ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 886

เมื่อรอไปอีกสองวัน เฉินอู่ที่ทนไม่ไว้ก็ได้รายงานสถานการณ์ให้เฉินเตี๋ยนชางทราบ

"เทียนจ้าวหายตัวไป?" เฉินเตี๋ยนชางยังคงนั่งอยู่ในกระท่อม สำหรับเรื่องที่เฉินอู่รายงาน เขาไม่ได้รู้สึกแปลกใจเลยแม้แต่นิดเดียว แม้ว่าตั้งแต่เด็กเฉินเกอจะไม่เคยถูกเขาอบรมสั่งสอนมาเลย แต่ในตัวเขาก็ยังคงมีเลือดของตระกูลเฉิน พรสวรรค์แค่นี้ก็ต้องมีอยู่แล้ว

"ใช่ครับ ผมพยายามติดต่อเขามาโดยตลอด สุดท้ายก็ไม่มีการตอบสนองใดๆเลย ผมกังวลว่าเขาที่อยู่เกาะกงน่าจะประมือกันเฉินเกอ จน..........." เฉินอู่กำหมัดแน่น

อย่ามองว่าเฉินเตี๋ยนชางนั้นเห็นเขาเหมือนลูกหลานในไส้ คนเกือบทั้งเกาะต่างก็รู้ว่าเขาก็คือผู้สืบทอดคนต่อไป แต่ถึงอย่างไรเฉินเกอก็เป็นหลานชายแท้ๆของเฉินเตี๋ยนชาง เขาจำเป็นต้องกำจัดเฉินเกอให้ได้ถึงจะวางใจ

"หัวหน้าเผ่า เฉินเทียนจ้าวอาจจะถูกเฉินเกอกำจัดไปแล้ว!"

"ก็แค่ผู้ฝึกตนที่ฝีมืออยู่ในระดับกลางคนหนึ่งเท่านั้น ตายก็ตายสิ ไม่เห็นมีอะไรน่าตกใจเลย เฉินเกอคนเดียวก็สามารถทำให้ประเทศหนานเยว่เกิดความโกลาหล การที่จะฆ่าเฉินเทียนจ้าว ก็ไม่ใช่เรื่องน่าตกใจอะไร อย่างไรก็ตาม เฉินเตี๋ยนชางกลับโบกมือหัวเราะและพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

"ถ้าอย่างนั้นตอนนี้ควร..........." เฉินอู่กัดฟันถาม

"ส่งยอดฝีมือไปตรวจสอบสถานการณ์เพิ่มอีกสองสามคน ฉันอยากจะรู้ว่าพลังวิชาของไอ้หนุ่มคนนี้ถึงขั้นไหนแล้ว" เฉินเตี๋ยนชางยกแก้วชาขึ้นมาดื่ม แล้วกล่าว

"ครับผม" เฉินอู่ที่เห็นเฉินเตี๋ยนชางพูดแบบนี้ แม้ว่าจะไม่ค่อยพอใจนัก แต่ยังคงพยักหน้ารับคำสั่ง

เขานั้นมีความมั่นใจ ขอเพียงเฉินเตี๋ยนชางเอ่ยปาก เขานั้นสามารถที่จะไปเกาะกงในทันที สามารถกำจัดเฉินเกอได้ในเวลาอันสั้น แต่เฉินเตี๋ยนชางไม่ยอมพูดเสียที เขาเลยเคลื่อนไหวไม่ได้เลย

"อีกอย่าง ถ้าหากเขาไม่ได้มาคนเดียว ก็วางแผนจับคนที่อยู่ข้างกายเขาทั้งหมด แต่จงจำไว้ สามารถทำร้ายเขา แต่ห้ามเอาชีวิตเขา เข้าใจหรือยัง?" ขณะที่เฉินอู่กำลังจะออกไปจากกระท่อม เฉินเตี๋ยนชางได้พูดขวางเขา

"หัวหน้าเผ่า ผมทราบแล้วครับ" เฉินอู่พยักหน้าตอบ

——

หมู่เกาะที่สงบไปสามสี่วัน เพราะการมาของเรือลำหนึ่ง ก็ทำให้เกิดเคลื่อนลมเล็กน้อย

หลายวันมานี้ เฉินเกอนอกจากพิจารณาภาพไห่ซินแล้ว เขายังคงพยายามคิดหาวิธีที่จะไปเกาะโยวหลง ในขณะที่คิดอะไรไม่ออกเลย เรือหาปลาลำหนึ่ง ก็ได้มาจอดที่ท่าเรือพอดี

เมื่อเห็นเรือลำนี้ เฉินเกอก็ลุกขึ้นมาทันที

ต้องรู้ว่า สิ่งที่เขารู้มาจากปากของเฉินเทียนยิ่ง คนที่ใช้ชีวิตอยู่บนหมู่เกาะล้วนเป็นบริวารของตระกูลเฉิน เมื่อมีเรือมาเทียบท่านั่นก็เท่ากับว่า เรือของตระกูลหลักที่มาจากเกาะโยวหลงกำลังจะมารับเสบียง

เมื่อมองดูเวลาแล้ว ห่างจากครั้งสุดท้ายที่ตัวเองเห็นเรือออกไปคือสามหรือสี่วันที่แล้ว

แม้เวลาจะสั้น แต่นอกจากเรือที่มาจากเกาะโยวหลงแล้ว ยังมีเรืออะไรที่จะสามารถมาจอดที่ท่าเรือของเกาะได้อย่างตามใจ

เฉินเกอไม่ได้บอกไป๋เสี่ยวเฟยและคนอื่นๆ ก็ออกจากบ้านคนเดียว เดินไปทางท่าเรืออย่างเงียบๆ

แต่ทว่า ในขณะที่เฉินเกอกำลังจะเข้าใกล้เรือนั้น คนที่ลงมาจากเรือ กลับเดินไปบ้านของเฉินเทียนยิ่งโดยตรง ทั้งสองคนได้เปิดประตู แล้วเข้าไปในบ้านโดยตรง

ในห้องรับแขก

เฉินเทียนยิ่งนั่งหมดแรงอยู่บนเก้าอี้

"เฉินเทียนยิ่ง พวกเราได้รับคำสั่งมาจากลูกพี่เฉินอู่ให้มาสืบเรื่องพี่สามของนาย ก็คือเฉินเทียนจ้าว ตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน ทำไมไม่ติดต่อกับตระกูลหลักสักที?" ทั้งสองคนเอามือกอดอก จ้องมองไปทางเฉินเทียนยิ่งพร้อมกัน

"ฉันไม่รู้ ฉันไม่รู้อะไรเลย" เฉินเทียนยิ่งที่คิดถึงเหตุการณ์ในคืนนั้น ก็พูดส่ายหัวอย่างรุนแรง

"นายจะไม่รู้ได้ยังไง เฉินเทียนจ้าวเป็นผู้ติดต่อกับเกาะกงของนาย และนายก็ผู้ติดต่อเพียงคนเดียวของเขา นายจะไม่รู้ว่าเขาไปไหนเลยหรอ?" เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนนั้นมองเห็นความผิดปกติของเฉินเทียนยิ่ง ดังนั้นจึงได้บีบถาม