ในเวลานี้จินป่อที่ว่องไวอย่างมาก ได้มาถึงตรงหน้าของจินเฉียงที่หมดสติไปแล้ว
พาจินเฉียงออกมาจากสนาม หลังจากที่จินป๋อจัดการทุกอย่างแล้ว สายตาที่ขุ่นมัวก็ไปจับจ้องอยู่บนตัวของเฉินเกอ
เฉินเกอที่อยู่ในสนาม กลับยื่นมือออกไป ก็ได้กวักมือไปทางจินป๋อ
จินป๋อที่ถูกเฉินเกอท้าทายเช่นนี้ ก็ยิ่งโกรธอย่างมาก
จากนั้น ร่างทั้งร่าง ก็กระโดดเข้ามาในสนาม
จินป๋อที่เข้ามาในสนามแล้ว กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็น “ไอ้หนุ่ม กล้าทำให้ตระกูลจินของเราโกรธ นายต้องเสียใจอย่างแน่นอน!”
เฉินเกอยิ้มพร้อมกับพูด “ไม่ต้องพูดจาสวยหรูให้มันมากนัก มาใช้กำลังความสามารถในการตัดสินใจดีกว่า”
“เด็กน้อยที่ไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ดูท่าฉันนี่”
หลังจากที่จินป๋อที่พูดทิ้งท้าย ร่างกายที่ว่องไว ได้กำหมัดแน่นและมาถึงตรงหน้าของเฉินเกอแล้ว
บนหมัดของเขา มีพลังที่น่าสะพรึงกลัว
หัวของเฉินเกอเอียงซ้ายเอียงขวา หลบหมัดที่โจมตีเข้ามาของจินป๋อ
อย่างไรก็ตาม ยังคงมีหมัดที่น่าสะพรึงกลัวบางหมัด ได้ชกโดนใบหน้าของเฉินเกอ
ทำให้เขารู้สึกเจ็บจากที่หน้าถูกชก
เฉินเกอถอยหลังไปครู่หนึ่ง
ลูบใบหน้าที่เจ็บของตัวเอง ยิ้มแล้วพูด
“เก่งไม่เบานี่ ยิ่งอยู่ยิ่งสนุกแล้วจริงๆ ด้วย!”
เฉินเกอที่พูดคำนี้จบ ก็ใช้ลิ้นเลียมุมปากของตัวเองไปหนึ่งที
จากนั้นพลังที่อยู่บนตัวเขา ยิ่งอยู่ก็ยิ่งดุเดือดมากขึ้น
เหตุผลที่เขามาที่งานเลี้ยงบนเรือสำราญในครั้งนี้ ไม่ใช่เพียงเพื่อมาฆ่าเวลาอย่างเดียว แต่เพื่อมาดูว่าในประเทศหนานเยว่นั้นจะเป็นประเทศซ่อนคนเก่งไว้หรือเปล่า
คาดไม่ถึง ครั้งนี้เฉินเกอมาได้ถูกที่แล้ว!
ขณะนี้ เฉินเกอมีสีหน้าที่จริงจัง
เหมือนกับอชูร่าที่เดินลงมาจากสนามรบที่เต็มไปด้วยเลือดอย่างไรอย่างนั้นเลย
หลังจากที่สัมผัสพลังที่ปะทุออกมาจากร่างของเฉินเกอแล้ว ทำให้จินป๋อที่อยู่ไม่ไกล ก็ตื่นตระหนกเหมือนกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน
เรื่องนี้มีอัพต่อไหมครับ...
เอาข้อศอกแปลเหรอครับมั่วไปหมดแทนนามหญิงเป็นคำว่าผมเฉย...
กูงงกับการเขียนบทให้พระเอก,รวยมีเงิน,มีรถมีทุกอย่างแล้วก่อยังเขียนให้ดูโง่โดนดูถูกตลอดเวลา,คนเขียนบทมีปมปะเนี่ย...
555เขียนบทให้ตัวเอกโง่ดีครับ...
แล้วจะเขียนบทให้ตัวเอกโง่ไปถึงไหนละครับ...
เขียนแบบทำให้ตัวพระเอกโดนดูถูกมากไปหน่อยอ่านแล้วรำคาญ...
รออัพเดท เรื่องนี้จะมีการอัพเดทอีกไหมค่ะ...