่านี้ แต่ว่า ไม่รู้ว่านายท่านสังเกตเห็นหรือไม่ว่า คนธรรมดาที่ได้ครอบครองอาวุธเหล่านี้ไว้ ครอบครัว หรือผู้อยู่เบื้องหลังนั้น ย่อมจะได้รับการช่วยเหลือจากผู้ฝึกตนรายอื่น ๆ ที่พยายามคอยควบคุมสิ่งที่จะเกิดขึ้นทั้งหมด ”

หลินจิ่วได้เล่าไปเรื่อย ๆ

เมื่อเฉินเกอฟังจบ ก็พยักหน้า

ซึ่งตระกูลของตัวเองนั้น ก็มีอาวุธเหล่านี้อยู่จริง ๆ ถึงแม้ว่าจะดูไม่มีอะไร แต่หากจะพูดไปแล้ว เบื้องหลังก็ยังมีตระกูลเฉินที่ยังคอยให้ความช่วยเหลืออยู่

หากเป็นตระกูลของคนธรรมดา ๆ ได้รับมันไป ก็คงจะเกิดความวุ่นวายที่เกิดความเสียหายไม่เบา

“นี่จึงเป็นเหตุผลที่นายเข้ามาสู่ภพของมนุษย์เหรอ เพราะว่า จะมีผู้ฝึกตนจำนวนมากแฝงซ่อนตัวมาจนถึงที่นี่ และไม่แน่ว่า รอบ ๆ ตัวของพวกเราก็มีใช่ไหม”

เฉินเกอได้ถามขึ้น

“นายท่านปราดเปรื่องครับ ถ้าหากผมไม่ใช่ซ่อนตัว แล้วถูกผู้ฝึกตนรายอื่น ๆ พบเข้า ผมก็จะโดนลอบเล่นงานได้ง่าย ๆ ครับ”

หลินจิ่วพูด

“แบบนี้ ที่ตระกูลว่างได้จัดงานแข่งขันประเภทนี้ขึ้นมา ก็เพื่อเป็นการตบตาหรอกเหรอ จากนั้น ผู้ที่ได้ไป ค่อยจะได้รู้สึกว่ามันเหมาะสมใช่ไหม”

เฉินเกอพูด

“ใช่ครับ นายท่าน เทศกาลใต้ดินนี้ จะพูดไปแล้ว ก็ไม่ต่างกับงานที่จัดขึ้นเพื่อประลองฝีมือนั่นแหละครับ เพราะในงาน ก็จะมีผู้ฝึกตนจำนวนมากเข้าร่วม โดยจะแฝงตัวเข้ามากับนักธุรกิจรวย ๆ หรือคนธรรมดา ให้ทำหน้าที่ประมูลแย่งของเหล่านั้นมาให้กับตัวเอง”

“ซึ่ง ผู้ชนะในการประมูลครั้งนี้ หรือตระกูลที่ประมูลไปได้นั้น ก็จะได้รับอำนาจในการสั่งการ และการค้นพบซากเทพที่ภูเขาไท่อูนั้น ก็ได้ยกย่องให้ตระกูลดังกล่าวนั้น มีอำนาจในการสั่งการ ซึ่งก็เหมือนกับ ท่านประมุขของบู๊ตึ้งนั่นแหละครับ”

“เทอืกภูเขาไท่อู ที่นี่ มีการค้นพบซากของเทพเหรอ”

เฉินเกอได้ถามขึ้น

“ใช่ครับ มีการค้นพบแล้ว”

“งั้นถ้าตามที่นายพูด ตระกูลว่างเป็นคนจัดงานครั้งนี้ขึ้น และก็เป็นผู้ร่วมงานด้วยใช่ไหม”

เฉินเกอถามขึ้น

“ถูกครับ แต่เพียงแค่ ผู้จัดนั้น ไม่จำเป็นต้องเป็นผู้มีอำนาจเสมอไป ปีนี้ ผมได้สำรวจอย่างลับ ๆ แล้ว ไม่พบว่ามีผู้ฝึกตนรายอื่น ๆ แฝงตัวมา มีเพียงผมที่แฝงอยู่ในตระกูลต้วนเท่านั้น”

เมื่อพูดอย่างนี้แล้ว เฉินเกอก็เข้าใจความเป็นไปเป็นมาของเรื่องทั้งหมดแล้ว

แล้วก็นึกไปถึง จดหมายที่ท่านซินแสกุ่ยนั้น ได้มอบให้แก่ตัวเอง

อาจารย์ให้ตัวเองนั้น เข้าร่วมงานเทศกาลใต้ดินที่ตระกูลว่างได้จัดขึ้น ซึ่งก็คงอยากให้ตัวเองได้เข้าร่วมงานครั้งนี้นั่นแหละ

ไม่แน่ว่า ซากเทพที่ภูเขาไท่อูนั้น อาจจะเกี่ยวพันกับดานเถียนที่เป็นความลับซ่อนอยู่กับตัวเองก็เป็นได้

แต่ว่า เฉินเกอก็ได้เข้าใจความหมายของท่านซินแสกุ่ยแล้วว่า ทำไมจนถึงตอนนี้ยังต้องซ่อนตัวอยู่

ที่จริงแล้ว เมืองจี้โจวนั้น ดูเหมือนว่าจะสงบ แต่ก็ได้มีการเคลื่อนไหวและจัดการกันอย่างลับ ๆ

และก็ไม่รู้ว่า มีผู้ฝึกตนได้เข้ามายังที่นี่เยอะเท่าไรแล้ว

ในเมื่อท่านซินแสกุ่ยจะส่งสัญญาณให้ตัวเองแล้วว่า ซากเทพอันนี้มีประโยชน์ต่อตัวเอง

อย่างนั้น เฉินเกอต้องเอามันมาครอบครองให้ได้

ถึงตอนนี้ เฉินเกอจะมีฝีมือที่เก่งมาก พร้อมทั้งยังมีหูตาที่ช่วยสอดแนม หรือรวมไปถึงความสามารถที่มีแล้ว

แต่คำสั่งสอนของจิ่วโล๋หวางที่เคยสอนไว้นั้น ทำให้เฉินเกอได้เข้าใจอย่างลึกซึ้งของ สัจธรรมที่ว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า

ดังนั้น เฉินเกอเลยไม่ทะนงตน

เมื่อได้คุยกับอาจิ่วแล้ว ก็ทำให้ตัวเองนั้น คิดบางอย่างขึ้นได้

ตัวเองก็สามารถแฝงตัวในตระกูลอื่นได้ จากนั้น ก็ค่อย ๆ สำรวจดูผู้ฝึกตนที่มาที่นี่ ดูสิว่า พวกเขานั้น จะเป็นรูปร่างหน้าตาแบบไหน หลังจากนั้นค่อยคิดวางแผนต่อไป

“ที่จัดงานเทศกาลใต้ดินอยู่ที่ไหน”

เฉินเกอคิดแล้ว ก็ได้ถามขึ้น