ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 815

อีกอย่างพลังนี้ ก็ได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง เหมือนกับทารกที่เพิ่มเกิดเลย

และคราวนี้ไป๋เสี่ยวเฟยกำลังขัดขวางโกวฝานที่จะเดินเข้ามา

ไป๋เสี่ยวเฟยที่อยู่ตรงหน้าโกวฝาน ก็เหมือนคนที่พลังเหลือน้อยมาก ถูกเขาทำร้ายจนกระเด็นไปหลายครั้ง

ทุกครั้งที่กระเด็นออกไป มันก็จะทำให้ร่างกายของไป๋เสี่ยวเฟยมีบาดแผลเพิ่มขึ้น

และไป๋เสี่ยวเฟย ก็เหมือนกับแมลงสาบที่ตีไม่ตายเสียที กระเด็นออกไปไม่นาน ก็จะมาปรากฏตัวต่อหน้าโกวฝานอีกครั้ง

โกวฝานที่อยู่ตรงหน้า เป็นคนที่ตายไปแล้ว เพียงแต่ถูกผู้พิทักษ์กระจก ครอบครองร่างกาย ไม่มีความคิด รู้แต่ต่อสู้เท่านั้น

ดังนั้น ขอเพียงไป๋เสี่ยวเฟยมาปรากฏตัวต่อหน้าเขา ขัดขวางการเดินของเขา เขาก็จะทำร้ายไป๋เสี่ยวเฟยกระเด็นออกไปโดยที่ไม่มีความลังเลอะไรเลย เพื่อไม่ให้เขาขัดขวางตัวมัน

ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ไป๋เสี่ยวเฟยอาศัยร่างกายของตัวเอง ขัดขวางโกวฝานไปเป็นเวลาหนึ่งนาที

เวลาหนึ่งนาที กระแสวังน้ำวนที่อยู่ในดานเถียนของเฉินเกอ พลังที่รวบรวมได้ในครั้งนี้ ยิ่งใหญ่มหาศาล

รอบตัวของเขา ลมที่บ้าคลั่งได้ก่อตัวขึ้น

ภายใต้การหมุนของลมที่บ้าคลั่งอย่างต่อเนื่อง มันได้ก่อตัวเป็นพายุทอร์นาโด

พายุทอร์นาโดนี้ขยายใหญ่ออกไปเรื่อยๆ เฉินเกอที่อยู่ในกลางพายุ ก็อึ้งไปแล้วเหมือนกัน

สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่โกวฝาน จากนั้นก็มองไป๋เสี่ยวเฟยที่นอนไม่ขยับอยู่บนพื้นที่อยู่ด้านข้าง

เขาสัมผัสได้ถึงลมหายใจที่แผ่วเบาของไป๋เสี่ยวเฟย เขาพึมพำไปหนึ่งคำ

“เพื่อนรัก ลำบากนายแล้ว!”

หลังจากที่พูดคำนี้แล้ว เฉินเกอก็จ้องมองโกวฝานด้วยสายตาที่อาฆาตแค้น

ต่อมาเขาก็ได้ควบคุมพายุทอร์นาโดที่ควบแน่น แล้วปล่อยมันออกไป

พาพลังพายุทอร์นาโดที่น่าสะพรึงกลัว โจมตีไปทางโกวฝานที่ถูกครอบครองร่างโดยผู้พิทักษ์กระจก