ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 823

ผู้อาวุโสตระกูลจิน จินซ่านไม่รู้จะพูดยังไงดี

"นี่... ไอ้หนุ่มคนนี้แปลงร่างได้ น่ากลัวจริงๆ"

เขาในเวลานี้ สายตาก็ได้เหลือบมองไปทางผู้อาวุโสสองคนที่อยู่ข้างๆของเขาอีกครั้ง และกล่าวว่า “เพื่อเป็นเกียรติแก่ตระกูลจินของเรา ฉันยังหวังว่าผู้เฒ่าทั้งสองจะออกแรงอย่างเต็มที่ ด้วยพลังของเราสามคน แม้ว่าไอ้หนุ่มนี่จะสามารถแปลพลังเป็นรูปร่างได้ ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเรา ขอเพียงจับตัวเขาได้ มันจะเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สำหรับตระกูลจิน!”

หลังจากที่ได้ฟังคำพูดของจินซ่านแล้ว ผู้อาวุโสที่อยู่ด้านข้างทั้งสองคน ก็กำหมัดขึ้น พยักหน้าอย่างจริงจัง

สายตาของพวกเขาที่มองไปทางเฉินเกอที่ลอยอยู่กลางอากาศ ก็ร้อนแรงขึ้นมาทันที

ราวกับว่าเฉินเกอที่ถือแสงคมดาบอยู่ เหมือนกับเหยื่อที่อยู่ในมือของพวกเขา เป็นเพียงลูกแกะที่รอถูกเชือด

เฉินเกอที่ลอยอยู่กลางอากาศ ก็เหมือนเทพสงครามลงมาจากสวรรค์

วินาทีต่อมา เขาไม่มีความลังเลใดๆเลย และก็ไม่ได้รีรอ ได้ใช้แสงคมดาบที่ถืออยู่ในมือ ฟันลงไปทันที

เมื่อแสงคมดาบถูกฟันลงไป ก็เกิดแสงดาบที่น่าสะพรึงกลัว ปกคลุมไปทางผู้อาวุโสทั้งสามที่อยู่ด้านล่างโดยตรง

ผู้อาวุโสทั้งสามคนก็ไม่ใช่คนโง่ มือทั้งสองข้างชันขึ้นไปบนฟ้า จากนั้นระลอกคลื่นก็ปรากฏขึ้นทีระลอกบนฝ่ามือของพวกเขา

ไม่นานหลังจากนั้น ระลอกคลื่นเหล่านี้รวมกัน กลายเป็นโล่ทรงกลมที่มีรูปร่างโค้งมน

โล่ทรงกลมนี้ได้ต่อต้านพลังงานดาบที่โจมตีจากแสงคมดาบ ทำให้เกิดแรงกระชากไปมา

เฉินเกอที่ลอยอยู่กลางอากาศ เมื่อเห็นผู้อาวุโสทั้งสาม รวมพลังการต้านแสงคมดาบของเขา มุมปากก็ได้โค้งขึ้นมาในทันที

ในเวลาต่อมา พลังบนแขนของเขาก็เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหัน จากนั้นแสงคมดาบในมือของเขา ก็เหมือนกับดวงอาทิตย์สีทองดวงเล็กๆดวงหนึ่ง ส่องแสงสีทองระยิบระยับ

จากนั้นก็ปล่อยแสงคมดาบออกไปให้มาปะทุอีกครั้ง

ก่อตัวเป็นแรงกดทับ เช่นเดียวกับภูเขาไท่ซานที่กดทับผู้อาวุโสสามคนของตระกูลจิน

ดังโครมขึ้นมาหนึ่งที โล่ทรงกลมที่ผู้อาวุโสทั้งสามคนหล่อหลอมขึ้นอย่างไม่ง่าย กลับถูกคลื่นพลังโหมซัดจนแหลกละเอียดไปโดยตรง

และผู้อาวุโสทั้งสามคนก็ได้ถอยไปข้างหลัง

ได้ถอยติดต่อกันไปหลายสิบก้าว กว่าจะหยุดลงมาได้

และในขณะที่พวกเขาถอยหลัง รอยเท้าทุกย่างก้าวที่หลงเหลืออยู่บนลานพื้น เป็นรอยเท้าที่ลึกและคมชัด

พื้นที่อยู่ในรอบข้างของรอยฝ่าเท้า แหลกละเอียดไปหมดเลย ดูแล้วน่ากลัวอย่างมาก

ผู้อาวุโสทั้งสามมีสีหน้าที่ซีดขาว และเมื่อพวกเขามองไปเฉินเกอที่ลอยอยู่กลางอากาศ ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยความสยดสยอง

พวกเขาคิดไม่ถึงเลยแม้แต่นิดเดียว พลังที่เฉินเกอแสดงออกมา ยังไม่ได้ใช้แรงอะไรมากนัก ก็ถึงขึ้นที่สามารถกดทับคนได้

คราวนี้ทำให้พวกเขามีความหวาดกลัวกันแล้ว

คาดไม่ถึงเลยแม้แต่นิดเดียว เฉินเกอจะน่ากลัวขนาดนี้

จินซ่านตะคอกอีกครั้ง “ไอ้เด็กเมื่อวานซืน อย่ากำแหงให้มันมากนัก หากแกยังจะกำแหงและวางอำนาจบาตรใหญ่ในบ้านตระกูลจินของเราต่อ ไม่ไว้หน้าตระกูลจินของฉัน แกก็อย่าคิดที่จะได้เจอลูกน้องของแกอีกเลย เราจะทำให้ลูกน้องของแกเหลือแต่เถ้าถ่าน และต้องอยู่ในประเทศหนานเยว่ตลอดไป แม้แต่ตัวแกเอง ก็อย่าคิดจะไปจากประเทศหนานเยว่เลย!”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ของจินซ่านแล้ว เฉินเกอก็หัวเราะเสียงดัง มองจินซ่านด้วยสายตาที่ดูแคลน หัวเราะพร้อมกับพูดขึ้น

“แกนึกว่าประเทศหนานเยว่เป็นของตระกูลจินเหรอ? อยู่ตรงนี้ถึงกล้าพูดจาเหิมเกริมขนาดนี้ มันช่างขัดต่อสามัญสำนึกจริงๆเลย หากแกกล้าทำร้ายลูกน้องของฉันแม้แต่ปลายเล็บ ตระกูลจินทั้งหมดก็จะถูกฝังไปด้วย นี่คือสิ่งที่ฉันเฉินเกอเป็นคนพูด ต่อให้องค์มหาเทพมา เรื่องนี้ก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้!”